DARK -SOPE-

1.BÖLÜM

"Sen kendini çocuktan mı sanıyorsun? İnsanlar iğrenerek bakıyor sana! Beceriksizliklerin yetmediği gibi bir de gaysin."

Gözlerimi kapattım. Bu sözleri duymak istemiyordum. Kötü olduğumu duymak falan istemiyordum.

"Para kazanmayı bilmeyen aptalın tekisin. Sen bir aptalsın!"

Dudaklarımı ısırdım ağlamamak için. Ağzıma kanın tadı gelse de ısırmaya devam ettim. Dudaklarım parçalansa dahi ısırmaya devam edecektim.

Ağlayıp küçük düşmek istemiyordum.

Annem yanıma iyice gelip çenemi tuttu. Dudaklarıma baktı sinirle.

"Şu haline bak. Birde dudağını kanatmışsın."

İğrenerek yüzüme bakışı kalbimi acıtıyordu. Kendi öz annemin bana iğrenerek bakması kötüydü. Çok kötü.

Cebimden birkaç kuruş çıkardım. Anneme uzattığımda kulağımı bırakıp parayı saydı. Beğenmeyip yüzüme attı sonra.

Ağlamamak için çenemi sıkmaktan çenem ağrımıştı.

"Sen buna para mı diyorsun?" dediğinde titreyen sesimle konuştum.

"Geçen sefer kaza geçirip omzumu yaraladığım için bu sefer motorla gitmeme izin vermediler. Az para kazandım bu yüzden."

Annem sabır dilenircesine derin bir nefes alıp sinirle bana baktı.

"Bir bok becerdiğin yok! Senden nefret ediyorum , duyuyor musun? Çocuğum olduğun için senden utanıyorum!"

Tutmakta zorlandığım göz yaşlarımı tutamadım bu sefer.

Canım acıyordu fakat bu fiziksel bir acı değildi.

Hiçbir cevap vermedim anneme. Her zaman olduğu gibi içime atıp sinirle çıktım odadan. Evden de çıkarken annemin bağırışlarını duysam da aldırmadım.

Ağlayarak koştum sokaklarda. Annemin nefretini kendimi yorarak unutmaya çalıştım.

Göz yaşlarım yanaklarımdan hızla akarken dinlenmek için durdum. Ellerimi dizlerimin üzerine koyup nefes alışverişlerimi düzenlemeye çalıştım. Ağlamamı zor da olsa durdururken göz yaşlarımı sildim. Kafamı yavaşça kaldırdım.

Bomboş , ıssız sokakta telefonda konuşan birini görünce dudaklarım şaşkınlıkla aralandı.

Bu O'ydu.

Benim ilk aşkım.

Yutkundum ve onu izledim. Tanrım, hala o kadar kusursuzdu ki...

Önümden geçerken beni görmesini bekledim. Beni görüp selam vermesini, halimi hatrımı sormasını...

Fakat önümden hızla geçip gittiğinde hayal kırıklığıyla ona döndüm. En az önü kadar mükemmel duran arkasını izlerken hala şaşkındım.

Uzun bir süredir görmemiştim onu. Ne kadar büyüdüğünü görmek beni heyecanlandırmıştı.

Bir anlık kararla onu takip etmeye başladım. Nereye gittiğini merak ediyordum. Belki onunla karşılaşmış gibi yapar, konu bulurdum.

Bir süre ilerledi önümde. Issız sokakların birine girerken bir an bile tereddüt etmeden gittim peşinden.

Çünkü o iyi biriydi.

Ona güveniyordum.

Issız sokak boyunca ilerledi ve bir inşaat alanına gelince kahkaha attı. Telefondaki kişiye gülerek bir şeyler söylerken ben hipnoz olmuşçasına onu izliyordum.