Letters from Wheel {TYS2023}

Κεφάλαιο 29ο - Ο καναπές

"Τι κάνεις κορίτσι μου πως είσαι; Πόσος καιρός πάει που έχω να σε δω; Μεγάλωσες, ομόρφυνες! Πως είναι οι γονείς σου;" άρχισε να ρωτάει η Αλεσσάντρα ενώ ερχόταν προς το μέρος μου για να με αγκαλιάσει.

"Αλεσσάντρα, μία μία τις ερωτήσεις, θα την τρελάνεις την κοπέλα!" γέλασε ο Πάολο.

"Καλά είμαι, κι εγώ και οι γονείς μου! Εσείς τι κάνετε εδώ; Μη μου πείτε πως είναι δικό σας αυτό το ξενοδοχείο!" αναφώνησα εγώ μη μπορώντας να πιστέψω τι παιχνίδια μου παίζει η μοίρα.

"Ναι! Σου αρέσει; Ακόμα δεν έχουμε τελειώσει πλήρως την ανακαίνιση, αλλά άμα το έβλεπες πως ήταν πριν θα τρόμαζες!" αστειεύτηκε εκείνη κι εγώ της χαμογέλασα. Φυσικά και γνώριζα πως ήταν αυτό το μέρος πριν την ανακαίνιση.

"Να σας συστήσω τη φίλη μου από εδώ, την Μαρία!" είπα μετά από λίγο κι έγνευσα προς το μέρος της.

 Αφού σύστησε τη φίλη της με το ζευγάρι, εκείνοι τους έκαναν νόημα να μπουν μέσα στο ξενοδοχείο. Αναμνήσεις κατέκλυσαν αμέσως το μυαλό της Μαρτίνα, και ανατρίχιασε περνώντας το κατώφλι του ξενοδοχείου. Ενώ όλα είχαν αλλάξει, γι' αυτήν παρέμειναν το ίδιο και ήταν σαν να μην είχε περάσει ούτε μια μέρα από τότε. Η φίλη της της έπιασε το χέρι και της έκανε νόημα να ακολουθήσουν το ζευγάρι που προπορεύτηκε μπροστά τους και πέρασε από το χολ στο δίπλα δωμάτιο. Μπαίνοντας μέσα σε αυτό η καρδιά της χτύπησε άτακτα.

"Ο καναπές!" ψέλλισα σχεδόν άηχα βλέποντας τον ίδιο καναπέ με τότε μπροστά από το τζάκι, μη μπορώντας να πιστέψω στα μάτια μου.

 Η κόκκινη κουβέρτα, πλυμένη πλέον και καθαρή διακοσμούσε κι αυτήν τη φορά τον καναπέ.

"Ναι, ξέρω δεν ταιριάζει απόλυτα αυτός ο καναπές με όλον αυτόν τον μοντερνισμό του χώρου υποδοχής όμως οι επιπλοποιοί έκαναν ό,τι μπορούσαν για να τον εκσυγχρονίσουν και να φέρνει λίγο πιο πολύ στους σημερινούς μοντέρνους καναπέδες. Τον βρήκαμε στο κτίριο όταν το αγοράσαμε και ο Αντριάνο δεν ήθελε να τον πετάξουμε. Ούτε αυτόν, ούτε κι αυτήν την παλιά κουβέρτα. Δεν μπόρεσα να του αλλάξω γνώμη, όμως τουλάχιστον μπορέσαμε να τον σουλουπώσουμε κάπως! Σας αρέσει το σαλόνι μας;" ρώτησε εν τέλει η Αλεσσάντρα και εμείς γνεύσαμε καταφατικά.

"Δε μας είπατε όμως, εσείς πώς και από εδώ;" το λόγο πήρε ο Πάολο αυτήν τη φορά, και ανταλλάξαμε μια γρήγορη ματιά με την Μαρία.

"Θα σας φανεί αρκετά περίεργη αλλά και αστεία αυτή η ιστορία." απάντησα μετά από λίγο και το ζευγάρι επικεντρώθηκε σε 'μένα.