SEN BENİMSİN

6.Bölüm

-3 Ay Sonra-

Aras-

Kravatımı bağlarken aklımda tek bir düşünce vardı. O da Çisem'in şuan ne yaptığıydı. Onu üç aydır görmüyordum çok özlemiştim.

" Hayatım kahvaltı hazır. " Arkamda dikilen Ceyda'ya kısa bir bakış atıp kafamı salladım. Onu daha önce uyarmıştım, kağıt üzerinde evliydik biz ama o bana karşı duygular besliyordu o da yetmiyor gereksiz kıskançlıklar yapıyordu.

Ceyda babamın arkadaşının kızıydı. Bir nevi ortaktık şirkette. Ortaklığı kızıyla evlenmem şartıyla kabul edeceğini söylemişti. Ama ben Çisem'i özlüyordum. Ondan ayrı kaldığım her saniye ölüm gibiydi bana.

"Ceyda beni yalnız bırakmanı söylemiştim. Bunun nesini anlamadın? "

Sinsice gülümsedi. " Ben senin karınım. O kızı unutacaksın anladın mı? Sana yemin ederim o kızı öldürürüm! "

Alnımdaki damarların gerildiğini hissediyordum. Bir gün elimde kalacaktı bu kız. Telefonumu cebime koyup odadan çıktığımda arkamdan söyleniyordu hâlâ.

-Çisem-

Ofiste oturmuş yeni aldığım davanın detaylarını okuyordum. Okuduğum şeyi anlamam için bir kaç kez okumam gerekiyordu. Dikkatimi veremiyordum. Dosyayı evrak çantama koyduktan sonra eşyalarımı toparlayıp odadan çıktım.

" Kızlar, ben çıkıyorum. Bugün evden çalışacağım."

Ofisteki herkes durumumu bildiği için anlayışla karşılamıştı. Aras Ilgaz'ın kaçırdığı avukat olarak tanınıyordum. Müge  Anlı  bile davet etmişti  beni programına  ama kabul etmemiştim. Sadece telefonla bağlanıp  yaşadıklarımı kısaca anlatmıştım. Gördüğüm  kadarıyla  işin başında Aslan Ilgaz yani Aras'ın babası  vardı. Aras sadece babasının  arkasını  topluyordu.

***

Eve geldiğimde kimse yoktu. Odamda üzerimi değiştirip kendime kahve yapmak için mutfağa girdim. Yalnız değildim. Masada oturan Aras'ı gördüğümde korkudan küçük bir çığlık attım.

" Korkuttuğum için özür dilerim güzelim. Sadece seni görmek istedim."

Sandalyeden kalkıp yanıma gelmişti. Öylece ona bakıyordum. Özlemiştim. Ona sıkıca sarıldığımda şaşırmıştı.

" Seni çok özledim Aras."

Dudakları dudaklarımla buluştuğunda artık zaman durmuştu.

"Seni çok özledim  güzelim."

Elinden tutup odama çekiştirdiğimde  gülüyordu. Aras  yatağa  oturduğunda odanın  kapısını  kilitleyip  yanına oturdum.Başımı  göğsüne  yaslamıştım. Şuan rüyada gibiydim sanki birazdan uyanacaktım.

" Güzelim, sizinkiler  gelmeden  gitsem iyi olur. Ama yine seni görmeye geleceğim, söz veriyorum."

***

-Aras-

Onu görmek o kadar iyi gelmişti ki Ceyda umrumda  bile değildi. Yarın için güzelime  bir sürpriz ayarlayacaktım.

" Ceyda , yarın tüm gün evde olmayacağım. Akşam beni bekleme, sürekli de arama. "

Cevap vermemişti  ama sinir olduğunu  anlayabiliyordum. Boşanmıyordu  inadına.

" Aşkım, ben yatıyorum. Sen de çok geç olmadan uyu. "

Şeytan diyor ki öldür  şunu, cesedini  de ver köpeklere.  Artık düzgün biri olmak istiyorum. O yüzden az sabret  Aras. Bu yolun sonu güzeline  çıkacak, onun için  değer.

***

" Planı aynen uyguluyoruz. Güzelimi  korkutursan seni gömerim  , kimseye gözükmeden  onu dağ evine getir. "

" Tamam abi , merak etme."

-Çisem-

Kahvaltıdan  sonra hemen hazırlanıp  evden çıkmıştım. Ama otobüsü kaçırdığım  için durağa kadar yürümem  gerekiyordu.

" Burası  da ne ıssız  yermiş. Beni öldürseler  kimsenin haberi olmaz."

Kendi söylediğim  şeyden  korkmuştum. Bir arabanın  yanımda durduğunu  hissettiğimde adımlarımı  hızlandırdım.

" Pardon, bir adres soracaktım."

Durup  adama döndüm. Arabaya  yaklaştığımda kendi kendime  sorun yok diyordum. Silahı gördüğümde içimden  " bok sorun  yok" dedim.

" Bin arabaya, deşerim beynini."

Arabaya bindiğimde sessizce  oturmaya  özen gösteriyordum. Gözlerimi  siyah bir şeyle bağlamışlardı.

" Şey , yalnız  beyin delinir,deşilmez ve  silahla delemezsin  matkap  lazım."

Sanırım susmam  gerekiyordu.

***

Araba durduğunda  beni indirip biraz yürüttükten  sonra ev olduğunu  sandığım  bir yere sokmuşlardı.

Adamlar  çıkınca hemen gözümdeki  şeyi çıkardım. Aras karşımdaydı.

" Yuh, yine mi kaçırdın  beni? "  Kahkaha atarak yanıma geldi.

" Teorik  olarak evet. Fakat seninle baş başa kalmak istiyorum, bu gece benimlesin. "

Hayır dememiştim  çünkü ona sarılıp uyumaya ihtiyacım  vardı. Aylardır  onun kokusu  olmadan uyuyordum. Şömine  karşısında  oturup yemeklerimizi  yemiştik. Annemleri  arayıp bir arkadaşımda  kalacağımı  söylemiştim Aras'ın  kahve yapışını  izlerken.

" Güzelim, ben gidip arabayı  garaja  koyayım. Fırtına  falan  çıkarsa  araba zarar görmesin. Sen otur güzelce  burada."

Aras  çıktıktan  sonra bende ortalığı  toparlayıp  battaniyeye  sarılmıştım ki  Aras'ın  telefon zil sesiyle  sıçramıştım.
Ekranda  "Ceyda " yazıyordu.   Aramayı  yanıtladığımda  tiz bir kadın sesi duydum.

" Aşkım, nerdesin? Babamlar bize geldi de onu haber vermek için aradım. Kocanı  ara da gelsin diyip duruyor."

Koca mı? Telefonu kapatıp aldığım   yere  geri bıraktım. Aras evlenmiş  miydi? Hemen telefonumu  çıkarıp Aras ile ilgili internet haberlerine  baktım.Gördüğüm  şeyle yüreğime  öküz  oturmuştu  resmen. O evlenmişti. Buradan hemen gitmeliydim, o gelmeden  gitmeliydim.

" Güzelim, ne oldu? Neden ağlıyorsun?"

Kapıyı  açmaya yeltendim  ama benden  önce davranıp kapıyı kilitlemişti.

" Evlenmişsin. Karın  aradı, seni bekliyormuş." Bunu beklemiyordu. Kolumdan  tutup beni kendine  çekti.

" Sandığın  gibi  değil  güzelim."

" Senden nefret ediyorum  tamam mı? Bana dokunma."

Başını  ellerinin  arasına  almıştı. Umrumda değildi. Beni kandırmasına izin veremezdim.