12.Bölüm

10.1K 362 32
                                    


" Ne zaman bırakacaksın  beni? Sonsuza  kadar seninle kalacak değilim."

Serhan güldü.  " Benimle olmanı  istiyorum. Sana aşığım. Boşuna kurtulma  hayalleri  kurma çünkü benden gitmene izin vermem. "

Hayda  bunun kafa  uçmuş  gitmiş. " Ne diyorsun  be! Manyak mısın sen, bak sana acıyorum  gerçekten. Aras seni bulursa yaşatmaz. "

Cevap vermeden evden çıkıp  gitti. Kapıyı kilitlemeyi  unutmamıştı. Herhangi  bir şey bulurum  diye odasına girdim. Odası küçük  olmasına rağmen ferah ve tertemizdi. Çekmeceleri  kurcalayarak içindekilere  baktım. Ne bir telefon, ne internete  erişebileceğim  bir alet vardı. Lanet olsun. Ben nasıl ulaşacaktım  Aras'a.

**

Gece yataktan kalkıp  Serhan'ın odasına  girdim. Derin uykudaydı. İstese de uyanamazdı. Odada bulduğum  uyku haplarından  bir kaç tanesini  çayına  atmıştım. Yatağın  kenarındaki  telefonu alıp Aras'ın  numarasını  tuşladım. Çalıyordu.

" Kimsin? " Sert sesine aldırmadan gülümsedim. Tam konuşacaktım  ki telefon elimden  çekilip  kapandı.

Yediğim  tokatla  yatağa  doğru savrulmuştum. " Bunu yapmamalıydın. Seni affediyorum  bu sefer. "

" Ruh hastası. Zorla  tutamazsın  beni.  Git tedavi ol!"

" Boşuna nefesini  tüketme. Bana alışsan  iyi olur.

**

Aras-

Onsuzluk  çok zordu. Her telefon çaldığında  o arıyor  sanıyordum. Dün gece de biri aramıştı  ama kimse konuşmadan  telefon  kapanmıştı.

" Abi, arama Şile yakınlarından  yapılmış. Hattın sahibi Serhan diye biri.  Hemen kalktım. Ya oradaysa..

" Arabayı  hazırla. Yanına da bir kişi  al gidiyoruz. "

**

Adrese geldiğimizde  ev  boş gibi duruyordu. Arabadan inip kapıyı  çaldım ses yoktu. Evin arkasını dolandım. Açık camdan  içerisi  gözüküyordu. Yerde iki büklüm yatmış  biri vardı. Hemen ön kapıya koştum. " Kapıyı  kırın. İçeride  birisi var. "

Bir kaç denemeden sonra kapı  kırılmıştı. Hemen arkadaki  odaya koştum. Genç bir kadın yatıyordu orada. Elindeki  ipleri çözdüm. Hava alsın diye dışarı  çıkartmıştık. " Kocam, şizofreni  hastası. İki ay önce beni oraya kapattı. Ondan boşanmak istediğim  için. Üç hafta önce de o kızı getirdi. Kaza yerinde  bulmuş onu. "

" Sen onu arıyorsun değil mi? Serhan onu yürüyüşe  çıkardı. Birazdan gelirler. "

Kadını  adamımın  biriyle arabaya  yolladım. Bende beklemeye  başladım. Evin içinde oturmuş  beklerken  adamın  sesi geliyordu.

" Hayatım, kapı kırılmış. "

Benim olana hayatım  demek ha? Adam içeri girer girmez yumruklarımın  hedefi olmuştu. 

**

Çisem-

Kahramanım  beni kurtarmıştı. Sadece  ben değil Gözde de kurtulmuştu. Haftalardır  aynı evdeymişiz  ama ben onu görmemiştim  bile.  Serhan güzel bir dayak yedikten  sonra  jandarmaya  teslim edilmişti.

" Gözde, istersen  bir kaç gün bizde kal. "

Hayır  anlamında  kafasını  bir sağa  bir sola çevirdi. " Ailemi çok özledim. Her şey  için teşekkür  ederim. "

Onu uçağa  bindirdikten sonra biz de evimize  doğru  yola çıkmıştık. Eve geldiğimizde ev bomboştu. " Melike abla  nerede? "

" İzinliler  aşkım. Sen git duş  al bekliyorum " dedi Aras gülümseyerek. Yanağına  bir öpücük kondurup  üst kata çıktım. İnsanın  evi  gibisi  yoktu. Duştan sonra havluma  sarınıp  banyodan çıktım.  Aras uyumuştu,  üzerimi giyinip yanına  yattım.

**

Bir Kaç Hafta Sonra-

Bugün ofisten  erken çıkmıştım. Sebepsiz  yere midem bulanıyordu. Daha  fazla katlanamayacaktım. Eczanenin  önünden geçerken  durup arabadan  indim. Bulantı  hapı  alsam iyi olurdu  bence. 

"Hoşgeldiniz, ne istemiştiniz?" Gülümseyen  kadına gülümseyerek  karşılık  verdim.

" İki gündür midem bulanıyor. Bulantı  hapı almak istiyorum, etkili olanından." Kadın tezgahın  arkasına  gidip ilacı  aramaya başladı. Sonra bana döndü.

" Hamile olma olasılığın  var mı? " Bunu düşünmek istemiyordum. Aras'la bir kaç hafta önce  birlikte olmuştuk. Hamileysem  ne olacaktı? Aras bebeği  istemeyecekti  hatta aldıralım  diyecekti.

Ertesi sabah kendimi  banyoya  atıp hamilelik  testini  denedim. Beş dakika bana 5 yıl gibi gelmişti. Testi elime aldığımda  çift çizgi  olduğunu  gördüm. Yani ben hamile miydim?

**
Aceleyle  evden çıkıp  arabama  bindim. Testi  de evden çıkınca çöpe  atmıştım. Özel hastaneye geldiğimde numara alıp beklemeye  başladım. Sıra bana geldiğinde  heyecandan  ölüyordum. Sedyeye  uzanıp  karnımı  açtım. Jel  gibi bir şey sürmüştü doktor. Elindeki  aletle karnımda  yuvarlaklar  çizerek ilerledi.

" İşte burada. Daha çok küçük, dört haftalık. "

Ekranda gösterdiği  ufacık  noktaya baktım. Bu benim bebeğim  miydi? Ya baban seni istemezse? O zaman ne  olacak? Ultrason  resimlerini  alıp çantama tıkıştırdım. Hastaneden çıkınca Aras'ı  aradım.

" Konuşmamız  lazım. Eve geçiyorum."

Bişey demesine  fırsat vermeden  telefonu  kapatıp  arabaya binip evin yolunu tuttum.

**

" Anlat, ne bu suratının  hali? "

Çantamdaki  ultrason  resimlerini  masanın üzerine koydum. " İstemiyor olabilirsin. Bir şey diyemem. Eğer istemezsen  şimdi yollarımızı  ayıralım. Çünkü ben onu doğurmak  istiyorum."

Anlamamıştı. " Aras, hamileyim. "

Ayağa kalktı. Bir iki adım atıp  durdu. " Hamilesin." Kafa salladım.

Yere yığıldığında  çığlık  attım. Bayılmıştı.






SEN  BENİMSİNHikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin