The Badboy's Home (VOLTOOID)

🌻Hoofdstuk 22.🌻

Pov. Nathan.
Hoe durft mijn moeder zomaar míjn telefoon weg te geven. Ja ze had gelijk toen ze zei dat ik hem nooit meer gebruik omdat ik een nieuwe heb, maar wat de hel man! Nadat ik de keuken uit was gestampt ben ik alvast naar school gegaan, ik was aan een meisje toe. Toen ik op school aankwam ben ik naar Jenna gegaan, we hebben even plezier gehad en daarna ben ik naar de les gegaan. Dat is mijn situatie op het moment, in de les. Ik heb nu wiskunde en ook al begrijp ik het wel ongeveer, het is dood saai. Ik zit een beetje met mijn pen op tafel te tikken als het meisje voor me zich omdraait. 'Zou je daarmee- Ohw, hey Nathan.' Zodra ze ziet dat ik het ben begint ze wilt te knipperen, duwt haar borsten naar voren en wikkelt haar haar om haar vinger heen. Ze is niet lelijk. Lang bruin haar, bruine ogen, zongebruinde huid. Naast me zie ik Ethan zachtjes grinniken door haar gedrag. Ik speel haar spelletje mee en leun een beetje voorover. 'Hey schoonheid.' Ze giechelt. 'Heyy.' Ze duwt haar borsten nu zo ver naar voren dat ik bang ben dat de knopen van haar bloesje zo losschieten. 'Hoe gaat het, Babygirl?' Vraag ik en geef er een knipoog achteraan. Ze giechelt nog meer. 'Meneer Millers en mevrouw Johnson, opletten want dit is belangrijk.' roept onze docent boos. Ik rol mijn ogen en ga weer onderuitgezakt in mijn stoel zitten. Het meisje geeft me nog een laatste knipoog voor ze zich weer omdraait. Zodra ze zich omdraait wordt ze aangestoten door haar vriendin en beginnen ze samen te giechelen. Naast mij zit Ethan nog steeds te grinniken. 'Lukt het?' vraag iik als hij maar niet stopt. 'Nog 1 seconde en die bloes was opengescheurt van al dat forceren.' Hierna houd hij het echt niet meer en schiet in een lachbui, daardoor schiet ik ook in de lach. De docent draait zich woest om en kijkt ons vuil aan. 'Meneer Millers en meneer Davis, ga jullie maar melden.' Roept de docent. We pakken lachend onze spullen en lopen het lokaal uit. Als we bij de conciërge aankomen zijn we net gestopt met lachen. 'Hallo jongens.' Zegt de conciërge. We komen hier zo vaak dat hij niet eens meer moeite voor ons doet, maar gelukkig mag hij ons wel. 'Wat hebben jullie deze keer gedaan? Propjes gegooid? Ruzie gemaakt met de docent?' Vraagt hij zonder op te kijken van zijn computer. 'We moesten gewoon lachen.' Zegt Ethan en leunt op de balie. 'Ga naar de aula.' Zegt de conciërge. We knikken en lopen naar de aula. Daar zien we Samuel zitten. 'Wat doe jij nou weer hier?' Vraag ik als ik hem een klap op zijn achterhoofd geef en bij hem op de tafel ga zitten. 'Tussenuur.' Antwoord hij simpel. Ik knik en pak mijn telefoon uit mijn zak. Ethan gaat tegenover ons op een andere tafel zitten. 'Hoe is het trouwens afgelopen met die chick die bij je thuis sliep? Je had gezegd dat je het zou vertellen.' Zegt Samuel. Ik maak een "hmpf" geluid. 'Ze woont nu bij ons.' Antwoord ik. Ze kijken me verbaast aan. 'Serieus?' Vragen ze tegelijk. Ik knik. 'Yup. Ze kon nergens heen ofzo en toen heeft mijn moeder haar in huis genomen, een kamer gegeven, en zijn mijn oude iPhone gegeven.' Ik pruts wat op mijn telefoon terwijl ik dit zeg.

Kort hoofdstuk.
Like & comment❤️😁