The Badboy's Home (VOLTOOID)

🌻Hoofdstuk 29.🌻

Pov. Nathan.
'Aangezien dit alles een verassing is wil ik dat je deze blinddoek omdoet.' Ik laat haar met een grijns de doek zien. Ze slikt en ik zie nu al dat ze zich niet op haar gemak voelt, toch maak ik me geen zorgen want ze gaat het geweldig gaat vinden, hoop ik. 'Vertrouw me.' Ik glimlach naar haar en pak haar hand vast. Ze knikt licht. 'Oke, doe maar.' Meteen daarna draai ik haar om en doe de blinddoek om haar hoofd. Rustig rij ik naar de plek waar we gaan eten en daarna schaatsen. Ik ben er nog nooit eerder geweest, maar ik heb wel gehoord dat het er heel mooi is dus besloot ik om Emily er mee naar toe te nemen. Een nummer die ik goed ken komt op de radio en automatisch begin ik zachtjes mee te zingen. Opeens begint Emily ook te zingen. Snel kijk ik haar aan. Heeft ze me gehoord?! Ze lijkt redelijk ontspannen. We beginnen allebei harder te zingen naarmate het nummer tot zijn eind komt. Na dat nummer blijven de goede nummers komen die we allebei kennen en we laten ons helemaal gaan. Ze laat me goed voelen, ik kan helemaal mezelf zijn, ik hoef bij haar niet de "badboy" te zijn, zij accepteert me zoals ik ben, denk ik want we kennen elkaar niet zo lang. Pats. Dat was Emily die tegen mijn wang sloeg. 'Auw.' Zeg ik droog. Ze lacht en gaat weer door met zingen. Ze gaat de blinddoek eraf halen, dus leg ik mijn hand op de hare. 'Nuh-uh, niet doen, Sunshine.' Ze lacht en laat haar handen zakken.
'Oke, we zijn er.' Zeg ik als ik na een half uurtje de auto heb geparkeerd. 'Mag ik nu die stomme blinddoek af?' Ze probeert hem weer van haar hoofd te halen. Ik pak haar zachte hand weer en leg hem terug in haar schoot. 'Nog even wachten, Sunshine.' Daarna ren ik om de auto heen en open haar deur. Ik pak haar handen en help haar uit de auto. Ik waarschuw haar dat ze voorzichtig moet zijn. Ik ga achter haar staan en pak haar schouders vast. Ik duw haar voor me uit naar de plek waar je het restaurantje en de schaatsbaan goed kunt zien. Als ze bijna tegen een boom aanloopt duw ik haar naar links en dan weer terug naar rechts. Ze vraagt of we er bijna zijn en dat is ook precies op het moment dat we er zijn. Ik leg mijn hoofd net niet in haar nek en zeg dat we er zijn. Mijn armen die naar haar polsen waar gegleden gaan weer via haar armen naar haar nek en naar de knoop van de blinddoek. Haar zachte blonde haar glijd soepel door mijn vingers heen. Ik maak hem los en probeer ervoor te zorgen dat haar haar niet in de knoop raakt. Zodra ze een paar seconden te tijd heeft gehad om rond te kijken slaat ze haar handen voor haar mond. Shit, vind ze het niet leuk? Wat moet ik nu doen? 'Hoe vind je het?' Ik probeer om zelfverzekerd te klinken, maar zelfs in mijn oren klink ik wanhopig. Ze draait zich snel om en slaat haar armen om me heen. Wat gebeurt er? 'Het is geweldig.' Gelukkig maar. Ik was even bang dat ze het echt niet leuk vond. We laten elkaar los. 'Kom, wil je eerst iets eten of eerst schaatsen?' Ze denkt even na en zegt daarna dat ze eerst wilt eten, gelukkig maar want ik heb trek. Als we binnen zijn neemt iemand onze jassen aan en daarna komt er een kleine, dikke, man aan waggelen. 'Goedenavond, hebben jullie gereserveerd?' Ik knik. 'We hebben gereserveerd op de naam Millers.' Hij stopt zijn hele hoofd bijna in zijn boek en gaat met zijn vinger langs alle namen tot hij onze vind. Ik bedoel de mijne, mijn naam, Emily's naam is Joans. 'Ja, hier staat het, tafel voor twee, kom maar mee.' De man lijkt net op een kleine dikke Dracula. We nemen plaats aan de tafel waar de man stopt. 'Leuke vent.' Zeg ik grinnikend. 'Hij lijkt me aardig.' Zegt Emily en kijkt in de richting waar de man net verdween. 'Ja mij ook, ook al leek hij op een dikke pinguïn.' Ze lacht zachtjes. 'Dit is geweldig Nathan, bedankt.' Ik pak haar hand die op de tafel ligt en geef haar een glimlach terug. 'Ik ben blij dat je het leuk vindt.' Ik geef een kleine kus op haar hand maar dat was misschien niet zo slim, dus leg ik haar hand weer terug op tafel. We zitten in stilte en terwijl zij het restaurant bekijkt bekijk ik haar. Er komt na een paar minuten een meisje naar onze tafel die vraagt of we iets willen drinken. 'Een cola graag.' Ze vraagt hetzelfde aan Emily die niet reageert. Ik zeg haar naar vier keer voordat ze me aankijkt en uit haar trans is. Lachend vraag ik of ze wat wilt drinken. Ze bloost en stottert dat ze een IceTea wilt. Cute. 'Waar zat je met je gedachten?' Ze kijkt me aan met ogen die meteen zeggen dat ze het niet leuk vind dat ik lach dus doe ik mijn best om te stoppen. Ik schraap mijn keel. 'Sorry. Is alles oke?' Ze knikt en probeert overtuigend te glimlachen. 'Ja hoor, ik was gewoon even in gedachten.' Ik knik en geef haar ook een glimlach, ook al weet ik dat er wel iets meer is. Maar als ze er over wilt praten dan zegt ze dat wel. We kijken elkaar gewoon aan zonder iets te zeggen, we hebben allebei ook niet de behoefte om iets te zeggen, het is goed zo. Ik ben zo bezig met naar Emily staren dat ik amper door heb dat er broodjes op tafel worden gezet met onze drankjes. Ik zie dat Emily geïrriteerd is. Vind ze het erg dat ik naar haar keek? Vond ze het irritant? Ze pakt een stukje brood en eet het op. Nu vind ik de stilte wel ongemakkelijk. 'Ik ben blij dat je ja zei.' Zeg ik dan ook maar om de stilt e te verbreken. Ik pak ook en broodje. Ze glimlacht. 'Ik ook, dit is leuk.' Gelukkig maar. 'Oke laten we elkaar wat vragen stellen, aangezien we elkaar helemaal niet zo goed kennen.' Ik knik. 'Oke, uhm, wanneer ben je jarig?' Ik eet nog een stuk brood. '15 januari, jij?' '16 mei. Wat is je lievelingskleur?' Wat is mijn lievelingskleur? 'Groen of paars. Ed de jouwe?' Zeg ik na even na gedacht te hebben. 'Roze en oranje, maar dan wel pastel kleuren, niet dat hele felle roze of dat sinaasappel oranje.' Ik knik. 'Wat is het spannendste dat je ooit hebt meegemaakt?' Vraagt ik. Ik kon niks beters verzinnen. Ze zegt dat ze niks spannends heeft meegemaakt en vraagt het daarna aan mij. Ik ga goed zitten en vertel haar ene lul verhaal, ik zie dat ze het meteen gelooft. Zou wel cool zijn. Ze kijkt me als ik klaar ben met open mond en grote ogen aan. 'Is dat echt gebeurd?' Ik zeg lachend nee en ze geeft me een tik op mijn arm. 'Daar had ik je he.' Ze rolt met haar ogen wat super schattig is. Hetzelfde meisje komt weer en vraagt wat we willen eten. Ik bestel een hamburger en Emily bestelt spareribs. De serveerster schrijft alles op en loopt daarna heupwiegend weg. 'Het spijt me zeer, maar ik ga niet overdreven normaal eten voor als je dat dacht.' Ik lach. 'Is goed hoor.' Ik ben blij dat ze gewoon zichzelf durft te zijn bij mij. Ze glimlacht. 'Dus, wat voor muziek vind je leuk?'
'Hmm, verschilt, soms gewoon lekkere meezingers, soms een beetje country-achtig maar soms vind ik gewoon zo een nummer met een lekkere bass gewoon lekker om naar te luisteren.' Ik dacht echt dat zij zo een Shawn Mendes of Ariana Grande fan zou zijn, niet dus, vind ik niet erg. 'Jij?' 'Ongeveer hetzelfde als jij, alleen ook nog rap, maar geen Nederlands, ik ben totaal geen fan van Nederlandse muziek.' Ze haalt haar schouders op. 'Same, sommige nummers zijn wel goed, maar de meeste niet.' Ik knik. 'Alleen de feest muziek is leuk.' Ze lacht. 'Ik ken niet veel feest muziek.' Ik maakt een geschokt geluidje en ze lacht. 'Ja wat, ik ga nou eenmaal nooit naar feestjes Mister Feestbeest, niet iedereen houd van feestjes zoals jij.' Allebei lachen we. 'Mister Feestbeest? Serieus?'  Ze haalt weer haar schouders op. 'Ik had je ook Mister Badboy kunnen noemen als je dat beter vind.' Zo praten we een tijdje door over onze interesses. Ze houdt van lezen, wat ik al doorhad, daar ben ik dan geen fan van. We vinden dezelfde films leuk. Onder andere de Hunger Games, Divergent, Harry Potter, Marvel en DC. Ik vroeg naar haar favoriete boek, ik kreeg een lijst van ongeveer 300 boeken. Maar toen ze over een bepaalde boeken serie begon stopte ze niet meer, volgens mij heette het iets van Peter Johnson of zo iets. Daar was ze zo enthousiast over en ze was ook heel enthousiast aan het vertellen over een van die dudes uit dat boek en over hoe knap hij wel niet was, terwijl er niet eens een film van is dus hoe kan ze hem dan knap vinden? Toen ik daarnaar vroeg zei ze: "Heb je zijn beschrijving gelezen? En hoe hij denkt en wat hij zegt en doet. Daarom is hij geweldig." Eigenlijk zat ik niet echt te luisteren over wat ze over die dude vertelde want eerlijk gezegd vind ik het niet leuk dat ze zo enthousiast is over een andere dude, en ik vind het ook niet leuk dat ik jaloers ben op iemand die niet bestaat. Daarna hadden we het over gamen, ik heb haar geprobeerd uit te leggen wat het doel is van FIFA en Fortnite, het is niet gelukt, ze snapt er nog steeds niks van. We hebben onderhand ook al gegeten en zijn nu onder weg naar de schaatsbaan.

Oke dit hoofdstuk vind ik eigenlijk echt slecht.