SEN BENİMSİN

23-

O günden sonra hiç bir şey eskisi gibi olmamıştı. Aradan neredeyse iki ay geçmişti ama Simla hâlâ  hayatımızın  içindeydi. Sürekli gelip  Kuzey'i  benden izinsiz kucağına alıp  bahçeye çıkarıyor, yemek yediriyor bazen de evine götürüyordu. Bunu istemiyordum. Çünkü o kadına güvenmiyordum. Bunu Aras'a  söylüyordum ama anlamıyordu aksine Simla'yı  kıskanıyorsun  diyordu.

Sabah erkenden uyanıp  Kuzey'in  odasına girdim. Oğlum mışıl  mışıl  uyuyordu. Aras'ın  kopyasıydı  resmen burnu, gözleri, dudakları.. Uyandığını  görünce hemen beşiğe  yaklaşıp minik ellerini  tuttum.

" Günaydın oğlum. Benim meleğim acıkmış  mı? " Kıkırdayarak  bana baktı. Mutlu olduğu  zamanlar hep güler, kahkaha  atardı. 5,5 aylık olmuştu  çoktan. Kucağıma  alıp koltuğa oturdum. Her sabah onu emziriyor, aradan 2 saat geçince de ek gıda olarak kendi yaptığım  meyveli püreden yediriyordum. Kuzey doyduğunu  belli etmek için kendini  geri çekti. Böyleydi  işte. Karnı  doyunca  beni unutuyordu  hemen.

**
Kuzey'i  giydirdikten  sonra kendimde  hazırlandım daha sonra da oğlumla  beraber aşağı  indik. Saat daha 9 du herkes uyuduğu  için kahvaltıyı  ben hazırlayacaktım. Kuzey'i  mama sandalyesine  oturtup  kahvaltıyı  hazırlamaya  başladım. Kuzey de bana gülücükler  atıp  duruyordu.

Zil çaldığında masayı çoktan  hazırlamıştım. Herkes  uyanmış yerlerine bile oturmuştu. Deren gidip  kapıyı açtı. Döndüğünde yanında Simla vardı.

"  Geç kalmadım  değil mi? Çok acıkmışım."  Aras'ın  yanına oturup  servis tabağına  yiyecekleri  doldurmaya  başladı. Deren ve Bilge de şaşkınlıkla bana bakıyordu. Aras'ın  bakışları  beni buldu. 'Ya sabır' çekip  Kuzey'in  yanındaki sandalyeye oturdum.

" Aras dün kahvaltıya davet etmişti. Umarım rahatsız etmedim. "

Bakışlarım  tekrar  Aras'ı  buldu. Bir şey demeden  yemeğimi  yedim. Bundan sonra bir şey demeyecektim  bu kadınla ilgili. Kahvaltıdan  sonra Deren ve Bilge mutfağı toparlarken  ben de Kuzey'in  meyve püresini  hazırlıyordum.

" Yenge, bu kadını hiç sevmedim. Bir şey var bu kadında." Sonuna kadar katılıyordum  Bilge'ye.

**

Caner'in  dayısı polisti. Ondan rica etmiştik Simla'yı  araştırsın  diye. Caner'i arayıp  beni alıp gelmesini  istemiş. Şimdi onun yanına gidiyorduk. Geldiğimiz  yer bir çay bahçesiydi. Caner 30-35 yaşlarında bir adamın yanına doğru yöneldi. Tabi bende peşinden gidiyordum. Küçük bir tanışma faslından  sonra oturmuştuk. Selim Bey elindeki kağıtları  önüme koydu.

" Siz bu kadına nasıl bulaştınız? Birincisi adı Simla değil Eda Aybars.  Abisi Serhan Aybars'ın  ölümünden  sonra kimlik değiştirip  buraya taşınmış. "

Duyduğum  şeylerle kanım  çekilmişti. Hemen evi aradım ama kimse açmıyordu. Aklıma kötü  şeyler  geliyordu. " Kimse açmıyor telefonu."

Selim Bey hemen ekibini  arayıp durumu anlattıktan sonra  telefonu kapattı. Bacaklarım artık beni taşımıyordu.

**

Eve ulaştığımızda  kapıda iki tane polis arabası vardı. Giriş  kapısı ardına  kadar açıktı. Sedyeyle çıkarılan  kişilere  baktım. Melike abla ve Esra'ydı çıkarılanlar.

Koşarak odaya çıktım. Kuzey'in odasının  kapısı kapalıydı. Kapıyı açıp içeri girdim. Oğlum yoktu.  Beşiğin üzerinde bir not vardı. Elime alıp  notu okudum.

Oğlun benimle Çisem. Kocanın  işini  bitirdikten  sonra oğluna kavuşacaksın.

Eda-

Allahım bu nasıl bir acıydı böyle. Oğlum şuan kötü bir kadınla beraber ve  tamamen savunmasız. Aras'ı aradım ama açmıyordu. Bir kez daha aradım. Açtı.

" Aras.. Simla-- "

Sözümü bağırarak kesti. " Yetti artık senin kıskançlıkların. Simla çok iyi bir kadın, kıskanmayı  bırak artık. Birazdan evdeyim."

Delirmek üzereydim. Telefonu kapatıp dışarı çıktım. Aras polisleri görünce koşarak yanıma geldi.

" Çisem, ne oldu? " Onu ittirip güçlü  bir tokat savurdum yüzüne.

" O kadını  hayatımıza sen soktun. Çisem o çok iyi biri sen büyütüyorsun, Çisem kıskanmayı  bırak artık. Gerçekleri gör artık Aras. O kadın bugün evimize girip herkesi bayılttıktan  sonra Kuzey'i  de alıp gitmiş."

Aras şok olmuş bir şekilde bana bakıyordu. " Sana demiştim. Gözde arayıp  beni uyardı. Serhan'ın  kız kardeşi  senin peşindeymiş adı da Eda."  Caner'in  dayısı  yanımıza gelip Simla'nın  dosyasını  Aras'a  verdi.

" Oğluma bir şey olursa seni asla affetmem Aras. "