BÖLÜM 8

1.6K 91 40
                                        

İyi Okumalar
💫💫💫

     

Bölüm Şarkımız : Olsun beklerim - Atakan Ilgazdağ
Bölüm sözümüz :
Benim yanımda değilsin ama hep aklımdasın...

Boran Baharın dedikleri ile şaşırdı. Bahardan bunu duymayı asla ama asla beklemiyordu.
“ Bahar sen ciddi misin?” dedi.
“ Evet, bize bir şans vermek istiyorum” dedi Bahar tekrar.
“ Ciddisin” deyip ayağa kalktı.
Bahar da Boranın mutluluğuna gülerek ayağa kalktı.
“ Bir kez daha sorarsan vazgeçicem” dedi.
Boran hızla sarıldı Baharın beline. Bahar da sarıldı. Şu an Yavuzla sarılmak ona daha çok iyi gelirdi ama olmadı.
Boranı sevmiyordu ama en azından mutlu ettiği için iyi hissediyordu.
  Yavuzu unutmanın tek çaresi buydu belki de..
.

Yavuz hastanenin önüne gelince arabadan indi ve yan koltuktan çiçek alıp hastaneye doğru ilerledi. Hastaneye girdikten sonra asansöre
binmek için hızla asansörlerin olduğu yere adımladı uzun koridorda ilerlerken çiçeklere baktı ve güldü. O an kafasını kaldırdığı zaman karşıdan gelen iki kişi gördü.

Bahar Boranın ısrarı üzerine yemeğe gitme kararı almıştı. Odasından çantasını aldıktan sonra Boranla aşağı indiler. Asansörden çıkınca Boran Baharın elini tuttu. Elele uzun koridorda yürürlerken karşıdan elinde çiçekle gelen Yavuzu gördü. Yavuzda kafasını kaldırınca Bahar ile göz göze geldi sonra da gözleri Bahar ve Boranın eline kaydı. Bahar ile tekrar göz göze geldiğinde Bahar gözlerini kaçırdı.

Yavuz o an hiç hissetmediği bir acı hissetti. Durdu önce ikiliye baktı. Maviler koyulaşmış sinirden napacağını bilmiyordu.
Yumruğunu sıkıp etrafına baktı elindeki çiçekleri hızla çöp kutusuna attı ve geri dönüp çıkışa yürüdü.
O an gidip Baharın yanındaki adamı dövmek geldi içinden ama yapmadı sabretti.
Arabasına biner binmez gaza bastı. Oradan uzaklaşmak istiyordu. O sırada Ateşi aradı.
“ Hazırlıklar iptal Ateş”
“ Oyun mu oynuyoruz abi ne oluyor?”
“ Bahar, yeni sevgili yapmış o yüzden herşey iptal.” dedi ve kapattı telefonu.
Akşam saat 8'e gelirken Yavuz eve gitme kararı aldı. Ne kadar yalnız kalırsa o kadar aklına geliyordu o an.

Yavuz eve geldi ve kapıyı çaldı. Kapıyı Eylem açtı.
“ Yavuz neredesin sen ya” dedi ve sarıldı Eylem.
“ Geldim işte biraz kafa dinlemem lazımdı.” dedi Yavuz.

Yavuz içeri girince ona doğru koşan Zeynep'i gördü.
  “ Yavuz amcaa”
“ Prenses” deyip kollarını iki yana açtı.
Kucağına gelirken Yavuz Zeynep'in yanaklarından kocaman öptü.
“ Amca seni çok özledim”
“ Yerim seni ben. Ben de seni çok özledim.” dedi. Zeynep Yavuz'un boynuna sımsıkı sarılınca Yavuz da saçlarını okşadı ve onlara bakan Eyleme döndü.
“ Fethi yok mu?”
“ Gelir birazdan.” dedi. Eylem mutfağa geçerken Yavuz da Zeyneple salona geçti.
“ Napiyorsun bakalım cimcime.”
“ Hiç canım çok sıkılıyordu. Sen gelsen de oyun oynasak diye düşünüyordum.”
  “ Hmm. O zaman oyun oynayalım benim aklıma çok güzel bir oyun geldi.”
“ Neymiş?”
Yavuz kucağından koltuğa oturttu Zeynep'i.
“ Ne biliyor musun?”
Zeynep hayır anlamında kafasını salladı ve Zeynep'i gıdıklamaya başladı. Zeynep'in kahkahaları salonu doldururken Yavuzun da gülümsemesine neden oldu..
 
  Zeynep amcasını zorla durdurdu ve Yavuzun karşısına oturdu.
“ Yavuz amca, babam annemle konuşurken duydum seni canın sıkkınmış noldu?” dedi ve merakla Yavuza baktı.
“ Cimcime sen büyükleri dinlemeye mi başladın”
“ Amcaaa konuyu değiştirme”
Yavuz gülerek kısık sesle “ Eyvah yandık”
“ Yavuz amca sen aşık mı oldun?”
“ Sen nerden biliyorsun aşkı falan”
“ Belli belli olmuşsun sen. Kim bakalım bu şanslı kız” dedi.
Yavuz gülerek bakıyordu Zeynep'e. Daha 6 yaşında olmasına rağmen çok bilmişti. Sonuç olarak Eylem ve Fethinin kızı.
“ Cimcime fazla oluyoruz ama”
“ Banane hem ben anlayacağımı anladım.” dedi ve göz kırptı.
Fethinin içeri girmesiyle Yavuz hızla ayağa kalktı.
“ Kardeşim senin bu kızın beni sorguya tutuyor” dedi.
Zeynep Yavuzun bacağına vurup
“ Şşt aramızda” dedi.
“ Allah napiyormuş benim kızım”
Zeynep Yavuza kaş göz işareti yaparken Yavuz
“ Yaramazlık yapıyor”
“ Ayyy! Ben anneme yardım edeyim” deyip hızlıca indi babasının kucağından ve mutfağa koştu.
Yavuz ve Fethi gülerken Fethi hızla Yavuza döndü.
“ Nasılsın kardeşim”
“ Bilmiyorum ki..” dedi ve koltuğa oturdu. Fethi de otururken
“ Olanları duydum Ateş anlattı. Bahar sana güvenmemiş” dedi.
“ Keşke sadece o kadar olsaydı.”
“ Daha kötüsü mü var?”
“ Bugün hastaneye gittim. Bir adamla eleleydi. Sevgili yapmış anlayacağın”
Fethi fazlasıyla şaşırırken
“ Artık napıcağımı nasıl davranıcagımı bilmiyorum.”
“ Unutmuş seni demek ki.”
“ Hemde çok çabuk” Yavuz derin bir nefes aldı.
“ Yarın Barcelona da mimarlar ile ilgili bir konferansa gitmek için şansımı deneyeceğim. Olursa 1-2 ay orada kalırım. Benim kafamı işten başka birşey dağıtmaz”
“ Sen nasıl istersen kardeşim. Biz her zaman arkandayız.” dedi ve omzuna vurdu Fethi. Yavuz hafif tebessüm etti
  Belki Yavuz dışardan bütün biri gibi duruyordu ama içi paramparçaydı..

   “ Anlayacağın doktorluk elimde kuş olup uçtu. “
“ Çok üzüldüm peki bunu başka bir çaresi yok mu?” dedi Bahar karşısında üzgün gözlerle ona bakan Derya'ya..
   “Var ama çok zor.”  ardından acı dolu bir tebessüm ile
“ Doktorluk maceram buraya kadarmış.” dedi.
 

Derya ve Bahar arasında sessizlik olurken Derya birden:
“ Bu akşam gelsene bana, yemek yeriz hem seninle sohbet etmek çok güzel”
Bahar gülümsedi
“ Çok güzel olurdu ama bu akşam başka birine yemek sözüm var”
“ Bu başka biri sevgilin acaba” dedi Derya sinsice
Bahar Deryanın haline gülüp kafa salladı.
“ O zaman sevgilini de al gel hem enişteyle tanışmış oluruz eğer başbaşa vakit geçirmek istiyorsanız o ayrı”
“ Hayır ya.. Tamam o zaman bu akşam sendeyiz umarım güzel yemek yapıyorsundur.”
“ Parmaklarınızı yersiniz” dedi ve güldü..

….

  Derya yemek hazırlarken kapının çalmasıyla şaşırdı. Saat daha erkendi ve Baharlar gelmezdi..
Kapıya gidip baktı.
“ Yavuz” dedi.
“ Selam”
“ Selan gelsene”
Yavuz içeri girerken Derya kapıyı kapattı.
“ Ne işin var burda” dedi.
“ Ben özür dilerim ya. Biraz kaba davrandım.”
“ Farketmen ne hoş” dedi. Yavuz Deryanın üzerine baktı. Üzerinde önlük vardı.
“ İşin mi vardı?”
“ Bu akşam arkadaşım ve sevgilisi gelecek onlar için yemek hazırlıyorum.”
“ O zaman ben seni tutmayayım.” deyip gidecekken Yavuz. Derya durdurdu
    “ Sende kalsana"

😕

UNUTAMAMAK Hikayelerin yaşadığı yer. Şimdi keşfedin