UNUTAMAMAK

BÖLÜM 27

Yorumlar çok az. Yorum yapın lütfen yoksa yolun sonu FİNAL 😥
İyi Okumalar
💫 💫 💫 💫

Mutlu olmak mı?

Mutlu etmek mi?

Mesela bir çocuğu mutlu etmek sizi mutlu etmez mi? Ya da sokakta yaşayan bir hayvana bir kap yemek ya da bir kap su vermek insanı mutlu etmez mi? Eder.

Bahar hayatını başkalarını mutlu etmek üzerine adamış bir insan. Bir insanın yüzünü güldürse kendi bin kat mutlu oluyor. Hayatı boyunca kendi mutlu olamayınca başkalarını mutlu etmek bu hayattaki vazifesi edinmişti kendine. Sonra birşey oldu ama 25 yaşına kadar mutlu olamayan o güçlü kadın hayatına giren güzel adam ile mutlu oldu.

Yavuz ile. Evet üzüldüğü zamanlar da oldu ama onunla üzgün olmak bile farklıydı tıpkı mutlu olmak gibi.

Başkalarını mutlu etmeye kendini adamış iki aşık. 💕

💫💫

 “Bence bu çok güzel oldu Bahar” dedi Eylem.

 “ Katılıyorum” dedi Su ve Nazlı.

Bahar arkasını dönüp baktı aynaya. Üstünde işlemeleri olan kabarık olmayan uzun bir gelinlik vardı. İnce askılı hafif göğüs dekoltesi olan gelinlik gayet güzel olmuştu. Aslında Bahar öyle kabarık modelli gelinlik sevmezdi.

  “ Tam sizin üstünüze göre dikilmiş bir gelinlik” dedi görevli.

 “ Tamam o zaman daha fazla dolaşmayalım ben yoruldum ya Su'da hamile, kızı daha fazla yormayalım” dedi.

Su karnını severek baktı Bahara.

“ O zaman bunu alıyoruz” dedi Nazlı. Bahar başını evet anlamında salladı. Bahar kabine giderken Eylem hızla kızlara döndü.

“ Bahara sürpriz bir bekarlığa veda mı yapsak. Şimdi kına gecesi için aile ortaya girecek durumları biliyoruz zaten o yüzden bekarlığa veda yapalım”

“ Olur yapalım bizim evde yaparız birşeyler” dedi Nazlı.

“ O zaman yarın yapalım”

“ Düğüne bir hafta var zaten önceden yapalım biz iyi olur” dedi Su.

Kızlar kendi aralarında plan yaparken Bahar çantası ile kabinden çıktı.

 Görevli hazırladığı gelinliği verdi Bahara. Ayakkabı ve çiçek işini de halletmişlerdi aynı yerde. Ödeme işlemlerini de hallettikten sonra dışarı çıktılar.

 “ Ee ne yapıyoruz.” dedi Bahar.

 “ Bir cafeye gidelim oturalım yorulduk ya” dedi Eylem.

“ Tamam ben bunları arabaya bırakayım. Şu kafeye oturalım” dedi Bahar ve denizin kenarındaki cafeyi gösterdi.

Bahar elindekileri bıraktıktan sonra kızların yanına gitti. Cafeye gidip oturduktan sonra sipariş verecekleri sırada Eylem durdurdu.

“ Bir dakika kızlar biraz beklememiz gerek.”

Bahar kaşlarını çatmış bakarken sordu.

“ Kimi”

“ Bekleyin ya” dedi.

Beklemeye başladılar. Bahar telefonuna bakarken Eylemin sesiyle başını kaldırdı.

 “ İşte geldiler”

Bahar arkasını dönüp baktı. Karşısında sevdiğini görmesiyle gülümseyerek ayağa kalktı. Kollarını Yavuzun boynuna dolarken Yavuz da Baharın belini sardı.