Chapter 17

57 7 0
                                    

Chapter 17

Hurt

Natapos ang usapan namin ni Xeon. Kahit ngayong araw ko lang siya nakikila ay magaan na ang loob ko sa kaniya. Hindi naman playboy.

Sabi pa nga niya ay sa anim nilang magpinsan ay siya ang pinaka matino. Dinidisiplina kasi siya at hindi ko na alam kung bakit dahil hindi ko na tinanong pa.

Mukha kasi akong tsismosa.

I finish my class without encountering him. I was thankful about that. Hindi ko kasi alam ang gagawin kapag makikita ko siya.

Galit ka sa kanya Skylla kaya wag mong pansinin. E snob mo nalang siya kapag nakita mo Skylla. Besides, hindi ka naman siguro niya ma enkwentro dahil busy siya sa step sister mo.

The thought of him walking in the hallway with Anthia makes my heart broke even more. Kailan ka ba naging ganito Skylla?.

For goodness sake there are millions of boys in this world hindi lang siya. Siya lang naman ang taong minahal mo at nagpasira ng puso mo pero hindi niya naman alam na mahal ko siya. Ako lang naman ang may alam noon dahil sa akin nanggaling iyon.

Stop thinking about it Skylla!. You will only stress yourself. Just enjoy being heart broken. May mapapala ka niyan. Hahaha. Nababaliw na talaga ako.

Napahinga nalang ako ng malalim bago umiling. Hinablot ko ang aking bag sa aking silya at lumabas na sa silid.

Pagkalabas ng pagkalabas ko ay isang pigura ang aking nakita. Standing beside our classroom's door with hands on his pocket while leaning on the wall and his familiar scent welcome me.

How can a man be this handsome?. He's like a greek god who landed on our world. Napalingon ito sa akin kaya nag iwas ako ng tingin.

Tandaan mo Skylla galit ka sa kaniya kaya wag kang magpapadala sa body gesture niya dahil galit ka sa kanya. You are angry at Ivion kaya dapat hindi ganyan ang pakikitungo mo.

Damn him! Ang sarap niyang patawarin agad. Ano ka ba naman Sky! Wag ganyan! Lagyan mo ng mabuting bakod ang pride mo.

Nagsimula na akong lumakad palayo sa kanya. I didn't bother looking at him and what was he's reaction. Wag mong ipapakita na naaapektuhan ka.

"Skylla!". Tawag niya sa malalim at makahulugang tono. Hearing his voice in that way make my whole system trigger and tremble.

Wag mong pansinin Sky!. Wala kang mapapala kung pansinin mo siya kundi mas wasak na puso.

Strengthen your pride!.

"Skylla!". Mataas ang boses niya dahil ang layo na nang distansya namin. Binilisan ko nalang ang aking paglakad para mas makalayo sa kaniya.

I can hear fast footsteps. Please! It can't be him? It can't be him!. Kumalabog ang puso ko ng bahagya.

Nakakatawang isipin na naheart broken na nga ako tapos nagawa pa nitong tumibok ng mabilis. Parang imposibleng paniwalaan.

"Skylla!". Sa pangatlong tawag niya sa aking pangalan ay rinig ko ang frustration doon. Dapat lang sa kanya yan but damn naaawa ako.

I can smell his manly scent. If i can smell his scent then that means.....he's only meters away from me.

Don't look at him! Ang pride ko nalang talaga ang aking makakampihan ngayon. Ang buong katawan ko pati ang wasak kong puso ay nagre-rebelde sa'kin.

"Skylla! Please!". Sa sinabing niyang iyon ay napahinto na ako. Parang narinig ko ang sakit sa kanyang tono.

Parang may namuong galit sa kaloob looban ko. Galit na para sa akin. Naghihirap na ang tao sa'yo Skylla.

Di ko nalang pinansin iyon. Hahakbang na sana ako pero nakaramdam ako ng isang matinding hawak sa aking palapulsuhan.

One glance on my wrist i see his hands holding it. Nagpumiglas ako pero mas lalong humigpit ang hawak niya.

"Bitiwan mo ako Ivion!". Banta ko habang hindi nakatingin sa kanya.

"No!". He whispered slowly and huskily. Hearing his 'No' send shiver all over my system. I hate his affects on me.

"I said! Let go of me!". Napatingin na ako sa kaniya and i regret it. His hurtful eyes is the first thing i see. Hindi lang sakit ang nakita ko don marami pang iba kagay ng pagod, panghihina, at frustration.

I felt pity for him pero wala na akong magagawa doon dahil kung nasasaktan siya ay mas nasasaktan ako sa kaniya.

"Hindi kita bibitawan!". For the first time in my life in this whole wide world i hear him say that sentence in tagalog. Nagawa ko pa talagang isipin yon.

"Hindi mo ako bibitawan dahil ako naman talaga ang bibitaw". Mataas ang boses kong sinabi sabay piglas ko sa pagkakahawak niya.

Mas lalo ko siyang nasaktan. Kita ko yon sa kaniyang mga mata at panghihina niya. Agad ko namang nahawi ang aking palapulsuhan sa kaniya.

Gaya ng nangyari kahapon ay iniwan ko na naman siya doon. Kahit nawasak na ang puso ko ay nagawa parin nitong tumibok sa kanya.

I wanna hurt myself so bad. Nasasaktan na siya at ako ang gumawa noon but were fair now. He also broke my heart but he didn't know.

Namamanhid ang buong katawan ko habang nakasakay sa tricycle. Hindi na ako tumingin pa sa kaniya.

Seeing the man i love that is heart broken and hurt makes me want to die. Parang mapapatay ko ang aking sarili sa ginawa ko sa kanya.

Nagbayad na ako ng aking pamasahe 'tsaka naglakad papunta sa daanang tungo sa aming bahay.

Mabibigat na hakbang ang aking ginawa. Hanggang ngayon ay nanginginig parin ang aking buong sistema.

I didn't bother to look at his house. Baka kasi nandoon siya. Mukha na tuloy akong baliw tignan.

Parang nawalan na ako ng ganang kumain dulot ng nangyari kanina. First time lang kasi akong nasaktan ng lubos lubosan.

Mas nasaktan ako ngayon kaysa sa divorce nila ni mama't papa. Naiisip ko tuloy kung step sister ko Anthia gayong nag divorce naman sila ni Papa at Mama.

Sabi lang naman ni Mama ay magkadugo lang kami dahil Vindrell din si Anthia.

Thinking about Anthia makes me imagine her with Ivion and that thought would only make my heart hurt even more.

Naiinis na talaga ako!.

Pagkarating ko sa bahay ay dumiretso na ako sa aking kwarto at naligo. I don't want to let my Mother notice that i have a problem.

I eat my dinner with my mother. I confidently eat and smile at her.

Ako ang naghugas ng mga pinggan dahil si Mama naman ang nagluto ng aming hapunan. Pagkatapos naman non ay pumunta na ako sa aking kwarto.

Buti nalang sabado bukas. Wala naman akong gagawin pero nagpapasalamat ako doon dahil sa lahat ng nangyari ay makakapag pahinga na ako.

My broken and hurt heart can rest!.

Flipped (DBS#1) (Published)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon