Toxic Lips | The Marauders

Chapter 61

Skylar pov

Mijn blik gaat naar Reece. Hij kijkt me glimlachend aan. Er is niks gebeurd tussen ons sinds het feest, wat ondertussen al een paar weken geleden is. Eigenlijk vind ik het wel fijn dat er niks gebeurd is, dat zorgt ervoor dat ik weet dat hij mij echt serieus neemt. Aan de andere kant, het maakt me gek. Hij maakt me gek. Het is zo frustrerend. Ik wist niet dat ik me zo aangetrokken kon voelen tot iemand.

Krak! Ik kijk naar het gebroken glas in mijn hand. Oh shit! Een hoop mensen kijken me aan. 'Ik weet dat ik mooi ben, maar dan hoeven jullie niet te staren.' Gelijk kijken een hoop weg. 'Gaat goed Sky.' Lacht Caleb terwijl hij gaat zitten. 'Oh shut up Cal.' Ik denk dat we allemaal veranderen van de uitwisseling, maar als ik kijk naar iedereen denk ik dat Caleb nog wel het meest verandert van ons allemaal. Ik ben er nog niet helemaal achter of het positief is. 

'Wat is er?' 'Niks.' Zeg ik gauw. Reece kijkt me schuin aan. 'Ik ken je Laar. Je moet niet zo piekeren.' Reece is de enige die me Lara noemt en om eerlijk te zijn vind ik het wel-... Nee Skylar, je mag geen softie worden.

Iemand stoot me aan en gooit water over me heen. Ik sluit mijn ogen even en draai me dan smooth om. 'Wat was dat?' Ik kijk het meisje voor me kil aan. 'Jeez het is maar water.' 'Ja, en helaas heb ik mijn favoriete kanten bh aan.' Reece die net een slok nam spuugt hem weer uit en begint te hoesten. 'So what?' 'Je hebt zeker nog niet meegekregen wat ik kan?' 'Toveren kan iedereen hie-' Ik draai met mijn hand en ze grijpt naar haar keel. 'Toveren gaat nu wel naar een ander level denk je niet.' Ik weet dat het slecht is om mijn frustraties over Reece uit te oefenen op haar, maar ik heb er zin in. Docenten zijn ook echt dom of zo. Waarom doen ze niks?

'Stop.' 'Stop wie?' Grijns ik gemeen. 'Sorry Skylar.' Ik grijns en dan laat ik haar los. Alle leerlingen kijken me aan en ik glimlach even. Dan loop ik in stijl de zaal uit.

*

Ik kom vroeg aan bij Potions en de docent vertelt me dat ik mag gaan zitten. Even zit ik daar alleen, WoW ik ben nog nooit op tijd geweest. Na een tijdje komt Reece naast me zitten. 'Lara...-' 'Reece.' Zeg ik terug. 'Vind je niet, dat je dat meisje iets te hard aanpakte?' Ik kan niet zeggen of hij teleurgesteld klinkt. Even sluit ik mijn ogen. 'Ze verdiende het.' Fluister ik haast onhoorbaar.

'Wat is er met je Lara?' Ik sluit mijn ogen even. 'Ik word gek Reece. Gek omdat ik je niet kan aan raken. Omdat ik het gevoel heb dat je je niet aangetrokken voelt tot mij. Ik wordt gek omdat ik verander in een softie.' Ik laat mijn hoofd op tafel vallen. 'Skylar....-'  Ik sta op en pak mijn spullen.

'Juffrouw Gaunt wat denk jij te gaan doen?' Ik antwoord niet en loop gewoon het lokaal uit. 'Juffrouw Gaunt als je nu doorloopt heb je een maand nablijven te pakken.' Ik draai me met een ruk om. 'I don't fucking care. Ciao!' Ik grijns kil en zonder gevoel en dan loop ik weg. Ik hoor een geluid van iemand die valt en dan hoor ik voetstappen. Een woedende stem van de docent en dan het geluid van een deur die dichtslaat.

Voordat Reece mij kan bereiken loopt Chloë vol tegen me aan. 'Wat moet je nu weer Martin?' Vraag ik kil. Te kil. 'Eigenlijk kan je dit niet doen weetje..' 'Wat doen?' 'Nou, deze school binnen lopen als een soort van Queen, die je duidelijk niet bent.' Boos kijkt ze me aan. 'Whatever Chloë! Ik ga geen tijd aan jou verspillen.' Ik duw haar op de grond en loop door. 'Is het waar?!' Roept ze me achterna. Verschillende leerlingen komen om ons heen staan. 'Is wat waar?' Onverschillig draai ik me om. 'Dat je zwanger was en het kind vermoord heb?' Zegt Chloë gemeen. Tuurlijk, weet iedereen het. Mensen kijken me nieuwsgierig aan. 'Ga je dan ook vragen of het waar is dat ik een onvergetelijke vloek heb gebruikt? Want ja, ook dat is waar.' Ik zeg het hard en gemeen. 'Alleen was ik 10. Hebben de roddels dat ook gezegd?! Dat een 10 jarig kind instaat was om een muggle kind te martelen.' Mensen stuiven achteruit. 'Moet ik er nu van uitgaan dat dat niet werd verteld in de roddels?' 'Als het uitkomt ga je naar Azkaban.' Zegt Chloë bijna bang. 'Maar het komt niet uit Martin, want als ik merk dat 1 van jullie naar het schoolhoofd stapt, dan..-' Ik draai mijn hand en Chloë's pols breekt. 'Oeps.' Zeg ik niet gemeend. 'Het was weer een genoegen.' Fluister ik hard genoeg dat iedereen het hoort. Dan draai ik me om en loop met grote passen weg.

Ik mag geen zwakte tonen. Ik mag niet huilen. Voor ik het weet kom ik op de plek waar Reece en ik terecht waren gekomen na het feest. Ik laat me op mijn knieën op de grond zakken en kijk naar het uitzicht. Er is een storm van gevoelens bezig met me te laten instorten, maar ik laat het niet toe. Ik moet doen wat ik kan om te overleven. 'Skylar..' Ik sta snel op en stuif achteruit. 'Reece.' Komt er zuchtend uit mijn mond. 'Wat is er met je?' 'Kan je stoppen met me te lezen?!' Roep ik en ik stap nog wat naar achteren. 'Lara.' 'Waarom kan je me zo goed lezen?' Gefrustreerd grijp ik naar mijn hoofd. 'Ik-..-' 'Laat het Reece.' Ik kijk hem niet aan. Ik haat het dat hij me zoveel pijn kan doen. 'Skylar luister naar me. Het hoeft niet zo te zijn.' 'Ik kan niet gewoon met je omgaan Reece. Je aantrekkingskracht is te groot.' Frustratie groeit meer een meer. Ik zet nog een stap naar achteren. 'Lara.' Ik gooi mijn handen naar voren om hem te laten stoppen. Een knal klinkt en het volgende moment vlieg ik ook door de lucht en een hoge gil verlaat mijn mond.