Aradan 2 ay geçmişti. Aras ne eve geliyor ne de bizi arıyordu. Çekip gitmek istiyordum ama nereye gidecektim ki bu halimle. 6,5 aylık olmuştu bebeğim. Sürekli tekmeleriyle beni uyandıran Kuzey'im son bir kaç aydır çok durgundu. Sadece Aras'ın sesine tepki veriyordu oğlum. Ama o yoktu ki.. Bizi bırakıp gitmişti.
Bilge lise son sınıftaydı. Etkilenmesin diye onun yanında bir şey olmamış gibi davranıyordum ama odama girdiğimde tüm hayal kırıklıklarım, tüm çaresizliğim ortaya çıkıyordu.
" Meleğim, kıpırda artık lütfen. Ben buradayım.. Baban yok, ben varım."
Kıpırdamadı. Gözyaşlarımı silip odadan çıktım. Bilge gelmek üzereydi. Son zamanlarda hazır yemeye alışmıştı. Sağlığı açısından da iyi değildi bu. Mutfağa girip onun sevebileceği bir kaç çeşit yemek yaptım. Bu sırada da Kuzey'e bir şeyler anlatıyordum.
" Çok korkuyordum biliyor musun oğlum. Babanın eski haline dönmesinden, bana zarar vermesinden.. Korktuğum başıma geldi işte. Bize zarar vermediğini sanıyor ama giderek en büyük zararı verdi. Biraz kıpırda artık. Sen beni tekmele diye sürekli babanın ses kayıtlarını mı dinleteceğim sana? Yok işte gelmiyor. "
" Kuzey, oğlum."
Aras'ın sesini duymasıyla Kuzey karnımda tepinmeye başlamıştı bile. Arkamı döndüm. Bakışları karnımdaydı.
Tek kelime etmeden yanından geçiyordum ki kolumu tuttu. " Bana arkanı dönüp gidemezsin. Ben senin kocanım."
Kahkaha attım. " 2 aydır eve gelmeyen kocam mı? Hamile halimle beni bırakıp giden kocam mı? Biliyor musun seninle evlenerek hayatımın hatasını yapmışım. Bir an önce boşanacağım senden."
Gözleri öfkeyle parlıyordu. Kararımı vermiştim boşanacaktım. Sesini çıkarmadan evden çıkıp gitti.
***
Aradan bir kaç gün geçmişti. Avukat bir arkadaşımı arayıp durumu anlattım. Her şeyi o ayarlayacaktı. Ama boşanmamız kolay olmayacaktı çünkü Aras bunu kabul etmezdi. Boşanana kadar annemlerin evinde kalacaktım. Annemler daha dönmemişlerdi. Aras gerçeği anlatmıştı bana. Abimin tefeciye olan borcu yüzünden gitmişler ama orada bir hayat kurmuşlar kendilerine.
Tekrar eski odamdayım. Bu kez yalnız değilim. Yanımda olmasa da benimle olan oğlum var. Ne hayallerim vardı benim. Bahçede babasıyla top oynayacaklardı ben de peşlerinden koşturup terledikleri için ikisini de azarlayacaktım. Ama olmadı. Yapamadık. Aras arada bir gelir oğlunu görürdü ama artık benim onunla konuşacak bir şeyim kalmamıştı. Biz bitmiştik. Sen benimsin demişti ama buna kendisi inanmamıştı. Ben onundum ama o bunu görmedi. Bundan sonra biz diye bir şey olmayacaktı.
ŞİMDİ OKUDUĞUN
SEN BENİMSİN
Teen Fiction" Sen benimsin " dedi mavi gözlerini gözlerime dikerek. " Ne olursun bırak artık gideyim. Daha ne kadar yanında tutacaksın beni? " Saçlarımdaki eli yavaşça boğazıma gitti. Tek eliyle boğazımı sıkarken diğer eliyle duvara yumruk atmıştı...
