SEN BENİMSİN

7.Bölüm

Gitmek istiyordum ama gidemiyordum. Şuan bir sandalyede bağlıydım, beni bağlayıp gitmişti. Sanırım buradan çıkamayacaktım.Gök gürültüsü sesini duyduğumda korkudan olduğum yere mıhlanmıştım. Burası güvenli bir yerdi ama korkuyordum işte. Ben dizilerdeki o beyinsiz kızlardan değildim, neden burada oturmak varken kaçmaya çalışayım ki. Dışarısı daha tehlikeliydi.

Kapı açıldığında Aras elinde poşetlerle içeri girmişti. Yüzünde sinirli bir ifade vardı.

" Geceyi burada geçirmemiz gerekiyor. Fırtına civardaki tüm kulübeleri yıkmış. Sabaha kadar buradayız, kaçmaya çalışma sakın. "

Sanki kaçacak halim var da. Şeytan düğümü gibi düğümlemişti ipi. Konuşmayacaktım onunla, bu ona en büyük ceza olurdu sanırım. Yine zorla tutuyordu beni, yine kötülüğe başvuruyordu.

*Ceyda*

Aras daha gelmemişti. Aslında gelmese de olurdu. Ona aşık olduğumu  mu sanıyorsunuz? Yanılıyorsunuz, ben ondan nefret ediyorum. Hem de çok.

-4 Yıl  Önce-

Ceyda-

O zamanlar  ben on dokuz , ablam ise yirmi yaşındaydı.  Biz hiç ayrılmaz, hep birlikte takılırdık. Ama bir gün her şey değişmişti.

" Abla lütfen beni dinle. O çok kötü biri. Bunu sende biliyorsun  ama susuyorsun!"  Beni dinlememeye  yemin etmişti sanki. Hep o pislik yüzündendi. Ablamı resmen kullanıyordu, onun hayatını  mahvedecekti. Ablam bunun farkında bile değildi.

" Ben Aras'ı  seviyorum,  sende bunu kafana sok  Defne. O beni seviyor, bende onu seviyorum. Sırf kıskandığın  için bunu yapıyorsun."

Yine gitmişti. Onun için endişeleniyordum, ona zarar gelmesin  istiyordum. Ablam o gün eve dönmedi. Ablam bir daha eve dönmedi. Başına bir şey geldiğini biliyordum. Çünkü Aras  ve ailesi kötü  insanlardı , ablam onların  bazı sırlarını  biliyordu. Ablam ortadan kaybolalı  dört yıl olmuştu. Onu çok merak ediyordum ve özlüyordum. Babamla her yerde onu arıyorduk  ama yoktu.

  ***

Evet , ben Defne. Aras  beni tanımasın  diye sahte bir kimlikle  yaşıyorum. Amacım içlerine  sızıp  onlar hakkında  bir şeyler öğrenmekti. Çisem  denilen  kız işimi  kolaylaştıracaktı çünkü Aras  için  değerliydi bunu biliyordum. Ablam bilmemesi  gereken şeyler biliyordu ama hep susmuştu. Dört ay önce ablam dönmüştü. Yaşıyordu. Bir kaç kez gizlice buluşmuştuk bana neler olduğunu  anlatmıştı kısaca.

" O gün evlerine gittiğimde senin söylediklerini  düşündüm. Bir anlık  sinirle  bunları Aras'a  söyledim. Haklıydın. Beni yanında tutuyordu çünkü ben bir sürü şey biliyordum. Bazen bana kötü  işlerini yaptırıyordu babası. Kavga ettik. Polise gideceğimi, onları şikayet  edeceğimi  söyledim. Beni bodruma kilitleyip  gitmişti. Ertesi gün babası yanıma gelip Aras'ın  benim ölüm emrimi  verdiğini söyledi. Sonrasını  tahmin edersin zaten. Kaçmaya çalışırken  merdivenlerden  düştüm. Beni öldü sanıp uçurumdan  attılar. Ama kurtuldum buradayım. Sen haklıydın Defne. "

Bir plan yapmıştık. Ben sahte kimlikle   onlara yaklaşacak, içlerine sızacaktım. Bunun için  babamın  yardımı gerekiyordu. Aras'ın  gelmemesini  fırsat  bilerek hemen evden çıktım. Ablamın yanına gidip onunla konuşmam gerekiyordu.

***

*Ekin*

Yıllar geçmişti. Ben şimdi yirmi dört yaşındaydım, benim yaşımdaki  kızlar  üniversite okurken ya da çalışırken ben kaçak hayatı yaşıyordum. Herşeyimi  elimden almışlardı.Aras beni çok seviyordu. Bana dokunmaya bile kıyamazdı  o. Ama öldür emri vermişti adamlarına, dokunmaya kıyamadığı  sevgilisini  uçurumdan  attırmıştı. Karşısına çıkacak cesareti kendimde  bulamıyordum.

Defne kendini  tehlikeye  atıyordu. O da güvende değildi  orada. Ortalığı  kolaçan  edip Defne'yi  içeri aldım. Koltuğa oturduk.

" Nasıl gidiyor? Aras senden şüphelenmiyor  değil mi?" Defne güldü.

"Bana sinir oluyor. Aşık olma rolünü  biraz fazla abarttım  galiba.  Abla, bir sorunumuz var. Aslında sorun mu desem yoksa iyi bir şey mi bilmiyorum. Aras bundan dört ay önce  bir avukatı kaçırmış. Bu kız, Aras hakkında bir sürü şey biliyormuş bu yüzden onu ortadan kaldırmak istemişler. "

Şok olmuş bir şekilde Defne'ye  bakıyordum. Nasıl bu kadar acımasız olabiliyorlardı? Defne anlatmaya devam etti. " Merak etme,  kız yaşıyor. Kızı evlendirmişler  Aras ile, zorla tutmuşlar aylarca o evde. Ama sonra Aras kıza aşık olunca   serbest bırakmış, ailesine teslim etmiş."

Demek bir kalbi  varmış. Demek ki  o da birini sevebiliyormuş, beni de sevmişti ama en ufak kavgamızda benden kurtulmaya çalışmıştı.

" Kıza bir zarar gelmesini istemiyorum. Sakın öfkene yenilip yanlış  bir şey  yapma Defne. Biz onlar gibi   değiliz  olamayız da. Sadece suçluların  cezasını  çekmesini  istiyorum. "

Biz kötü insanlar değildik. Sadece adaletin  yerini bulmasını istiyordum.

" Abla, hâlâ onu seviyor musun? İçinde ona karşı bir şeyler  var mı?" Gülümsedim. Ayağa kalkıp Defne'nin  yanına oturdum. Elini alıp  karnıma yaklaştırdım.

" Ona karşı tek bir duygum yok.Kendime yeni bir yol çizdim. Yeğeninle  tanış Defne. "

Şok olma sırası  ondaydı. Hamile olduğumu  öğrendiğinde  sanki değerli, kırılgan  bir şeye dokunur gibi dokunmuştu karnıma.

" Uçurumdan  düştüğümde  hâlâ yaşıyordum.Bir kayaya  tutunup  kıyıya  gitmeyi başardım, çok yorulmuştum gücüm de kalmamıştı. Uyandığımda  başımda bir adam dikiliyordu, yaralarıma  pansuman  yapmıştı. Onun sayesinde  eski halime   döndüm, sonra ona aşık oldum. İşte bu da aşkımızın  meyvesi."

Bora hikayemi  biliyordu. Elinden  geldiğince  yardımcı olmaya çalışıyordu  bana. Suçluların  cezasını  çekmesini  istiyordum. Sonra ortaya çıkacaktım, daha sonra bu kaçak  yaşama son  verecektim. Sevdiğim  adamla evlenecek  çocuğumu  kucağıma  alacaktım.

" Bana kızın  adresi lazım. Sen sakın  şüphe çekecek  bir şey yapma. Yeterince tehlike altındasın  zaten, ben halledeceğim."

**

*Çisem*

Sabah olduğunda  fırtına dinmiş herşey  eski haline  dönmüştü. Aras gelip beni çözdüğünde rahat bir nefes almıştım.

" Güzelim, ortaklık için evlendim  onunla. Biliyorsun seninle de babamın  zoruyla evlendim ama sana aşığım bunu söylememe  gerek bile yok. Sadece bu evliliğin  kağıt üstünde olduğunu bil yeter. "

Ona inanmıştım. İnanmak zorundaydım. Çünkü onu seviyordum. " Sana inanıyorum. Aylardır  kokundan  yoksunum, kokunla  uyumak istiyorum."

Yüzümü ellerinin  arasına alıp alnıma bir öpücük kondurdu.  Kafamı  göğsüne  yasladığımda  zaman durmuştu bizim için.

" Sevgilim, ben şömineyi  yakayım  sonra da uyuyalım, çok uykusuz kaldın özür dilerim."

Sıcacık bir evde onunla güvendeydim. Kokusuyla  uyuyacaktım, onu çok özlemiştim.

***

Yazardan-

Çisem ve Aras sıcacık aşk yuvalarında uyurken Defne ve Ekin büyük planları için hazırlık yapıyorlardı. Artık hiç kimse güvende olmayacaktı.