Letters from Wheel {TYS2023}

Κεφάλαιο 12o - Εκδρομή

Προχωρούσα προς το σπίτι μου και ήμουν χαμένη στις σκέψεις μου. Ήμουν τόσο εξαγριωμένη με τον εαυτό μου για τη συμπεριφορά μου, και που φερόμουν τόσο ανώριμα. Άκουσα το θόρυβο μιας μηχανής πριν στρίψω στο στενό που βρισκόταν το σπίτι μου και ένιωσα την καρδιά μου να χτυπάει άτακτα. Γύρισα φευγαλέα το βλέμμα μου και τον είδα να με ακολουθεί διακριτικά με τη μηχανή του. Συνέχισα το δρόμο μου χαμογελώντας, και μπήκα μες την πολυκατοικία μου χαρούμενη. Αφού δεν είχα όρεξη να φάω, καληνύχτισα τους γονείς μου και μπήκα κατευθείαν μες το δωμάτιο μου. Άλλαξα και μόλις ξάπλωσα στο κρεβάτι μου, άκουσα το κινητό μου που χτυπούσε. Είχα μήνυμα.

"Για ποιο λόγο έφυγες σαν κυνηγημένη; Ούτε καληνύχτα δεν πρόλαβα να σου πω." μου έστειλε μήνυμα ο Ρικάρντο κι εγώ χαμογέλασα.

"Συγγνώμη, δεν ξέρω τι με έπιασε." ήταν το μόνο που σκέφτηκα να γράψω και περίμενα απάντηση.

"Το ξέρω πως είσαι μικρή, όμως δε μου αρέσουν τα παιχνιδάκια. Δεν μπορείς να λες ένα συγγνώμη κάθε φορά που κάνεις κάποια βλακεία και να περιμένεις πως θα φτιάξουν όλα." το μήνυμά του με έπιασε απροετοίμαστη κι ενώ ήξερα πως είχε δίκιο, δεν ήξερα τι να του πω για να διορθώσω τα πράγματα.

"Έχεις δίκιο." κατάφερα να γράψω και δεν περίμενα άλλο μήνυμα του, όμως το κινητό μου ξαναχτύπησε.

"Πάντα. Τι έκανα που σε νευρίασε τόσο;" ήθελε να μάθει αλλά δεν ήξερα αν έπρεπε να του πω.

Είπαμε να είμαστε ειλικρινείς αλλά αυτό ξεπερνούσε τα όρια νομίζω.

"Δεν έκανες εσύ κάτι. Δεν φταις εσύ."

"Και τότε ποιος; Δεν είπαμε όχι άλλα ψέματα;" με ρώτησε και ήξερα πως αν δεν του έλεγα την αλήθεια δε θα μου ξαναμιλούσε.

"Δεν είναι κάτι που έκανες..." του έστειλα και ντρεπόμουν τόσο πολύ γι' αυτό που ετοιμαζόμουν να του γράψω.

"Αλλά τι;" η απάντησή του ήρθε αστραπιαία.

"Είναι το τι δεν έκανες..." καθυστερούσα όσο μπορούσα και ήλπιζα να με βγάλει από τη δύσκολη θέση να του πω.

"Και τι δεν έκανα;" με ρώτησε και δίσταζα να του απαντήσω.

"Ήθελες να σε φιλήσω;" μου ξανάστειλε όταν είδε πως εγώ δεν του έστελνα.

"Νόμιζα πως θα το έκανες." έγραψα κι ένα βάρος έφυγε από πάνω μου.

"Κι εγώ αυτό νόμιζα. Αλλά δε θέλω να είμαι απλώς ο αντικαταστάτης του πρώην σου. Δε θέλω να κάνεις κάτι μόνο και μόνο για να τον ξεχάσεις. Είναι και για 'μένα περίεργο όλο αυτό, όμως θέλω όταν σε φιλήσω να ξέρω πως έχεις μόνο εμένα στο μυαλό σου και πως δεν θα με συγκρίνεις με τον πρώτο σου έρωτα." το μήνυμά του ήρθε σα λύτρωση και ένιωθα τόσο χαρούμενη γι' αυτά που μου έγραφε.