UNUTAMAMAK

BÖLÜM 9

İyi Okumalar
💫💫💫💫

Bölüm sözümüz : Birine küsmek onu özlemeye engel değil..

Derya yalvarır türde bakışlarını Yavuza gönderirken, Yavuz kararsız kaldı.
“ Rahatsız etmeyim”
“Yavuz saçmalama ne rahatsızlığı, hadi kal kal”
Yavuz bir süre daha düşündükten sonra
“ Tamam”
“ Ben mutfakta işlerimi halledeyim sende kafana göre takıl”
“ Yardım edecek birşey var mi?” diye sordu mutfağa geçerken Yavuz
“ Çorba yapicam sonra birde salata onun dışında yok” dedi Derya ve ocağın başına geçti.
“ Salata yapabilirim istersen”
“ Yok. Salatadan zehirlenen ilk insanlar olmalarını istemem” dedi gülerek.
“ Ha ha ha” diye yapmacık güldü.
“ Masada parmaklarını yerken konuşuruz, Derya hanım”
“ Waow iddialıyız”
Yavuz kollarını sıvarken, 
“ Malzemeler bunlar mı?”
“ Evet önlük de ister misin?”
“ Yok o kalsın, gerek yok” dedi ve yapmaya başladı.
Yavuz ustaca salata yaparken, Derya da göz ucuyla onu izledi…

…

  “ Birşey sorucam, gelenler kim bir türlü soramadım”  dedi Yavuz ve su doldurduğu bardağı eline aldı. İçerken
“ Hastaneden Bahar ve sevgilisi” deyince Yavuz ağzındaki suyu püskürtüp, öksürmeye başladı.
Derya Yavuza peçete verirken
“ İyi misin?”
“ İyiyim birşey yokta benim gitmem lazım” deyip hızla ayaklandı. O sırada kapı çaldı.
“ Yavuz hiçbir yere gidemezsin geldiler bile”

Derya kapıyı açarken Yavuz salonda sıkıntı içinde bekliyordu. Sıkıntı ile alnını ovarken içeri geldiler.
  Bahar Yavuzu görmesiyle şaşırırken Yavuz hiç bir tepki vermedi çünkü napacağını bilmiyordu.
Derya hızla içeri geldi.
“ Bahar, Yavuz siz zaten hastanede tanışmıştınız.”
Bahar hala bir tepki vermezken Yavuz yapmacık bir gülümseme ile elini uzattı.
“Merhaba” dedi. Bahar da elini sıkıp kafa salladı.
“ Bu Boran, Baharın sevgilisi. Boran bu da Yavuz, arkadaşım.”
Yavuz Boran ile de zorla el sıkıştı….

    Masada, konuşmaya başladılar. Yavuz pek konuşmayıp önündeki yemeği ile uğraşıyordu.
“ Boran sen de doktor musun?” diye sordu Derya.
  Yavuz da başını kaldırıp karşısındaki adama baktı.
“ Yok, ben avukatım. Zaten benim sayısalım hiç iyi değildir.” 
“ Benim de tarihim iyiydi lisedeyken ” dedi Yavuz sessizliğini bozup.
“ Ah, lise. En zor zamanlarım ya” dedi Derya. Yavuz ve Bahar anında göz göze gelirken Derya,
“ O zaman siz sözelci biz sayısalcı olduk Baharla. Kim daha iyi hatırlıyor lise konularını acaba” dedi.
Bahar gülüp anında kafasını kaldırdı.
Önce Borana sonra Yavuza baktı.
“ Dandanakan savaşı?” diye sordu.
Yavuz hızlıca “ 1040” dedi.
Bu sefer Yavuz önce Deryaya sonra Bahara baktı ve
“ Civanın simgesi ne?”
“ Hg” dedi Bahar da bu Sefer
“ Evet Deryacım bence biz masayı terk edelim” deyip güldü Boran.
Yavuz ise o an sessizce “tipini s****m” dedi.
Yemeğin sonlarına doğru
    “ Lise demişken var mı böyle anılarınız, dinleyelim” dedi Boran
Masada kimseden ses çıkmazken Yavuz hafif öksürüp
  “ Hem lise hen tarih ile ilgili bir anım var”
  “ Aaa öylemi? Anlat o zaman hadi” dedi Derya heyecanla.
 
“ O zamanlar fazlasıyla değer verdiğim bir arkadaşım vardı. Benim tarihim çok iyiydi onun ki baya kötüydü. Biz sınav olduk. Iki tane isim yazmayan kağıt vardı. Hoca beni ve o arkadaşımı çağırdı yanına. Dedi hangisi senin kağıdın, ben bilerek yazmadım o arkadaşım da yazmıştı ama sildim. Onuj kağıdına benim kağıdım dedim. O sınavda o 90 aldı ben 30”

Yavuz bitirince Bahar ile göz göze geldi.
“ O arkadaşın çok sevdiğin bir arkadaşındı herhalde” dedi Boran.
“ Öyle. Bazı olaylar oldu sonra. Büyük ihtimal şimdi karşılaşsak bana güvenmez bile.” dedi.
Bahar gözleri dolunca başını öne çevirdi ve suyunu içti.
“ Kötü olmuş” dedi Derya.
Boran diğerlerine de sordu. Bahar
“ Bende de var. Bir anı” dedi.
“ Merak ettim şimdi hadi anlat sevgilim” dedi Boran.
Yavuz masanın altındaki elini sıkarken Bahar konuşmaya başladı.
“ Bir arkadaşımın annesi bankacıydı doğal olarak sayısalı iyiydi. Çocuğunun da sayısalı berbattı.”
Yavuz duydukları ile gözlerini direk Bahara dikti. Bahar, intikam alır misali bir bakış attı ve

“ Benden matematikten kalmaması için çocuğunu çalıştırmamı istedi ama benim o çocukla aram hiç iyi değil. Bende çalıştıramadım. Sınavda kopya da veremedim hocamız çok dikkatliydi. Çocuk berbat bir sınav geçirdi tabi.. Hocada sınavları hep benimle okurdu. Hoca kağıtları bana emanet etti bende o çocuğun kağıdını buldum. Hoca gelmeden doğru cevapları yazdım. Hepsini doğru yapmadım çünkü ondan beklenemezdi bu. O sınavdan 85 aldı. Annesi de çok mutlu oldu tabi zaten çok tatlı-...”

Yavuz Baharın sözünü kesip hızla kalktı masadan.
“ Müsaadenizle” deyip dolu gözlerle hızla dışarı çıktı. Nefes alamıyordu. Bahar olayı anlatmaya başladığında beri duvarlar üstüne geliyordu.
Yavuz derin nefes alıp kazağının boğazını çekiştirdi.

😢😢😢😢