A/B/N: WAHAHAHA! Ano may na-uto ba ako? Maagang april fools dahil advance ako mag-isip. Hindi pa tapos no! Naniniwala akong may happy ending ang lahat. Even us....sharottttttt!😂
At kung hindi ka naniniwala edi wewz! Paniniwala mo yan, not mine XD
Tuloy ko na ha?
_____________________
[ Cylestine's POV ]
7 years later.....
Nakatitig lang ako sa isang lalagyan kung saan nakalagay ang abo nya. And for the sixth time napaluha nanaman ako.
In the loving memory of....
Prince Gaveniel Montecillo
Why did you left me, baby? Why did you left us? You should have stayed with us, mommy will be more happier with you around. I want to be with you, I want to see you grow and learn too. Pinunasan ko ang aking pisngi, ayaw kong nakikita nila akong mahina. I have to be strong!
"Mom are you crying again?" Napatigil ako sa pagpunas ng mga luha dahil sa narinig kong isang pamilyar na boses. Tumingin ako sa likod ko at nakita ko sya.
"Why? I just missed your brother" pahayag ko saka lumuhod para maging kapantay ko sya. Napangiti ako ng makita ang muka nya, everytime I see him reminds me of his Dad.
Ang daddy nyang manloloko....
"I understand that you really missed Kuya but stop crying. You're making me worried" What a thoughtful son I have.
"Can you give mommy a hug? I really need it" tumango naman sya at lumapit saakin. I hugged him very tight. "M-mom! S-stop! I can't breathe" natawa ko naman syang pinakawalan. Grabe! Exaggerated masyado ang anak ko.
Prince Gaddiel Montecillo. Yes! Anak rin sya ni Duke. Actually I cannot believe that we had twins. Unlike Gaveniel, Gaddiel stayed with me. Hindi talaga kinaya ni Gaveniel kumapit kaya nagpahulog nalang sya. Hays! Why am I thinking of this again?
( A/N: Para maliwanagan ang mga mambabasa! Duhhhh!)
Tsk! Ok fine I will tell you what happened.
Flashback...
Halos tatlong oras na akong tuloy tuloy na umiyak. For goodness sake nawalan ako ng anak, anong gusto nyo tumawa ako?
Ilang minuto pa ay may kumatok sa pinto, hindi ko na yun pinansin dahil alam kong papasok naman kung sinong kumatok nun. Nakita kong si Momshie pala yun at nakangiti. Nakuha nya pang ngumiti, nawalan sya ng apo! Parang natuwa pa sya. Kasunod nyang pumasok sina Kuya Leo at yung walang kwentang docctor na nakangiti rin, what's happening? Ang weird nila!
"What are you all smilling at? At bakit nandito yang doctor na yan?! Ilayo nyo yan saakin baka mapatay ko yan!" Sigaw ko.
"Wait Tin! Listen first" sabi ni kuya Leo.
"What!? Para ano? Para mas lalo akong masaktan? Gusto nyo pa talagang mamatay ako sa lungkot ano?" I'm really pissed off by their actions.
"Actually miss--"
"Shut up!...I don't want to hear anything from you" pagputol ko sa doctor na sabat sabat.
"TIN! Can you just listen first?" I can see that Momshie is in the verge of anger.
"I can't! I just can't! Nawalan ako ng anak for pete's sake. Can't you see I need space right now!? I need time. So please Momshie....Please..." I started crying again. I'm hurt.
BINABASA MO ANG
Locked Hearts
RomanceAphrodite Cylestine Vazquez and Duke Gabbriel Montecillo. Sperm pa lang ang dalawang ito ay ipinagkasundo na sila ng kanilang mga nanay na mag bestfriends at dahil sa sobrang excited ng kanilang mga ina ay ipinadala pa sila sa ibang bansa para doo...