Flipped (DBS#1) (Published)

Chapter 18

Chapter 18

Nightmare

"I love you!". Isang boses ng lalaki ang aking narinig. Nandito kasi ako ngayon sa hallway papuntang library.

Napalingon ako sa isang bench sa gilid. Nakita ko doon si Ivion nakaupo at katabi si Anthia.

Hindi ako nakapag react sa nakita. Alangan namang lalapitan ko sila at sisigawan ng kahit ano!.

"A-ano?". Gulat na tanong ni Anthia kay Ivion. Hindi ako naka imik.

"I love you!". Ulit namang sinabi ni Ivion sa kay Anthia. Ang sakit tignan ang nangyayari ngayon. Parang umugat ako sa kinatatayuan ko dahil sa narinig.

Naka focus ang tingin ni Ivion sa kay Anthia at ganoon din ang ginawa ng step sister ko sa kanya.

Parang wala lang sa kanila ang nakatingin sa paligid basta ang importante ay nakatuon ang atensyon nila sa isa't isa.

Ngumiti ang aking hating kapatid. Nginitian naman siya pabalik ni Ivion. The way he smile looks like there is no tommorow.

Ang ngiti na kakaiba. Yung tipong ngiti na para lang sa taong pinaka mamahal at pinaka hinahalagan niya.

I was just standing here while looking at them exchanging smiles. Naiisip ko tuloy kung bakit siya ang pinili ni Ivion. Wala naman kaming pinagkaibang dalawa.

Magkaiba lang kami ng family background. Bukod pa doon ay wala na. Kung ugali naman ang ikukumpara ay mas mabait ako sa kaniya.

Don't get me wrong dahil mataray at suplada ang babaeng iyan. Kung tutuusin nga ay maganda ako sa kaniya.

Bakit nga ako nag-iisip ng ganito?.

I'm just being jealous now! Lahat naman siguro ng mga babaeng kasama niya siniselosan ko dahil akin lang siya.

Sa akin siya mapupunta. Wow! Ang galing ko talagang tao 'no?. Sinaktan ko na nga siya tapos nang nakita mo siyang may ibang mahal ay aangkinin mo siya agad.

Such an Ironic thought!.

"Mahal din naman kita Ivion". si Anthia sabay tingin sa mga mata nito.

Shit! Masakit na talaga.

Halos sumigaw ako nang naghalikan silang dalawa. Nakaramdam ako ng isang guho sa kaloob looban ko.

Kasabay naman non ang pagpatak ng aking mga luha. Nagsilabasan ito sa aking mga mata.

Hindi ko na talaga kayang itago ang sakit na nararamdaman ko. It's like the storage i made explode just because there has no room to put on.

Nag uunahan nang nagsilabasan ang mga luha ko. Hindi na ako makakapigil. Ang sakit na talaga. Umalis naman ako doon na may dalang sakit.

Hindi ko maalis sa utak ko ang nakita kanina. I wanna hurt myself so bad. Yung tipong mas masakit pa sa pagiging heart broken.

Parang mas gustuhin ko nalang kasing hindi masaktan bilang heart broken. Mas gugustuhin ko nalang na ibang bagay ang makakapag pasakit sa'kin.

Basta wag lang yong heart broken.

Tinakbo ko ang daanan palabas ng campus. Hindi parin mawala ang mga luha sa aking mata, nagpatuloy lang itong nagsiunahan.

I can't hear my breath or can smell the air i inhale. Wala narin akong may naramdman kundi sakit. I think my senses just shut down.

Nang bumalik ako sa huwisyo ay naglakad ako patungo sa kabilang parte ng daan.