2.Bölüm

36.3K 1K 454
                                    

" Sen nasıl  yaparsın  bunu sana  güvenmiştim  ben be! " Caner karşımdaki  koltukta  sessizce  oturmuş  yere bakıyordu.

" Cevap versene. Beni hemen bırakın, hemen bırakın!"  Aras yanındaki  çantadan  bir şırınga  çıkarmıştı. Ondan uzaklaşmaya  çalıştım ama etkisi olmamıştı. Şırıngayı  omzuma batırdığında  gözlerim yavaşça  kapandı.

Caner'in  belli belirsiz  sesini duymuştum.

" Özür  dilerim  Çisem,özür dilerim."

Aras-

Çisem  güzel bir kızdı. Ama boyundan büyük işlere  kalkışmıştı, beni araştırmış  hakkımda  çok şey öğrenmişti. Ortadan kaldırılması  gerekiyordu  bir an önce.

Çalışma  odasında  oturmuş  kahvemi  içiyordum. Evin yardımcısı  gelip kapıyı  tıklattı. Ona döndüm.

" Babanız  geldi, kızı  görmek istiyor."

" Tamam geliyorum. "  Sandalyeden kalkıp kapıya yöneldim. Çisem'i  benim odama yatırmıştık. Birazdan uyanırdı.Odaya girdiğimde  yatakta  oturmuş  etrafına bakıyordu. Kolundan tutup  ayağa  kaldırdım. Peşimden  sürükleyerek  odadan çıkardım.

Salona indiğimizde  onu babamın  ayaklarının  dibine  attım.

" Ben çıkıyorum. Kızı öldürüp  ortadan kaldırın."

Kapıya yöneldiğim  sırada  babamın  sözleri  beni olduğum  yere çivilemişti.

" Bu kızı  öldürerek  büyük  bir  hata yaparız  Aras. Onunla evleneceksin."

***

" Baba, şimdi abim evleniyor mu? Ay çok ani oldu bu.  Hemen elbise arayışlarına  girmem gerek." dedi Bilge  telefonunu  eline alarak.Babam gülerek cevap verdi. " O zaman acele etmen lazım  kızım. Çünkü abin bu akşam  evleniyor."

Babam istediğini  elde  etmişti  her zaman. Ben ne kadar karşı çıkarsam  çıkayım  onun istediği  olacaktı. Onunla ters düşmek  istemiyordum. Odama çıktığımda  Çisem yatakta  uzanmış  hıçkıra  hıçkıra  ağlıyordu.

" Ağlamanın  faydası  yok. Evleniyoruz. Kendine  çeki  düzen ver, mutlu gözük."

***

Çisem-

Aras'ı  bulmak için odadan çıktığımda  iri yarı  adamlar önüme  geçmişti.

" Aras ile konuşacağım." Bir adım  attım.

" Aras Bey şuan çalışma odasında. Aman diyeyim  kaçmaya çalışma. " Eliyle  çalışma odasını  gösterdikten  sonra geri çekildi. Çalışma odasının  önüne geldiğimde  kapıyı  tıklatmadan içeri girdim.

Aras oturmuş kitap okuyordu. Elindeki  kitaba baktım. Adı  Paramparça  idi. Daha  önce okumuştum  güzel kitaptı.

" Şey.. Ben annemle konuşabilir miyim? " Kafa  sallayıp cebinden  telefonu çıkarıp bana uzattı.Uzun bir çalıştan  sonra annem telefonu açmıştı. Arkadan polis telsiz sesleri  geliyordu.

" Anne, bak ben iyiyim  korkma tamam mı? "

" Ben başkomiser  Cenk Erdem. Zorla tutulduğunuzu  biliyoruz. Sizi Aras Ilgaz kaçırdı bunu da biliyoruz. İyisiniz  dimi? " Yan gözle Aras'a  baktım. Tabletten  kulaklıkla  bir şeyler dinliyordu.

" Evet, iyiyim. Çınar nasıl? " Başkomiser  biraz düşündükten  sonra cevap verdi.

" O iyi merak etme. Ama ona söylediğin dosyalar orada yok. Biri almış. "

" Ama--"

Telefon elimden çekildiğinde  bir kaç adım gerilemiştim. Aras her şeyi  duymuştu. En önemlisi  dosyanın  kopyası  da ondaydı.

" Üzgünüm başkomiser. Çisem  Hanım  şuan  ölmekle meşgul. Ailesine  şimdiden  başsağlığı diliyorum. Helvasını  kavurmaya  başlasınlar. "

SEN  BENİMSİNHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin