UNUTAMAMAK

BÖLÜM 15

İyi Okumalar
💫💫💫💫

Yavuz bakışlarını tekrar Bahara çevirdi. Ayağa kalkarken Deryanın ona doğru gelmesiyle durdu yerinde
“Yavuz iyi misin, Gülsüm ablayla konuştum hasta dedi” diyerek elini Yavuzun alnına koyup ateşine baktı.
“ İyiyim Derya, birşey yok” deyip geri çekildi. Derya Bahara bakarken
“ Bahar senin ne işin var burda”
“ Ben hastaneden geldim, Yavuza bakmak için”
“ Aaa. Senin gelmen tesadüf olmuş. Düşmüş gibi ateşi.”
  “ Düştü düştü.” dedi Yavuz, o sırada Baharın elini tutup sevgili olduklarını söylemeyi düşündü.
  “ Bahar gidiyorsun sen galiba” dedi Derya.
  “ Derya” dedi Yavuz Derya bakışlarını Yavuza çevirince Yavuz Baharın elini tutuyordu ki. Bahar ilerledi ve
“ Ben gideyim artık iyi akşamlar” deyip kapıdan çıktı.
Yavuz sinirle başını ovarken
   “ Ben odamdayım. Uyuyacağım rahatsız etmeyin” dedi ve hızlı adımlarla yukarı çıktı.
“ Al mahvettin herşeyi of be of” dedi Zeynep Deryaya bakıp ayağını yere vurarak.

💫💫💫💫

  Yuvarlak masadan hepsi toplanmış yemek yerken Yavuz tabağındakilerle oynuyordu. Derya ise bir gözüyle Yavuzu izliyordu.
“ Baba biliyor musun? Yavuz amcam bugün hastaydı.”  diyerek sessizliği bozdu Zeynep.
Hepsi Yavuza baktı.
  “ Yavuz noldu.”
  “ Birşey yok ateşim vardı biraz”
  “ Doktora falan gittin mi?” dedi Eylem.
Derya hızla lafa atladı.
  “ Yok bizim hastanede çalışan Bahar var o gelmiş. Çok iyi doktordur.” dedi.
Yavuz yumruğunu sıkıp gözlerini kapatırken Eylemin öksürüklerini duyuyordu.
  “ Yavuz aynı Bahardan bahsetmiyoruz inşallah”
Dedi Eylem.
Yavuz bakışlarını Eyleme çevirdi ve sert bir şekilde.
  “ Aynı Bahardan bahsediyoruz.” dedi.
  “ Bahar abla çok iyi biri” dedi Zeynep şirinlikle
Eylem Zeynepe baktı.
“ Annecim sen odana git hadi hem yemeğinde bitmiş. Hadi kızım”
Zeynep oflayarak odasına giderken Yavuz içinden ‘hadi başlıyoruz’ dedi.

  Eylem bir sürü bişey söylerken Yavuz hiçbir şey demedi çünkü dinlemiyordu Eylemi.
  “ Keşke Gülümser teyze olsaydı, o beni anlıyordu.”
Yavuz Eylemin dediği cümleyle kaldırdı başını.
“ O seni anlamıyordu sadece senin yalanlarına inanıyordu.” dedi Yavuz ve elindeki çatalı sertçe masaya bıraktı. Masadan kalkıp gidecekken çoktan ayakta olan Eylem
“ En azından ben Gülümser teyzeyle konuşuyordum, ilgileniyordum.En azından senin gibi ilgilenmemezlik yapıp, o kadının intihar etmesine sebep olmadım.”
Yavuzun gözleri dolmuş elini sıkarken. Fethi Eylemin dediği ile “Eylem” dedi kısık sesle ve alnına vurdu. Eylem ise iki eliyle başını tuttu. Derya üzgün gözlerle bakarken Yavuz merdivenleri çıktı hızla bir kaç saniye sonra elinde ceketi ve telefonu ile geri döndü. Eylem hemen  Yavuzun önüne geçti.
“ Yavuz, kardeşim  bak ben istey-...”
“ ÇEKİL” diye kükredi Yavuz. Eylem hafif isterken hızla dış kapıya yöneldi. Fethi Yavuzun yanına gitti hızla
“ Yavuz”
“ Fethi sakın, sakın bırak siktir olup gideyim şu evden” dedi Yavuz
Fethi Yavuza açıklama yapamayacak kadar acizdi. Çekildi önünden Yavuz kapıyı açıp çıktı ardından sertçe kapattı
.

Bahar bahçede oturan Nazlının yanına gitti.
“Biraz konuşalım mı” dedi. Nazlı birşey demezken Bahar oturdu.
  “ Bak Nazlı, ben Yavuzu çok seviyorum sende benim kardeşimsin. Benden herşeyi işte ikiniz arasında seçim yapmamı isteme” dedi.
  Nazlı bakışlarını Bahara çevirdi ama birşey demedi.
  “ Biliyorum benim iyiliğim için istiyorsun ama nolur yapma” diye devam etti Bahar.
  “ Kardeşin olmamışım Bahar baksana Yavuzdan ayrılacak kadar değerim yok.” dedi. Bahar yüzünü sıvazladı.
  “ Nazlı herşeyi niye yanlış anlıyorsun.”
  “ Ben yanlış anlamıyorum doğruları söylüyorum.”  diye ayağa kalktı.
  “ Eğer gerçekten kardeşin olarak görüyorsan ayrıl Yavuzdan” diye devam etti cümlesine.
Bahar bir süre durdu ve o da sinirle ayağa kalktı.
  “ Tamam Yavuzdan ayrılıcam lanet olsun ki ayrılıcam.” dedi ortamda bir süre sessizlik oldu. Sonra bir tıkırtı ile etrafına baktı Nazlı. Sonrada bir araba sesi. Bahar tüm siniri ile devam etti
  “ Ama bu olanlar beni bitirecek, mutsuz yapacak. Ama senin canın sağolsun kardeşim” dedi Bahar ve elini saçlarına daldırıp içeri geçti.
…
  Ateş çalan telefonu ile bakışlarını televizyondan alıp telefonuna kaydırdı. Bilmediği bir numara arıyordu.
  “ Efendim” dedi
  “ Alo, Ateş oğlum ben Demir. Yavuz geldi. Dövüşe katıldı, ağzı yüzü kan içinde çok iyi oynardı ama şimdi sanki dayak yemek için gelmiş gel al şunu” dedi.
Ateş duydukları ile ayağa kalktı.
  “ Abi ben hemen geliyorum. Ama sen nolur maçtan çıkar Yavuzu” deyip kapattı telefonu

   Ateş dövüşün yapıldığı yere girerken hızla ilerledi. Ringe baktığında Yavuzu gördü. İçeri girmeye çalışsa da izin verilmedi. En son Yavuzun baygın şekilde yere düşmesiyle maç bitti.

  Ateş Yavuzu koltuğa bıraktı. Ağzı yüzü kan içindeydi. Yavuz boksta harika olan biriydi ve hiçbir zaman bu kadar dayak yememişti. Maça nadir çıkar çıkarsa da yenerdi. Ateş saate Baktı. 12 olmuştu. Baharı aramak için telefonu çıkardı ama uyumuş mudur diye düşündü yine de aradı.
İki çalış sonra açıldı telefon.
  “ Alo Bahar acil bana gelsene,
    Sen gel de gerisini anlatırım.”

Ateş banyodaki kutudan ilk yardım malzemelerini bulmaya başladı bu sırada çalan telefonu ile sinirlenerek açtı.
“ Ne var Fethi.
   Bende ama durumu iyi değil.
   Dövüşe gitmiş bir güzel de dayak yemiş. Noldu Yavuza birşeye kafayı takmasa gitmezdi dövüşe.
   Ne, Eylem bunları mı dedi. Abi bravo be.
   Of of. Sende karının ağzını bir tutamıyorsun.
   Biz şimdi nasıl toplarız Yavuzu en son bu olay olduğunda 5 ay boyunca kendini suçladı.
  Neyse kapat hadi görüşürüz.”

Çalan kapı ile Ateş banyodan toplayıp getirdiği ilk yardım malzemelerini masaya bıraktı. Kapıyı açtı ve içeri hızla Bahar girdi.
  “ Ateş acil çağırdın, noldu.” dedi nefes nefese.
“ Bahar önce nolur sakin ol, sonra içeri geçelim.”
“ Ateş noluyor Yavuza mı birşey oldu.”
Ateş birşey demezken Bahar hızla içeri geçti.
Koltukta yüzü kan içinde olan Yavuzu görmesiyle koştu ve koltuğun yanına oturdu.
  “ Yavuz, Yavuz canım”
Ateş Baharın yanına geldi.
“ Bahar dur.”
“ Ateş noldu Yavuza” dedi gözlerinden akan yaşlar ile
“ Dövüşe gitmiş” dedi.
Bahar hızla Yavuza baktı. Elini saçlarına getirdi. Yavaş yavaş okşadı
“ Malzemeler burda pansuman için. Bahar bir de vücudunda da yaralar var.”
Bahar başını sallarken gözyaşlarını sildi. Çantasını çıkarıp sehpaya bıraktı. Ve pansuman yapmaya başladı.

   Yavuza pansuman yaparken kendi canı acıyordu. O kadar zordu ki Yavuzu böyle görmek kahrediyordu Baharı. Son olarak kaşına bantı yapıştırdı.
Tişörtü yukarı doğru sıyırdı. Kremi alıp kremi sürdü. Şu an canı acımasa da bir kaç gün acı çekecekti. Tişörtü indirip kremi bıraktı. Islak mendil ile elini sildikten sonra Yavuzun elini tuttu.
Derin bir öpücük kondurdu.
“ Noldu sana sevgilim noldu”

💫💫💫

  Sabah güneş ışıkları Yavuzun gözüne gelirken Yavuz acıyla açtı gözlerini.
Etrafına baktı önce. Ateş evinde olduğunu anlayınca elindeki ağırlığa baktı.
  Bahar kafasını eline koymuş uyuyakalmıştı. Yavuz zorla gülümsedi ve elini Baharın saçına götürüp okşadı. Sonra dün duydukları kulağına geldi, ardından da dün gece olan tüm olaylar..
Elini saçlarından çekti ve doğrulmaya çalıştı.

Bahar başının altındaki hareketlilikle gözlerini açtı Yavuzun uyandığını görünce hızla doğruldu.
  “ Yavuz, iyi misin ağrın falan var mı?” deyip Yavuz'un yüzünü avuçladı.
Yavuz yüzünü Baharın ellerinden kurtarıp oturur pozisyona geçti. Bahar kaşlarını çatıp baktı Yavuza.
  “ Sevgilim noluyor.” dedi. Yavuz yine cevap vermezken ayağa kalktı ama vücudundaki ağrıyla geri oturmak yüzünde kaldı. Bahar ayağa kalktı.
“ Yavuz, canım korkutuyorsun beni nolur birşey söyle..”
Yavuz alnını ovdu ve derin bir nefes alıp  Baharın gözlerine baktı.
  “ Bence ayrılacağın bir adama bu kadar ilgi gösterme..”

😕😕😕