91

173 10 0
                                    


Chapter 91

A/N: Annyeong! I just want to say, enjoy reading! Wala lang. Char lang. Hahahaha.

****

Blink.

Nagising ako sa isang kulay puting kwarto. Nakipagtitigan pa muna ako sa kisame bago maisapang tumayo. I know I'm in the hospital. Why? Sa amoy palang, malalaman mo na agad.

"Omo! Finally you're awake." Malakas na turan ni eomma. Napahawak ako sa aking dibdib dahil sa pagkagulat. "Don't!"

Namalikmata ako. Akala ko may mga goons na naman. "Mianhae. Ahm, eomma." Tumingin sya sa akin. "W-what happened after Charlene gunpoint us? I mean.. Wala na kasi aking maalala."

"Let's talk about it, later, huh? For now, tell me what you feel, baby. Ahm. Wait here, I'll call the doctor."

May pinindot ito na small button sa gilid ng pinto at bumalik sa akin.

"I'm sorry for not being around always. Look what happened to you." Lumapit sya sa akin at yumakap. "I'm glad you're awake. What do you feel right now? May masakit ba sayo?" Nakita ko din siyang naluluha. She's so emotional. I know I was in mild trauma but I can handle myself. I don't want her to worry even more.

"Ddal, are you hurt? Tell eomma what you feel right now.." Tumulo nalang bigla ang luha nito.

I manage to smile. "Eomma..."

She smiled back at hinawakan ang pisngi ko. "You don't have to worry. Wala ka namang sugat but you have some bruises. Pero gagamutin yan ni eomma, okay?"

I stare at her.. "Eomma. I'm really fine. Stop crying. I don't want to see you crying." Pinunasan ko ng sariling kong kamay ang mga luhang tumutulo sa mata nya. Muli nya akong niyakap ng mahigpit. I hug her back.

"Don't you know that eomma misses you so much? I'm so worried about you when I heard you were kidnap. I'm so sorry."

Naiyak na rin ako. "Eomma.. It's my fault. Not yours. Kung nakinig lang sana ako--"

"No. It's not yours! You're a victim here. We will sue them."

"Eomma?" Kumalas sya sa yakap. Nakita kong natigilan sya. "May masakit ba? I hug you so tight."

Umiling ako. "I love you, eomma."

"Oh my ddal. You make me cry once again." Anas nya at hindi mapigilang ngumiti habang pinupunasan ang luha. "I love love love love you more."

"We love you, too."

Sabay kaming napatingin sa pinto na kung saan naroroon sina oppa at appa. May kasama na din itong doctor na titingin sa kanya.

Nang makita ko sina oppa, naiyak na talaga ako. Eomma and I are both in tears. I'm just happy having them. Despite from what happened to me, I'm still greatful that I was still living with my family. A great blessing indeed.

"Ddal/Blii." Sabay nilang turan. Ngumiti ako sa kanya pero naiiyak na. "Appa.. Oppa.."

"I miss you, ddal. We really do." Turan ni appa at lumapit. Lumayo naman si eomma ng bahagya para makayakap sa akin si appa.

"Appaaaa..." Turan ko at niyakap sya pabalik. Then he whisphers. "We will make them pay."

"Appa. Baka mapahamak ka."

"Nope. Our lawyer can do it himself." Napatango ako. I thought appa will get their revenge on his own. Wooa. I'm overthinking.

"Can I hug my sister, too?" Tanong ni oppa. Natatawang lumayo si appa. "What a bothersome."

MY FLAT GIRLFRIENDTahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon