ZYCKA'S POV
It's been two months since what happened.Palagi kong nakikita si Lee na malungkot.Alam ko namang Lungkot talaga ang ma fefeel niya alangan namang mag saya siya diba? syempre malulungkot siya because he's courting a criminal, a killer, o ano pa bang pwedeng itawag sa babaeng iyon. Don't hate me, I'm just being honest here okay?
I always caught him at the abandoned school garden na palaging tulala. Just watching the dry flowers. I don't know if he feels relaxed when he's there imagining things or whatever. Hello? Patay kaya nasa surroundings niya.
And because of that,I got a bright idea!
What if pupunta akong school ngayon? Papapasukin lang naman siguro ako ng guard. E kung hinde , I'll use my power to get in. Kasi kung hindi niya ako kilala, well magpapakilala ako as Zycka Torez na anak sa isa sa may malaking na iambag sa paaralan namin.
Today and tomorrow ay. Pupunta ako ng school to renovate the garden there so that when he will come back to that place ay ma fefeel relaxed na siya.
"Guys,I'm going to school pala ngayon."Pag papaalam ko sa mga kaibigan ko.
"For what? Wala ka namang requirements na ipapasa ah? "Tanong ni Xiah sa akin.
"Well I just planned to renovate the dead garden so that Lee would be relaxed if he will standby at that garden again."Sabi ko.
"Wow!"namamanghang ani ni Trixie"Effort naman ng agent ah?"dagdag niya pa.
"Nothing, I just felt sad while watching him sad. I don't know what is this feeling, pero yun na nga! "
Totoo, ewan ko kung ano na itong nararamdaman ko.Since nakita ko siya,nakilala ko siya, nandito na ang malakas na kabog ng puso ko. I already admitted to my self that I like him, pero di ko sinabing mahal ko na siya.
Kung for example hindi kalaban si Criza at nagkatuluyan sila, ewan ko nalang kung saan ko pupulutin ang sarili ko. Siguro mag seselos nalang-wait, what? Selos?
Magseselos ako?No way! Yes way!
"Hoy Zycka! Aba'y kanina pa kita tinatawag , di nakikinig!"Sigaw sa'kin ni Trixie. Oh I'm sorry.
"Bakit? Sorry ano yun?" tanong ko sa kaniya.
"Hindi bagay sa iyo ang mag sorry, pansin ko ata hindi kana nambabara, ipinasa mo na ba kay Xiah ang sumpa ng pambabara?" Sabi ulit ni Trixie.
"Ewan ko sa iyo!"Sabi ko sa kanya at tinalikuran na siya.
Bakit ba nakakabigla kung hindi ako nambabara? Eh sadyang pinapraktis ko na talagang maging mabait.
Dumiretso na kaagad ako sa A.I.S
"Guard pwede po bang pumasok sa loob? Magpapatulong na din po sana ako sa pag rerenovate ng garden po. " Kamot noo kong sabi.
"Ah sige hija. May kapitbahay kaming pwede mong makatulong tatawagan ko nalang ho, siguro naman po sa ganoong pamamaraan eh makatulong ako sa inyo."Sabi ng guard sa akin."Pero pwede po bang mag tanong? Sino nga ho pala sila?"tanong niya sa akin.
"Torez po ang family name ko."Sabi ko para sure ball na.
'Ay hala! Kayo po ba ma'am ay anak ni Zymore Torez at ni Ericka Torez?"Tanong niya sa'kin.
Awkward akong ngumiti. "Ah opo"
Isang oras pa ang naging usapan namin ni Manong guard. Sinabi niya sa akin ang lahat lahat ng mga mabubuting ginawa ni daddy sa kaniyang pamilya noong nag seserbisyo pa daw sila sa aming pamilya doon sa probinsya. Nakakagulat lang. It's so unexpectedted you know? Ang liit lang talaga ng world.
Dumating nadin ang mga makakasama namin sa pag tatrabaho at pabalik balik ako sa mall at school para bumili ng mga pots at nag order pa ng mga magagandang bulaklak.
Lumipas ang dalawang araw at natapos na din namin ang pagrerenovate.
Charan! Buhay na buhay na ang garden. Sinabi ko kay Manong guard na si Lee at ako lang ang pwedeng pumunta doon, siyempre naman, duh! Nasabi ko din kina Trixie,Xiah,at Ziarah ang tungkol dito,pero sa kamalasmalasang bibig ni Trixie nasabi niya iyon kay Travis,pero dahil sa mabait si Travis sinabi niyang hindi niya sasabihan ang tatlo niyang kaibigan lalong lalo na si Lee.
As of now ay on the way to school na ako.
"Una na ako "pagpapaalam ko sa kanila.
Tinanguan lang ako ng dalawa. Si Ziarah naman tinapik pa ang likod ko at sinabihan akong good luck. Aba'y gago siya,kahapon niya pa akong inaasar na baka daw mag poprupose ako kay Lee, aba'y loko at gago talaga siya ah?. Ano ako lalaki at si Lee ang babae? First move lang ganun? Hay nako! First of all wala akong nararamdaman para kay Lee kundi iniidolo ko lang siya okay? Wag Judgemental, hanggang dun lang talaga.
Nung nasa school na ako ay chineck ko muna yung garden kung okay na ba. Bigla nalang lumiwanag ang mata ko nung makita ang napakagandang garden. Oh my...
Sana magustuhan mo ang kunting bagay na ito. Lalong-lalo na na wala na ngayon si Criza, dapat kalimutan mo na 'yun. I'm here na bebe. Char lang!
Lumipas ang mga oras ay tapos na ang klase namin sa umaga at lunch time na kaya bumaba na kaming anim na magkakaibigan upang mananghalian na sa cafeteria. Habang pababa na kami ay nabunggo ko si Lee.
Hilig talaga naming magkakaibigan sa bungguan scene ha?
"Sorry"sabi niya at iniwas ang kaniyang paningin. Uy, awkward si baby ko. Char ulit!
Hindi na ako nakapag salita pa dahil dali na lang siyang umalis.
Are you going to the garden again? Sana nga pumunta ka na and I hope that you'll my little surprise for you. Even if hindi mo alam na nanggaling yun sa akin, okay na.
"Zycka! Gosh, anong nangyari sa'yo? Kanina ka pa namin tinatawag."Sigaw ni Xiah sa harapan ko. Wow ha!
"Nothing"sabi ko nalang.
"Anong gusto mo?"tanong ni Trixie sa akin.
Gusto ko si Lee. Char lang ulit!
"ah kahit ano nalang." Yumuko ulit ako. Nakakahawa ba yung kalungkutan ni Lee?
Lee
Lee
Lee
Bakit ba hindi kana maalis sa isip ko? Mula paggising hanggang pagtulog ikaw nalang ang laman ng puso at isip ko. May problema naba ang puso ko? O sadyang nagseselos lang talaga ako dahil hanggang ngayon si Criza parin ang laman ng puso mo? Oh my god!
Nanghihinayang kaba dahil hindi mo siya napa oo o nanghihinayang ka dahil minahal mo pa siya?
Sana piliin mo yung pangalawa nang hindi na ako masaktan. Nakakabobo na itong nararamdaman ko, swear.
Tanga na ba talaga ako kung tawagin nito? Kung yun man handa akong magpakatanga maging masaya kalang.
Siguro ngayon ay aamin nako sa sarili ko.
Aamin na ako sa sarili ko tungkol sa nararamdaman ko sa'yo. Yung kusang pagbilis ng tibok ng puso ko sa tuwing nakikita ka, nanlalamig sa kaba sa tuwing ngingiti ka, napapatawa sa tuwing tumatawa ka, nalulungkot tuwing nakikita kang malungkot,gagawin ang lahat para sa iyo. Siguro ito na ang tamang oras para magpakatotoo sa sarili ko.
Alam kong wala akong normal na buhay pero pwede naman siguro 'tong maramdaman?
Mahal ko na nga si Lee Perez.
----
:)
