FEUTERACRIA : School for Elemental Users

Chapter 17 : Case of Helga Alborne

ALEXIS

Bigla akong napabangon. I don't know if I was able to even sleep at all. Napatingin ako sa orasan. It's only 4:00 in the morning. Napatingin ako sa aking mga kasamahan.

Kaming lima ay natulog nang sabay-sabay sa living room. Magkatabi kaming tatlong babae sa sahig na may makapal na foam at yung dalawang lalaki ay sa sofa natulog.

Something happened.

Something really bad.

Kahapon habang kumakain kami sa Dining Hall ay biglang nagsuspende ng klase at nagkaroon ng headcount habang bumabalik ang lahat sa kanilang kwarto. Hindi ko alam kung hanggang kailan ang pagsuspende ng klase, ngunit ginagawa raw ng staff ang lahat upang maayos ang krisis.

We are advised to never leave our the dormitory at any cost. Naghahatid na lang sila ng pagkain para sa amin. And that's not a problem, since may stock naman kami dito bukod don. Nagkaroon din ng mahigpit na seguridad sa boung Feuteracria. Nakakalat ang maraming kawal sa bawat sulok ng lugar.

Just yesterday afternoon, a news spreaded like a wildfire which sent everyone in total panic.

Certain Helga Alborne, a second year student, found almost dead at the east part outside Feuteracria's main gate.

"Hindi ka rin ba makatulog?" tanong ni France na nagsimula nang tumayo at kumuha ng tubig para sa amin.

It's my first time to panic like this. At alam ko kung bakit ako nagkakaganito. Hindi ko alam kung sasabihin ko pa ba ito sa kanila o mananahimik na lang.

Napansin ko na napatayo na rin ang lahat, tulad ko mukhang hindi rin nakatulog. Lahat sila ay pumunta sa dining table at napaupo na rin. Frustration is all over our faces.

"I knew h-her," mahinang sabi ni Emily nang lahat kami ay naka-upo na. Her face is emotionless but she stuttered. She's also afraid of the incident, I guess.

Lahat kami napatingin sa kanya at naghihintay sa sunod niyang sasabihin.

EMILY

"You mean Helga Alborne?"

Napatango ako. I hid my hands under the table since they are trembling so bad. Napaayos ako ng upo nang maramdaman kong may kamay na banayad na humawak nito na tila pinapakalma ako.

Tinignan ko ang katabi ko.

Nicholas Fieldrich

He acts normal, not even facing my direction, but his hand is comforting mine.Napahawak ako nang mahigpit sa kamay niya.

FRANCE

"She's from our hamlet. People there knows everyone since the population isn't that big." Napatango ako sa sinabi ni Emily.

"Are you two close to each other?" Napailing siya

"Guys." Lahat kami nabaling ang atensiyon kay Alexis. She's trembling so bad. Nilapitan ko siya at niyakap ko. Something is off about her.

"Everything will be alright, Alexis. Don't worry too much," pagpapakalma ko sa kanya.

Kahapon ko pa napapansin na sobrang balisa siya. Pagkabalisa na ilang segundong ipinakita rin ni Emily, which is so unusual to her. Ngayon alam ko na kung bakit, kilala niya pala ang biktima.

Ngunit alam kong may bumabagabag rin kay Alexis, nahihirapan lang siyang sabihin.

"Have something to drink." Bungad ni Mat at inilapag ang mga tasa ng kape at gatas. Alam na namin kung sino ang mahilig sa kape at gatas. Isa-isa naming kinuha ang aming inumin.