Wildest Temptation - BoysLove √

12

Edward's POV

Nasa opisina ako ni Elynor at parang wala pa din ako sa sarili ko. Iniisip ko kung bakit iniiwasan ako ni Dylan. Nawala nalang sya bigla noon magdala sya ng pagkain sa opisina.. Hindi kaya alam na nya?

Na gusto ko sya!

"Ugh! Dammit!" inis kong sinabi. Maya maya narinig kong bumukas ang pintuan at pumasok si Ely dala ang dalawang tasa na may laman mainit init na kape. Binaba nya yon sa kaharap kong mesa.

"Something's wrong?" tanong nya. At tumango ako.

"Its about Dylan. I think he already knows about my feelings for him." Saad ko. At humigop sa tasa na hawak ko.

"Sure ka? Is this because he keeps avoiding you?" sumang ayon ako.

"I know Dylan. If he knew about it he'll confront you agad." Nagulat ako sa sinabi nya.

"Really?" tumango ang kapatid ko.

"Dylan is feminine-like. Pero he talks like a man. Kaya kung alam nya na ang tungkol dyan sa nararamdaman mo sa kanya dapat he confronted you na." may punto ang kapatid ko. Pero bakit sya umiiwas?

"Do you think there is something else and that's why he's avoiding?"

"It's good to ask?" nalungkot ako. Dylan is my complete opposite. If he can confront someone, ako naman hindi ko kaya. Yun na din siguro ang rason why Diana cheated. Because I didn't know how to communicate with words. Kung about business yan, walang problema. Pero if its about feelings, or love. Nauubusan ako ng salitang bibigkasin.

And maybe not saying I love you to my wife is one of her reasons kung bakit sya naghanap ng iba.

"You know Kuya. Its better to ask. Malay mo, yun lang ang kulang sa inyong dalawa. Communication?" she said while smirking at me. Huminga ako ng malalim.

I guess its time para baguhin ang sarili ko. If I want to understand someone, I should ask. I should speak.

Bumaba ako galing sa opisina ni Ely matapos namin magkape. Tumuloy ako sa rampstage para manood ng mga nag eensayo, at para hintayin si Dylan.

Bumukas ang pintuan, at isang babae ang niluwa no'n. Huminto ang mga nag eensayo. At huminto ang oras. Para syang isang Dyosa na lumitaw sa gitna.
Sumasabay sa paglalakad nya ang pagsasayaw ng buhok nya. At ang napakaganda nyang hubog na nakalutang sa suot nya.

Its an angel.

"Dylan! Why are you so gorgeous!" sigaw ng isang babae sa rampstage. Nagulat ako at agad lumingon sa taong nasa harapan ko. Tama, its Dylan. Lumunok ako. Muli nanaman nya akong nahuli sa bitag nya.

Nagsilapitan sa kanya ang mga kasamahan na panay ang puri sa itsura nya. Hindi ako makagalaw sa kinatatayuan ko. Something is knocking me off.

"Ugh." Hinawakan ko ang naninikip kong dibdib. My heart is pounding crazily. At dahil iyon sa kanya. He never fails to amaze me. At habang tumatagal itong pagtatago ng nararamdaman ko, mas lalo itong nagwawala para makalabas.

"Edward!" tawag nya sa pangalan ko. Nakatingin sya sa akin. At ngumiti. Now I'm his captured once again.

"You look.. pretty-

Napakamot ako sa ulo ko. Not the right word!

"What I mean is.. Gorgeous-

Natawa sya. Pahinto hinto kasi ako sa pagsasalita. Maybe because nakakabulag ang ganda nya.

"Salamat." he blushed.