Chapter 47✔

1.1K 29 3
                                    

ZYCKA'S POV*

Pumasok ako dahil wala parin namang mangyayari kung mananatili akong naka tulala at umiiyak.

Bakas padin ang pamamaga ng mata ko pero okay lang,babatukan ko nalang yung taong mangingialam.

Habang nag lalakad ako sa hallway patungong special classroom ay nakita ko ang pin ng isa sa mga Royalties.kukunin ko na sana iyon ngunit.."kung minamalas ka nga naman"sabi ko pagkakita ko kay Lee.

"Zycka,you cried?"nag-aalalang tanong ni Lee,sa halip na sagutin siya ay inirapan ko lang siya at patuloy na sa paglalakad"Hey,you okay?"tanong niya sa akin.

Okay mo mukha mo!!

Gago ka!!

Tanungin mo sa babae mo!!

Unti unti nanaman ulit bumubuo ang mga luha sa mata ko.

"pucha wag ka namang tumulo ngayon"bulong ko sa sarili.

"Heyyy!!Zycka,are you avoiding me?"tanong nito sa akin.

"Ano ba talaga tayo?!,Ano ba tayo!!?"may diing sigaw ko sa kanya.

"Why'd suddenly ask?Zyck?is there a problem?"Tanong niya sa akin.

"Ohhh...?? ba't di mo ko masagot ng diretso?!"tanong ko sa kanya.

Kaya unti-unti na namang namumuo ang mga luha sa aking mata."Hindi ko na kasi alam ehhh,kung may tayo ba o wala?"sabi ko sabay pahid sa luha"Kasi feeling ko,panakip butas lang ako dyan sa puso mong winasak ng kriminal mong babaeng nililigawan"sigaw ko kaya napatigilan si Lee.

"Huwag mo siyang husgahan Zyck,ikaw na ang may sabi na lahat ng iyon ay dahil may dahilan!"sabi niya sa akin.

"Sige lang,saktan mo lang ako.Ngingiti lang ako kung kaya pa,huwag kang mag-alala,sasabihin ko lang sayo kung masakit na"sabi ko at tuluyan ng pumatak ang aking mga luha.

Dali dali akong tumakbo upang hindi na niya ako masundan saka sakali at pumasok sa Library at total kaibigan ko na naman ang librarian kaya naka pasok na ako sa Loob kahit alam niyang may pasok ako.

Humanap ako ng isang sulok kung saan ito ay tago at hindi masyadong kita ng iba at kinuha ang sticky pad ko.

•Kailangan ko ba talaga itong maranasan?Sana ito ay isang panaginip nalang~...

at ipinadikit ang isang Sticky note sa ilalim ng lamesa.

Yumuko nalang ako at inalala ang unang pagkikita namin,kung paano ko siya nakilala hanggang  kung paano umabot sa ngayon.
Gusto ko ng matulog at umaasang paggising ko ay mawala na ang lahat ng sakit na naidulot niya,gusto kong bumalik na sa dati,yung mga panahong wala siya para wala yung sakit.Ano ba kasi'ng karapatan ko? Ni hindi ko nga alam kung may salitang relasyon ba sa pagitan namin.Palagay ko kasi,isa lang akong panakip butas,yun bang kakailanganin niya lang ako pag siya'y nasaktan at nasasaktan.Hindi niya kasi alam na sa mga ganon niya ay inakala kong,may kami na.

Patuloy paring umaagos ang luha ko,hindi ko na kasi alam kung paano pahintuin ito.

Isang tunog ng yapak ang narinig ko,pagtingin ko sa sapatos ay halata na kung sino ang may ari nito,pag-aari ito ng taong minamahal ko.

"Zyck..."tawag nito sa akin.

hindi ako sumagot

"Zycka..hey"tawag ulit nito pero hindi ko parin siya sinagot."Is there a problem?"

hindi ko siya sinagot.

"Nakakaloko,ang hirap mo namang kausapin"sabi niya gamit ang mataas na tono.

'Tsss..ikaw pa ang may ganang magalit,tssss...sss'

"Hey,Zycka what's on you?"sabi niya kaya nabangon ako.

"Tinatanong mo sa akin kung anong meron sa akin?Kung bakit ako ganito ngayon?Tanongin mo sa sarili mo!"sabi ko napatuloy nang umaagos ang luha"Tanongin mo sa sarili mo kung anong ginagawa mo sa akin!Gusto mo hint?o gusto mong sagutin nalang kita kasi alam kong naguguluhan ka,totoo bang naguguluhan ka o nagpapanggap lang?"Sabi ko gamit ang sarkastiko kong boses.

May kinuha akong envelope sa bulsa ko at itinapon iyon mismo sa mukha niya.

"Open it,siguro makuha mona ang diretsong sagot ko sa mga tanong mo"sabi ko at agad na tumayo.

Sana pala hindi nalang ako pumasok,sana na sa bahay nalang ako,ang gulo gulo na ng buhay ko,hindi ko na alam kung anong gagawin ko.

Nag vibrate ang cellphone ko na nasa bulsa ng aking skirt.

Inayos ko muna ang sarili ko lalo na ang boses ko bago ko iyon sinagot.

"H-helloo Mom?"Sabi ko

"Hik* Hik* Hik*"Hikbi sa kabilang linya

"Are you crying mom?"tanong ko sa mommy ko sa kabilang linya

"Your D-daddy"sabi ni mommy habang umiiyak

"Why?what happen to daddy?Mom?what happened?"halos pasigaw ko ng tanong.

"Comatose,he got 3 gunshots at fifty-fifty na ang buhay ng daddy mo Zycka"

"Fifty-fifty na ang buhay ng daddy mo Zycka"

"Fifty-fifty na ang buhay ng Daddy mo Zycka"

"Fifty-fifty na ang buhay ng Daddy mo Zycka"

Fifty-fifty na ang buhay ng Daddy mo Zycka

Fifty-fifty na ang buhay ng Daddy mo Zycka

Fifty-fifty na ang buhay ng Daddy mo Zycka

Fifty-fifty na ang buhay ng Daddy mo Zycka

Fifty-fifty na ang buhay ng Daddy mo Zycka

Fifty-fifty na ang buhay ng Daddy mo Zycka

Fifty-fifty na ang buhay ng Daddy mo Zycka

Fifty-fifty na ang buhay ng Daddy mo Zycka

Parang gumuho ang mundo ko noong narinig ko ang mga salitang iyon sa Mommy ko.

What a cruel world?

Why's this happening to me?

Wala naman akong ginawang malaking kasalan para bigyan ako ng ganitong kaparusahan.

Diyos ko po,please help me?Why am I suffering?

At bigla ko nalang naramdaman ang pagkahilo ko at sa isang iglap lang ay ramdam ko nalang na babagsak na ako pero laking gulat ko ng hindi ko maramdaman ang sakit,pinilit kong ibukas ang mga mata ko pero isang malabong imahe nalang ng lalaki ang nakita ko bago ko ipinikit ang aking mga mata.


"I'm so sorry"mahinang bulong nito.

Nakakasiguro na ako kung sino man ang lalaking sumalo sa akin...

Salamat ng marami pero hindi ko makakalimutan ang sakit na iyong ibinagay sa aking puso...

LEE PEREZ....

_______________

🌙

Hey everyone sorry sa matagal na update😂

Nakapost na ako ngayon hope you'd enjoy it❤

May bago po pala akong story na ginawa yun ay "11:11" sana po ay basahin niyo din po ito maraming salamat❤
Just click this link:
https://www.wattpad.com/story/192477495?utm_medium=link&utm_content=story_info&utm_source=android

Facebook account: Yunis yuyo

(Add me and I'll accept you immediately❤)

 Protectors of The Four Royalties(On Going)Where stories live. Discover now