Letters from Wheel {TYS2023}

Κεφάλαιο 31ο - Η συνάντηση

"Που είναι;" ρώτησε αλαφιασμένος ο Αντριάνο μόλις μπήκε μέσα στο ξενοδοχείο.

"Έφυγε αγόρι μου..." δεν πρόλαβε να ολοκληρώσει την πρότασή της η μητέρα του γιατί εκείνος την διέκοψε αμέσως.

"Τι εννοείς έφυγε; Πήγε που; Έκανα ολόκληρο ταξίδι για εκείνη κι εσείς δεν μπορούσατε να την κρατήσετε εδώ μέχρι να έρθω; Δεν το πιστεύω!" είπε δισανασχετισμένος εκείνος κι έκατσε στον καναπέ απογοητευμένος.

"Από τα μούτρα με πήρες, και δε με αφήνεις κιόλας να ολοκληρώσω την πρότασή μου! Έφυγε, όμως σου έχει αφήσει ένα μήνυμα!" είπε χαμογελώντας εκείνη κι ο Αντριάνο γύρισε να την κοιτάξει με ένα βλέμμα γεμάτο ελπίδα.

"Άντε πες μου, τι περιμένεις; Να με σκάσεις;" ρώτησε ανυπόμονα  για να μάθει ποιο ήταν το μήνυμά της.

"Λοιπόν κάτσε να δω αν θυμάμαι καλά..." είπε για να τον πειράξει η Αλεσσάντρα κι εκείνος της έριξε ένα βλέμμα φωτιά. "Καλά, καλά, ηρέμησε! Λοιπόν... είπε πως αν θέλεις να της μιλήσεις, θα σε περιμένει αύριο το πρωί στις 10, στη Μιλβία γέφυρα. Τώρα που ξέρεις ποια είναι, δεν χρειάζεται να νιώθεις ενοχές και τύψεις για τίποτα. Δεν θέλει να πας από λύπηση προς το μέρος της, κι αν δε θες, μπορείς και να μην εμφανιστείς καθόλου. Δεν θα την πειράξει. Νομίζω πως αυτά είπε!" απάντησε εκείνη κι εκείνος χαμογέλασε.

"Ευτυχώς δεν έφυγε! Πρέπει να της εξηγήσω, της φέρθηκα σα μαλάκας και δεν το άξιζε. Κι έτσι όπως ήρθαν τα πράγματα, έχω την ευκαιρία να προσπαθήσω να διορθώσω τα πράγματα και για τότε..." μονόλογησε εκείνος όμως η Αλεσσάντρα δεν καταλάβαινε για τι πράγμα μιλούσε.

"Για ποτέ μιλάς αγόρι μου; Τι της έκανες και πότε;" ρώτησε παραξενευμένη εκείνη κι εκείνος άφησε μια μακρόσυρτη ανάσα να βγει.

"Όταν είχε έρθει διακοπές με τους γονείς της, της έκανα κάτι πολύ κακό. Επίσης, την είχα ξανασυναντήσει κάνα χρόνο αργότερα, όταν είχε έρθει με το σχολείο της εδώ και δεν πρόλαβα να της ζητήσω συγγνώμη όπως έπρεπε... Την είδα αγκαλιά και με κάποιον άλλον και πείσμωσα τόσο πολύ που ξέχασα και την συγγνώμη και τα πάντα. Ύστερα, όταν μετακόμισαν στη Ρώμη κι ερχόταν στην παρέα μας, είπα στην Στέλλα, την ξαδέρφη μας, να το παίξουμε ζευγάρι για να πάρω το αίμα μου πίσω... Ήμουν πολύ ανώριμος τότε, κι έχω μετανιώσει πραγματικά. Έπρεπε να την είχα βρει πριν από όλα αυτά, να ξεκαθαρίσω τα πράγματα από τότε που ήταν εδώ... Και κοίτα τώρα τι σύμπτωση! Ερωτεύτηκα το κορίτσι που του φέρθηκα με το χειρότερο τρόπο εξαιτίας του εγωισμού μου, ενώ δεν ήξερα καν ποια είναι. Μέσα από αυτά τα γράμματα με άγγιξε τόσο που ήθελα να της χαρίσω ευτυχία κι αγάπη απλόχερα... Και τώρα που έχω μετανιώσει εγώ, αυτή σίγουρα δε θα θέλει να είναι μαζί μου. Δε θα θέλει ούτε φίλη μου να είναι, όχι τίποτα περισσότερο..." της απάντησε ειλικρινά εκείνος και έχωσε το πρόσωπό του μέσα στις παλάμες του.