HAYALİ ARKADAŞ | Texting

Hayali Arkadaş -39-

Fotoğrafta Hayal var.

Sertab Erener - Açık Adres

Hayal

Müziği durdurup kulaklıklarımı çıkardım ve ikisini de montumun cebine koydum. Dersin başlamasına 40 dakika vardı bu yüzden sınıfa giren ilk kişi olmam beni şaşırtmamıştı. Ortalarda bir yere çantamı koyup oturdum ve boş sınıfı izlemeye başladım. Kafam çok dalgındı, sürekli Giray'ı düşünüp duruyordum ve bu durum beni huzursuz ediyordu.

Giray ile en son 2 hafta önce, yılbaşında konuşmuştuk. O günden sonra bana hiç yazmamıştı. Ben de ona hiç yazmamıştım çünkü ondan uzak durmak gibi bir karar almıştım ancak endişeleniyordum. Ondan haber alamamam başına bir şey geldiğini elbette ki göstermezdi ama içim daralıyordu. Birinin ağzından 'o iyi' sözcüklerini duysam bununla yetinebilirdim.

O biri, Lara, sınıftan içeriye girdiğinde yerimde doğrulmuştum. Tam ona sesleneceğim sırada sınıfa yalnız girmediğini fark ettim. Doğukan da onunlaydı. Bu ikisi henüz beni görmemiş olmalılardı.

"Sen ulaşabildin mi ona peki? Arıyorum açmıyor, mesaj atıyorum cevap vermiyor. En son evine gittim çat kapı, orada da değil. Kafayı yiyeceğim artık Doğukan. Nereye kaybolmuş olabilir?"

"Ne oldu da kaybolmuş olabilir?" Lara ile gözlerimiz kesiştiğinde Doğukan'ın koluna hafifçe vurmuş ve susmasını sağlamıştı. Şimdi ikisi de bana bakıyordu. Oturduğum yerden kalkıp yanlarına gittim. "Giray ile alakalı mı konuşuyorsunuz?"

"Evet. Ondan epeydir haber alamıyoruz, endişelenmeye başladık. Sen haber aldın mı hiç ondan?"

"En son yılbaşında konuştuk."

Lara, yüzünü buruşturup elini kalbinin üzerine koydu. O sırada Doğukan konuşmuştu. "Yılbaşı partisinde keyfi gayet de yerindeydi, bir şey olduysa ondan sonra oldu bence."

Lara, bakışlarını bir anlığına bana çevirdikten sonra Doğukan'a baktı. Ona sınıfına gitmesini söylerken kaçamak bir şekilde bana bakıyordu. Nefesimi dışarıya üfleyip muhtemelen düşündüğü şeyi söyledim. "Bu olayın benimle alakalı olduğunu düşünüyorsun, değil mi?"

"Yani..."

"Dediğim gibi, en son yılbaşında konuştuk ve gayet de normal bir konuşmaydı. Ben de onun için endişeleniyorum, iki haftadır hiçbir şekilde haberini alamıyorum. Gerçek adı ne, nasıl görünüyor bilmediğim için şu an nerede olduğu hakkında bir fikrim yok. O konuşmayı yüzlerce kez okudum acaba ben onu kıracak bir şey mi söyledim diye ama yok, oldukça normaldi. Keşke öyle olsaydı da ondan haber alamayan yalnızca ben olsaydım."

Duygularımı oldukça dürüst bir şekilde dile getirmem hem Lara'yı hem beni şaşırtmıştı. Ben... Hissettiklerimi böyle dile getirmeyeli çok uzun zaman olmuştu, bunu da içime atarım sanıyordum ama delirmek üzereydim. Nerede olduğuna dair hiçbir fikrim yoktu.

Lara, elini omzuma koyup yavaşça okşadı. "Ben ondan bir haber alırsam sana da söyleyeceğim. Canını sıkma."

Kafamı onaylarcasına sallayıp yerime geçtim. Yunus, yine yanıma yanaşırken gözlerimi devirip dikkatimi başka şeylere vermeye çalıştım. "Konuştuklarını duydum, şu bahsettiğin çocuk benimle konuşan çocuk mu yoksa? Hiç yüzünü görmedin mi?"

Söylediklerini hiçbir şekilde umursamayıp kendi işime devam ettim ama Yunus, kulağımın ucuyla onu dinliyor olduğumu anlamış olmalıydı. Konuşmaya devam etti. "Bende bir fotoğrafı var, adını da biliyorum. Beni konuşmaya çağırdığı gün Serkan çekmiş belki adam toplatıp dövdürtürüz diye. Sana onun kim olduğunu gösterebilirim ama elbette ki bunun için bir şartım var."