The Badboy's Home (VOLTOOID)

🌻Hoofdstuk 30.🌻

Dit hoofdstuk is anders dan de anderen want er komen veel Pov wisselingen dus bij deze, als de letters schuin staan is het Emily's Pov en als de woorden onderstreept zijn is het Nathans Pov.

Na het eten liepen we samen naar de schaatsbaan. Terwijl we lopen pakt Nathan mijn hand vast.

Terwijl we naar de schaatsbaan lopen pakt ik haar hand vast, hopelijk vind ze het niet erg.

We komen bij de schaatsbaan aan en ik kijk nog een keer verwonderd om me heen, alles is zo mooi.

Ze is zo mooi.

De schaatsbaan is omringd door een houten rand die versierd is met lichtjes, een hele hoop mensen zijn aan het schaatsen, families, vrienden, stelletjes.

Ze heeft een prachtige glimlach op haar gezicht en neemt alles in zich op. Na een minuutje trekt ze me mee naar een kraampje waar je schaatsen kunt halen.

We zeggen welke maten we nodig hebben en krijgen ze bijna meteen van de jongen uit het kraampje.

De jongen die onze schaatsen geeft raakt Emily's handen iets meer aan dan nodig is.

Ik bedank de jongen en loop dan samen met Nathan naar een bankje waar we onze schaatsen aandoen, de mijne zijn wit, die van Nathan zwart.

Zodra we allebei onze schaatsen aan hebben ga ik voor Emily staan en steek mijn hand naar haar uit.

Hij reikt zijn hand naar me uit die ik lachend aanpak.

Ik trek haar omhoog met iets meet kracht dan nodig was waardoor ze tegen mijn borst aanvalt.

Nathan trekt me omhoog, maar doordat ik even mijn balans moet vinden en de kracht die Nathan gebruikte val ik tegen Nathan aan. Er komt een rode blos op mijn wangen.

Ze begint schattig te blozen en kijkt verlegen naar beneden.

Ik verontschuldig me en we lopen samen naar het ijs.

Zodra we op het ijs staan weet ik dat het foute boel is, ik heb nog nooit geschaatst.

Ik zoek eerst mijn evenwicht en laat me daarna soepel over het ijs glijden. Ik ben gen professional maar ik kan wel redelijk schaatsen. Nathan lijkt er wat moeite mee te hebben.

Ze schaatst elegant over het ijs heen terwijl ik nog steeds aan de rand sta te prutsen.

Als ik naast Nathan tot stilstand kom kijk hij me aan. 'Ik moet alleen weer even inkomen.' Ik knik en pak zijn hand vast.

Ze pakt mijn hand vast, haar hand is zacht maar koud. 'Heb je handschoenen bij je?' Ze kijkt me een beetje verbaast aan door de vraag.

Verdorie, ik ben mijn handschoenen vergeten!

'Uhm, nee, hoezo?' Ik pak het extra paar handschoenen uit mijn jaszak en doe ze om haar zachte handen. Ze zijn eigenlijk van mijn moeder, maar ik had al verwacht dat ze geen handschoenen bij zich had.

Hij pakt een paar handschoenen uit zijn jaszak en doet ze bij me aan. Zijn handen zijn ruw maar hebben ook iets zachts.

Zodra ze de handschoenen aan heeft glimlacht ze naar me. 'Dankje.' 'Geen probleem.' Ze geeft me weer een glimlach en pakt mijn hand weer vast.

Ik hou zijn hand weer vast en trek hem mee bij de rand vandaan.

Ohw nee, we gaan weg bij de rand. Ze probeert samen met me te schaatsen, maar aangezien ik nog nooit op deze dingen heb gestaan heb ik geen idee hoe het moet.