Flipped (DBS#1) (Published)

Chapter 15

Chapter 15

Hard

Ang sarap sarap pala sa feeling na pumatay ng tao ngayon. Ang sakit sakit na talaga. Hindi pala nasaktan nawasak pala!.

Mabilis ang bawat hakbang ko. Bawat hakbang ay mas nawawasak ang puso ko kaiisip sa nakita kanina.

How can he do that? Alam ko naman na ayos lang makipaghalikan sa iba pero bakit nilubag niya ang kondisyon?.

Matagal na niyang minanipula ang kondiyon pero hindi ko akalain na lulubagin niya ito. Namanhid ang puso ko sa napagtanto.

Sana pala hindi ko nalang tinanggap ang alok niya. Sana pala tinanggihan ko nalang iyon. Hindi na sana ako mas nahulog pa sa kanya.

Mabibigat na ang aking bawat hakbang papuntang library. Gusto ko nang umiyak pero hindi ako makaiyak. Nakakabwesit nga e.

Kung kelan gusto ko nang umiyak ay doon din makikisalamuha ang pride ko na hindi umiyak. How can i release the ache? How can i calm down?.

Sabi nila kapag umiyak ka ay doon din lalabas ang mga hinanakit mo. Ang sabi kasi nasa luha lahat ang ating mga hinanakit.

"Skylla!". Isang tawag ang aking narinig. Hindi ko siya nilingon. Ano pa ba ang dapat kong lilingunin? Baka mas lalo pang madagdagan ang sakit.

Binilisan ko ang aking lakad. Rinig ko naman ang kanyang mga yapak sa aking likuran. Mabilis ang mga yapak niya. Tila ba tumatakbo na.

"Skylla!". Kasabay noon ang paghawak niya sa braso ko. Don't look at him Skylla. Just. Don't. Look. At. Him.

Hindi ko siya tinignan. Nakatalikod parin ako sa kanya at hindi na makahakbang pa. The way his hand grip on my arms makes my knees tremble.

I hate this affect! And i hate him so much! Nagagalit na ako sa kanya. Nagpumiglas ako sa kanyang hawak pero mas lalo niya lang akong hinigpitan ng hawak.

"Bitawan mo ako Ivion!". Banta ko, trying myself not to stutter but damn!...Ang hirap pala!.

Hindi ko alam kung ano ang ekspresyon niya ngayon. Hindi naman kasi akong nangahas na tumingin sa kanya. I'd rather die first than telling him.

"It was nothing. She was the one who kiss me-".

"No need to explain". Putol ko sa kanya. Sana pala bumalikka nalang sa kay Anthia at makipaghalikan pa. Inaksaya mo lang ang oras mo dito!.

"I will explain it to you no matter what happened. Your my girlfriend-". Sa pangalawang pagkakataon ay pinutol ko na naman siya.

"Pretend girlfriend you mean Ivion!". Pagtatama ko. "'Tsaka wag ka nang magbigay pa ng eksplinasyon dahil wala naman kasi akong karapatan".

"Walang karapatan? Did you forget our condition?". Parang mas nagalit na ako sa kanya dahil sa sinabi.

Nag-aalab na mga mata ay inangat ko siya ng tingin."Ako pa talaga ang sinabihan mo na nakalimutan ang kondisyon 'no?. Sa pagkakaalam ko ay ikaw yata ang nakalimot". Inirapan ko siya.

He's just raise an eyebrow and giving me curious looks."Ivion!. Ayoko na. Tigilan na natin ang pagpapanggap. Tutal ayos naman ang lahat. I can't see any mistakes. Mukhang hindi ka naman kasi kailangang pansinin ng babaeng mahal mo e. Nandyan naman ang stepsister ko". I said calmly.

Dapat na ba akong bigyan ng medalya dahil na gawa kong kontrolin ang aking sinabi?. Hindi pa ako nauutal. Good luck for me then.

"No!". He said in a serious and cold voice. Napataas ako ng isang kilay sa kanya. Why?.

Ayaw mo!? Really?.

"Bakit ayaw mo?. Hindi naman kasi ako kailangan di ba?. Gaya ng sabi ko nandyan na ang stepsister ko. Siya nalang ang alokin mo basta wag lang ako". Ani ko.

Kung kanina ay malamig lang ang tingin niya ngayon ay may halong galit na. Anong problema nito?. Nevermind, i don't need that information anyway.

"Give me one fucking reason why you're turning back now?". Aniya sa mataas na boses.

I have lots of reasons in mind at kung isa lang ang gusto niya edi pagbibigyan ko siya. Basta hayaan niya na ako. Ayaw ko na e. Kung gusto mo edi piliin mo ang iba wag lang ako.

"I hate you!". Sagot ko sa tanong niya na mataas rin ang boses.

"Hate me for what exactly?". He ask me seriously. He's voice was already loud and i can hear slightly husky in it or is it just me?.

I was hoping he would ask that at hindi naman ako nagkamali tinanong niya nga sa akin. Siyempre ano pa ba ang itatanong niya sa akin maliban doon?.

Hindi na nakakagulat.

"Una sa lahat, it's obvious that you broke the condition and you manipulate it. Pangalawa, feeling ko kasi parang nilalaro mo lang ako. Lastly, you made me disgust you and i hate you for that". I answered.

He was taken aback with what i said. Mapupungay ang mga mata niya at nanghina. Ginawa ko ang pagkakataon na yon na makaalis sa kanyang pagkakahawak.

Nang nakaalis na ako sa hawak niya ay agad na akong tumakbo paalis leaving him dumb founded. Mas lalo akong kinurutan ng puso dahil doon.

Hindi na ako pumunta ng library. Dumiretso na ako sa gate ng school. Hindi na ako pumara dahil may nakaabang na natricycle.

Agad ko namang sinabi ang aking address bago kami tumulak. Nakakapagod na talaga. Noong mga nakaraang araw ay nagta-tyaga pa ako ngayon hindi na.

Mahirap na. Akala ko pa naman ay mamahalin niya din ako pero nagkamali pala ako. Hinding hindi niya ako mamahalin. Nagpanggap lang naman kami. Hindi niya gistong maging official kami dahil hindi niya mamahalin kahit kailan.

Kahit kailan ko rin ba kasi itatak sa utak ko na hindi kami pwede. Ganyan na ba talaga kalalim ang ang pagmamahal ko sa kanya to the point na makakalimot na ako?.

Mapapapiyesta na ba ako kung ganoon?.

Nagbayad ako ng pera pamasahe. Nagpasalamat muna ako bago umalis. Napahinga muna ako ng malalim.

Seeing his house makes me shiver. It reminds me of him even though he is not home yet i can still imagine him opening their gate and went inside without glancing at me.

Fuck my life!.

Hindi nalang ako tumingin doon instead i look at the other direction. Starting today iiwasan ko na siya and since he's accompanying my stepsister, maybe it's not that hard to avoid him.

I hope!.

I wish that it's not hard for me because i already love him so much a long time ago and even when i hate him my love from him grow even more that it makes me so hard to forget him.