🌻Hoofdstuk 3.🌻

3.4K 66 2
                                    

Pov. Nathan.🔥
School is uit. Beter. Ik loop met Ethan en Sam naar onze auto's. Ik stap in mijn prachtige Porsche en rijd met de jongens achter me naar mijn huis. Als ik voor het stoplicht sta te wachten lopen er een hoop kinderen langs, volgens mij komen die uit dat weeshuis aan het eind van mijn straat. Dat weeshuis is zo lelijk, gewoon hoe het eruit ziet is walgelijk. Er zit één zo een meisje in dat huis, Amy heet ze volgens mij, ik zie haar wel eens langs mijn huis lopen. Dan loopt ze heel geforceerd, en het grappige is eigenlijk dat er niks is om te forceren! Maar voor een keer was ze wel goed in bed, maar zoals alle anderen denkt ze nu dat ze m'n vriendin is. Kots.
Het stoplicht springt op groen, dus ik ga met volle snelheid weer verder richting mijn huis. Ik parkeer mijn auto op de oprit, de jongens zetten hun auto's ernaast. Mijn ouders kennen Ethan en Sam ook, ze weten ook dat ze net als mij een badboy zijn, maar ook over hun zeggen ze dat het een fase is. We lopen naar binnen, pakken wat drinken uit de koelkast en lopen naar boven om te gamen.
We zitten midden in een potje Fifa als de deurbel gaat. Maria, de huisvrouw, opent de deur wel. 'Jongeheer Millers, er is iemand voor u.' Klinkt het door mijn kamer, we hebben een raar systeem waardoor als je iets inspreekt je dat door het hele huis hoort. Ik zucht en sta op.
Als ik beneden aankom zie ik Jenna staan. Ze draagt een hele korte top met een veel te klein rokje. Ik grijns. Ze stapt naar binnen met haar hoge hakken en geeft me een kus. 'Hey Handsome.' Zegt ze op een manier die duidelijk maakt dat ze zin heeft. Je weet wel waarin *scheve grijns*. Ik zoen haar. 'Hey.' Zeg ik zwoel. 'Heb je zin?' Vraagt ze terwijl ze zich tegen me aandrukt. 'De jongens zijn er.' Zeg ik. 'Die kunnen weg.' Ik haal mijn schouders op. 'Ik heb wel zin, dus kom nu maar dan zal ik de jongens wegsturen.' Ik knik, ik heb eigenlijk best wel zin. Ze glimlacht haar neppe glimlach en we lopen naar boven. 'Wegwezen.' Zeg ik grijnzend tegen de jongens. Eerst kijken ze me vragend aan, maar als ze Jenna zien gaan ze grijnzend weg. 'Daar willen we inderdaad niet bij zijn.' Zegt Ethan als hij langs me loopt. Ik geef hem een tik tegen zijn achter hoofd en sluit daarna de deur.

Pov. Emily.🎀
De schooldag is niet anders verlopen dan normaal, gelukkig. En daarmee bedoel ik dat ik tegen niemand heb gepraat en de pauzes heb doorbracht in de studieruimte, niet dat ik daar dan leer ofzo, het is daar gewoon lekker rustig.
Als ik thuis, bij het weeshuis, aankom wordt er meteen een nerfpijltje op me afgeschoten. Ik ontwijk hem net op tijd en loop zonder verder nog wat te zeggen naar mijn kamer. Boven laat mijn tas met een plof op de grond vallen en zucht. Ik pak mijn boek en loop naar de keuken. Daar pak ik een glas limonade en ga aan de kleine keukentafel zitten. 'Hey Emily, nerdje!' Zegt Stan. Hij is ook zo irritant. 'Hoi.' Reageer ik droog terwijl ik in mijn boek begin te lezen. Stan pakt me bij m'n haar beet en laat me hem aankijken. 'Dat kan wel wat geïnteresseerder.' Snauwt hij. Ik slik, Stan is redelijk gespierd en kan hard slaan, ik spreek uit ervaring. 'Sorry.' Piep ik. Een leiding komt binnenlopen. 'Er zijn mensen van het hoofdkantoor, laat haar los.' Sist ze. Stan laat me snel los en pakt wat drinken. Ik sta op en loop naar mijn slaapkamer. Als ik daar aankom ga ik op bed liggen met mijn huiswerk en begin het te maken.

The Badboy's Home (VOLTOOID)Waar verhalen tot leven komen. Ontdek het nu