BÖLÜM 17

1.4K 94 73
                                    

İyi Okumalar
💫💫💫💫💫

1 ay sonra

 Bahardan

   “ Özledim ama belli edemem

     Çünkü “ Öyle olması gerek” diye

      saçma bir cümle var içimde”

Önümde bir yol ayrımı vardı. Ben mutsuz olacağım yolu seçtim galiba. Ayrılık ölümden beter derler ya o kadar doğru ki. Yanıyorum be sevgilim, özleminden yanıyorum. Kendi yaptığımın cezasını çekiyorum belki de.

 Adımı Bahar koymuşlar ama bir kere çiçek açtın mı diye sorsanız cevabı çok net.

“Hayır”

1 aydır elimde olan tek şey bir kolye, her gece elim boynuma gidiyor ve o kolyeyi tutuyor. Bana huzur veriyor çünkü. Sabah oluyor işe gidiyorum, akşam oluyor odama kapanıyorum. Sevmek bu hayattaki en zor şey.

Ateşi arayıp Yavuzu soruyorum ama bana sadece fiziksel olarak iyi olduğunu söylüyor. Kim bilir ne halde ben deniz gözlüm. Bende böyle olmak istememiştim. Şimdi görsem Yavuzu yüzüne bile bakamam ki. Nasıl bakıcam baksam ne diyicem.

Yüzüme vuran rüzgar, kulağıma gelen deniz sesi. Bir bankta tek başıma oturuyorum. Sabah Deryanın araması ile buraya geldim. Zaten evde durmakta istemiyorum. Duvarlar üstüme geliyor. Nazlıyla da eskisi gibi değiliz.

  Yanımda olan hareketlilikle başımı çevirdim. Derya gelmişti.  

“ Selam Bahar”

“ Selam, hoşgeldin. Nasılsın”

“ İyiyim, yani iyi olmaya çalışıyorum.”

dedi.  Kafamı sallarken Derya lafa girdi.

“ Bahar seni buraya çağırmamın sebebi Yavuz”

dedi. Ben duyduğum şey ile ne konuşacağını merak ederken Derya devam etti.

“ Yavuz çok kötü durumda. İşe ve spora gidiyor. Onun dışında doğru dürüst yemek yemiyor hem pek de uyuduğunu sanmıyorum. Bak aranızda bir ilişki varmış ama ayrılmışsınız. Bunun sebebi ne olduğunu bilmiyorum gerekte yok. Sadece şunu bil Yavuz iyi değil.”

diye sözlerini tamamlarken ben ne dediğini çözmeye çalışıyorum.

“ Birbirimizi haketmiyoruz galiba. Yavuz çok daha iyi insanları hakediyor. Mesela sen Yavuzla çok mutlu olacağınıza eminim”  dedim Deryanın ima etmeye çalıştıklarını anlayarak dedim dedim de ağzımdan kolay çıktı ama kalbimden…

  “ Yanılıyorsun Bahar. Yavuz seni çok seviyor. Siz birbirinize göre yaratılmışsınız. Sana diyeceğim şu ki: Yavuz ile barış ve hayatınızın sonuna kadar mutlu bir şekilde yaşayın.”

dedi. Bir dakika ya ben kızı tamamen yanlış anlamışım. Gülümsedim hemen.

 “Çok sağol.”

 “ Bahar şunu unutma İnsan sevdiklerini bırakmamalı. Hayat bu ne zaman ne olacağı belli değil. Bahar ölüm var ama saati yok.” dedi dolu gözlerle. Benim de gözlerim doldu anında. Ya Yavuzu sonsuza kadar kaybetsem ben ne yaparım.

  💫💫💫

Derya ile olan konuşmamdan sonra hastaneye geldim. Odaya eşyalarımı bıraktıktan sonra acilden çağırılmam ile hızla aşağı indim.

Ambulansın durması ile hızla kapıyı açtım.

  Göğsüne kurşun saplanmış bir hasta vardı önümde. Fazla kan kaybediyordu. Hızla bakmaya başladım bir yandan ambulans görevlisinin verildiği bilgileri dinliyordum.

UNUTAMAMAK Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin