053...: Yine önlüğünü bağlamayı unuttun.
Mihra: Beni mi izliyorsun?
053...: Biraz önce lattesini verdiğin sarışını kesiyorum.
Mihra: Güzel kız.
053...: Hayır, değil.
Mihra: Neden kesiyorsun öyleyse?
053...: Çünkü sadece onun arkasındaki camdan gör...
"Burada iki gün daha kalmak mı?" Sesimi yükseleterek ettiğim isyanla Selen dudağını büktü. "Ben bir geceliğine dahi istemeyerek gelmişken sen geziden ayrı iki gece daha kalmayı mı teklif ediyorsun?"
"Sadece ben değil. Şuşu ve Yiğit'te bu fikri beğendi."
"Umrumda değil. Ben eve gitmek istiyorum."
"Seni yalnız göndermek istemiyorum Mihra. Lütfen, sadece iki gece."
"Ben eve gitmek istiyorum Selen. Sen gelmeyeceksen söylemen yeterli. Gerekirse yalnız başıma da giderim."
Çadıra girip, son sözlerimi dinleyen Yiğit araya girdi.
"Çok inatçısın. Hem o iki gece buna benzemeyecek. Sadece biz olacağız ve daha çok eğleneceğiz Mihra."
"Siz istediğiniz kadar eğlenebilirsiniz."
Çadırın köşesine sinen Şuşu ilk defa sesini çıkardı.
"Doruk'la birlikte gidebilir." Tüm bakışlar ona döndüğünde omuzlarını silkti. "Kendi arabasıyla geldi zaten. Daha komforlu ve yalnız da olmaz."
Selen susmayı seçerken Yiğit bana 'ne dersin' bakışı attı.
"O kabul eder mi?"
"Etmemesi için bir sebep mi var?" Selen'in agresif tavrı ile ona döndüm, verdiği tepki ile şüpheci bakışlarım ona dikildi.
"Yok." Doruk'un düz sesini duyduğumuzda herkes bir cevap bekler gibi bana baktı.
"Öyleyse size iyi eğlenceler."
Çantamı toparlayıp çadırdan çıktığımda gezidekilerin hepsi çoktan çadırlarını toplayıp servislere yerleşmişti. Doruk edebiyat öğretmenin yanında, onunla gideceğimi haber veriyor olmalıydı. Dışarda oturan Şuşu'nun yanına gittiğimde dalgın bakışları bir kaç saniyenin ardından beni buldu.
"Kalman, hepimiz için çok daha iyi olurdu."
"Ben hariç," deyip yanına oturdum.
"Sanırım yalan söyledim."
"Farkında değilmişim gibi davrandım."
"Fark ettim." Deyip güldüğünde ona katıldım.
Kısa bir sessizliğin ardından durgun bir sesle konuştu.
"Eskisi gibi değiliz. Birileri eksik."
Düşünmeden, "Doruk." diye mırıldandım.
"Var ama yokmuş gibi sessiz." Diye tamamladı sözlerimi. "Sebebini kimse bilmiyor."
"Selen hariç," dediğimde meraklı gözleri bana döndü Birşey soracağı sırada Doruk'un sesini duydum.
"Hazır mısın?"
Şuşu'ya aldırmadan yerimden kalktım ve çantamı sırtıma takarak, "Hazırım," dedim.
🤯🤯🤯🤯
Sınav haftasındayım. Lütfen olaysız bölümleri mazur görün. Yaşadığımın ve bunları telafi edeceğimin habercisi bu bölümler.
Neysem, geceye bir gif bırakıyım.
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
