Our Universe

Twelve

Twelve

I went home early today because I finished everything that has to be done at the office. As usual, the mansion is so quite and no one is still here.

Pumasok na ako at agad ibinagsak ang sarili sa malaking sofa na nasa sala. Napapikit ako at hinilot ang noo ko. Iniisip ko na naman kung kamusta na si James.

Halos mamatay ako sa gulat nang marinig ko ang kalabog mula sa dining area. Napabalikwas agad ako at napalingon kung sino ang nandito.

What the fuck?! May magnanakaw bang nakapasok?!

Dahan dahan akong tumayo at binitbit ang bag ko para may panghampas sa kung sino man ang nandito sa loob. I tiptoed and slowly went to our dining area and I saw a topless man's back who's cooking something at our kitchen.

Don't tell me is it?

"Fuck!"

Nagulat ako nung nabitawan ni James ang kalan at mukhang napaso siya dahil dito. Agad kong binaba ang bag ko at nilapitan ko siya para tingnan ang kamay niya.

"Ayos ka lang ba? Saan ang masakit?"

I am busy checking on his hand when I felt his stare at me. Napahinto ako sa kung anong ginagawa ko dahil baka hindi niya ito nagugustuhan.

"I-I'm sorry it's just that-"

"No. No. Uh, it's alright. Masakit lang talaga."

But before I could react, I saw James' hot body in front of me. He's wearing an apron but he's topless and I can't help but notice the sides of his body.

Damn it! Sino ba kasi ang magluluto ng nakahubad lang? Diyos ko pigilan mo ang mga naiisip ko!

"Kanina ka pa ba? I-I mean I'm sorry I entered the house without your permission."

Lumingon siya ulit sa niluluto niya at pinatay ang stove. Tinanggal niya ang apron niya at isinuot ang itim na t-shirt bago inihain ang pagkain. Tahimik lang akong nagmamasid sa kanya habang busy siya sa pagkilos niya sa kusina.

Naalala ko tuloy dati nung una niya akong ipinagluto ng specialty niya. That was years ago. The day we celebrated our recognition to our best in thesis award.

"It's now ready Madam. Come here and let me know your thoughts about it."

Hinila ako ni James papalapit sa counter table at pinatikman sa akin ang niluto niyang steak at carbonara. I bit my lower lip when I realized how good he is as a cook.

Nagsimula tuloy akong mag imagine kapag araw araw niya akong pinagluluto at hindi ko maiwasang hindi kiligin sa sariling imahinasiyon ko.

"I'll take that biting of your lower lip as an approval baby. Masarap ba?" He asked and kissed me on my cheeks.

He's just so sweet that sometimes I can't handle it.

"Oo. Hindi ko alam na magaling ka palang cook?"

Bumitiw siya sa pagkakahawak niya sa akin at inihanda ang mga plato at ibang kubyertos. Pinapanood ko lang siya at hindi nagtagal nung tapos na siya ay lumapit ulit siya sa akin at hinawakan ang beywang ko. He lifted me so that I could sit down on the high chair at his counter table. Kakain na kasi kami ng dinner.

Before he sit down, he was blankly staring at my lips and I don't know why. Without further adieu he leaned and sucked my lips. I didn't see that one coming at parang mahuhulog na ako dito sa upuan kung hindi lang nakapulupot ang kamay niya bilang pandagdag suporta ko.

"Sorry baby but may sauce kasi sa gilid ng labi mo and I had to suck it. It's disturbing me."

I bit my lower lip and I felt how my cheeks turned red. Shit! I can't understand how or what should I feel right now!