MY FLAT GIRLFRIEND

51

Chapter 51

Blink.

This is it!

Huminto ang aming sasakyan sa harapan ng Hyun's Airline kung saan ako natalaga. Kinakabahan man, pero kailangan ko itong harapin.

Hawak ko ang necklace na binigay niya sa akin. I smile. Kahit hindi man niya ako nahatid, okay lang. Ako naman ang umayaw dahil I know he's busy since graduating students kami.

"Good luck, ddal! Fighting!" Sabi ni eomma mula sa passenger seat. I smile. "Kinakabahan po ako."

"That's normal, baby. Just do your best, and God will do the rest, arasso?" Appa said. Hinatid kasi nila ako ngayon since first day ko.

Ilang beses na akong nakalabas pasok sa airports and airplaine, pero iba pa din ang feeling kapag actual ka nang magtratrabaho. I think this might be hard pero kakayanin. Aja!

I kissed them before they leave. Nagtext na din sa akin si oppa saying goodluck and regards.

Papasok palang ako pero may humarang sa aking guard. "Good morning Ma'am. Mr. Hyun wants to see you."

"Me?" Turo ko sa sarili ko. "Mr. Hyun said that?" I'm referring to Zino's dad. Tumango ang lalaki. "Yes Ma'am. You're Miss Blinkiie Woo, right?"

"Yes." He smile. "Follow me, Maam."

Nawe-weirduhan man, sumunod pa din ako. Huminto kami sa harap ng isang pinto, na may nakalagay na "President's Office".

"Mr. Hyun is waiting for you, inside Maam." Tumango muli ako. "Thanks,"

I sigh twice before knocking.

"Come in!" Sabi ng taong nasa loob kaya binuksan ko na ang seredura. Nakita kong busy sa pagtipa sa kanyang computet ang ginoo.

"Good morning, Mr. Hyun." Bati ko. Nagtaas ito ng tingin at ngumiti ng matamis. "Blinkiie."

"How are you, Mr---"

"Oh, come on! You polite girl, just drop the formality. We're the only people here, eh?" Sabi nito at tinuro pa ang buong paligid.

Natatawang lumapit ako rito at niyakap siya. "I miss you, tito!" Sabi ko. Yumakap din ito at ngumiti. "There. Much better."

Tito Yobin Hyun is Zino's father and my appa's business partner. Napalapit na rin siya sa akin kaya ganito nalang ang pagtrato ko sa kanya. Their family is such a role model of an industrious person in the world. Pero bukod sa masisipag, mababait pa sila at madaling pakisamahan.

"I know you miss me, that's why I am the one who pick your name. Isn't it amazing?" Sabi nito at iginaya ako sa upuan.

Ngumiwi ako. So, si tito pala. Akala ko, nagkataon lang. Pero sabagay, mas okay na ang ganito. "Thanks Tito. But I have one request."

"Tell me, then."

"Hmm, simple lang naman po Tito. I want all of you to treat me the way how you treat others. Ayaw ko po kasing sabihan ng bias, favorite, and so whatever."

Huminga ito ng malalim. "Is that so? Then, sure. I'll inform others."

"Really? Omoo! Kamsahamnida Samchon!"

"You're welcome." Sabi nito.

After our short conversation, lumabas na din ako ng opisina. Since saulo ko na ang pasikot sikot nang lugar, hindi ako naligaw. Pagdating ko, nagsisismula nang bigyan kami ng instructions and so on. Nakaramdam ako ng excitement lalo na nang madami akong makitang new faces.