AWARE|texting

4.0 👾FINAL👾

Omzuna yasladığım başımı boynuna sürterek ona daha da sokuldum. Onun üzerinde küçücük kalan bedenime sardığı kollarını daha da sıkılaştırırken gözlerini yumdu.

Mükemmel bir andı. Hapsolmak istediğim kısa bir zaman dilimiydi bu. Ancak bu an ne kadar kutsal olursa olsun içimdeki korku gitmiyordu. Sessizliğini korusa da, varlığını hissettiriyordu. Kaybetme korkusuydu bu. Her anımızda bana eşlik edecek ölümsüz bir histi. Mutluluğumun, huzurumun, aşkımın dolduğu her gülümsememin ardındaki o derin siyahlıkta gizlenecekti. Ancak bundan şikayetçi değildim. Eğer kaybetmekten korkmasaydım rahatsız edici olurdu. İnsan sevdiklerink kaybetmekten korkardı. Eğer korkmuyorsa ya insan değildi, ya da sevdiği insan o değildi.

Parmaklarım ense kökünde belirsiz şekiller çizmeye devam ederken kuruyan dudaklarımı araladım.

"Sen de korkuyor musun?" Diye sorduğumda belimdeki eli duraksadı.

"Neyden?"

"Kaybetmekten," dediğimde çenesini başıma sürterek, mümkünmüş gibi daha sıkı sarıldı.

"Eğer korkmasaydım bu kadar sıkı sarılmazdım."

Başımı kaldırdım ve kollarının arasında dönerek onunla yüz yüze geldim.

"Seni seviyorum," dediğimde gülümseyen dudaklarıma eğilerek cevap verdi.

"Ben de seni seviyorum."

Ve asla bıkmayacağım öpücüklerinden biri daha beni doyumsuz bir mutluluğa taşıdı. Sonsuzluğunun garantisini veremeyeceğim bir anın gerçekliğini tattırdı.

💃💃💃

İlk textingimin sonuna geldiiiik! Dediğim gibi ilk olduğu için olaylar yetersiz kalmış olabilir. Bölümler sık yayınlanmamış ya da karakterlerin baskınlığı yetersiz olmuş olabilir. Ama keyifle okuduğunuzu bilmek isteyerek iyi geceler dileyerek yeni bir kurguda görüşmek üzere, sağlıcakla kalın🖐🏻🖐🏻🖐🏻.