GECEYARISI TANRISI: DIABLO (+18)

XX

Keyifli okumalar dilerim.
Oy vermeyi ve yorum yapmayı unutmayın. ❤️

***

Tanrım, aynada gördüğüm yara bere içindeki kadın ben miydim?

Aynanın karşısında ellerimi vücudumda gezdirirken gözlerimin yaşlarla dolmasına engel olamadım. Göğüslerimin her noktası koyu renk halkalara benzeyen ısırık izleriyle doluydu. Hepsi morarmıştı ve dokununca çığlık atacağım kadar canımı acıtıyordu. Morluklar ve ısırıklarla berelenmiş tek yerim göğüslerimden ibaret de değildi. Kollarım, karnım, bacaklarım, kalçalarım... Vücudumu görmeye daha fazla dayanamayıp bornozu üzerime geçirirken köprücük kemiklerimin üstündeki izleri görmezden geldim. Bir savaştan çıkmış gibi görünüyordum. Bugüne dek merak ettiğim deneyimin sonuçlarını tenimde görmek mümkündü. Ağır adımlarla yatağıma doğru ilerlerken gün boyunca yaptığım gibi uyuyacaktım. Canım ne yemek yemek, ne de birileriyle konuşmak istiyordu. Yatağıma dikkatle uzanırken bugün üçüncü kez yıkandığımı kendime hatırlattım. Yeterince berelenmiş olan tenimi sabunlamaktan kıpkırmızı yapmıştım. Evet, canım acıyordu ama yıkanmak ve cildimi tahriş edene dek sabunlamak kendimi temiz hissettiriyordu. Yorganı boğazıma kadar çekerek gözlerimi kapalı perdelerime diktim. Sürekli açık bıraktığım perdelerim bugün kapalıydı. Tıpkı kapana kısılmış ruhum gibi, karanlık ve kasvetli bir gün geçirdiğimin habercisi gibiydiler.

''Ona Mike'dan hoşlanmadığımı söylemeliydim.'' Kendime olan öfkem, Bay Midnight'a olan hırsımla birleşiyordu. Ortaya çıkan bu büyük karanlık ikimizi de içine bir girdap misali çekiyordu. Mike'tan gerçekten hoşlanıp hoşlanmadığımı bile henüz bilmiyordum. ''Yalan söylemek kötü bir şeydir. Hislerim konusunda emin değilken evet ya da hayır nasıl diyebilirdim? Tam o sırada, her şey yolundayken Mike aramak zorunda mıydı?'' Bay Midnight'la birbirimize güzelce veda ederken her şey altüst olmuştu. Mike'ı her zaman arkadaşım olarak görsem de onu diğerlerinden ayırdığım gerçeğini de değiştiremezdim. O farklıydı. Bana karşı duyarlı, sevgi dolu ve samimiydi. Hakkımda her kim ne söylerse söylesin asla umursamazdı. Fakat ben söz konusu Mike olduğunda diğerlerinin ne söyleyeceğini umursamaya başlardım. Benimle çıkmak istediğini biliyordum ama aramızdaki mesafeyi korumaya özen gösteriyordum. Bir şeyler hissedecek olursam onun zarar göreceğini, hakkımda söylenen kötü sözlerin ona da bulaşacağını biliyordum. Onu koruyordum, çünkü önemsiyordum. Bay Midnight da artık Mike'ı önemsediğimi biliyordu. Daha temkinli olmalı, yanlış anlaşılmalara sebebiyet vermekten kaçınmalıydım. Gecemi ve kalan günümün hemen hemen yarısını geçirdiğim devasa adam hiç hazzetmediğim kıskanç erkeklerdendi. Üstelik bu kıskanç adam hakkında bildiğim tek şey beni seviyor ve uzunca bir zamandır da takip ediyor olmasıydı. Muallakta olan duygularım yüzünden Mike'ın incinmesini, onun da yanlış bir şeyler yapmasını istemiyordum. Hem ne diye hayır diyememiştim ki? Sanki çok zor bir soru sormuş gibi sessiz kalmıştım. ''Sorunun zorluğu değil, seni sessiz bırakan şey ona yalan söylemek istemeyişindi, Rosa. bunu kabul et artık...'' Gerçek zeytinyağı misali suyun yüzeyine çıkarken derin bir nefes aldım. Mike'la yatmak isteseydim yatardım. İllaki onunla çıkmam, sevgilisi olmam gerekmezdi. Beni cezbetmemiş olmalıydı. Onu kendime yasak bölge olarak kabullendirmiş olabilir miydim? Hangisi doğruydu? Bundan sonra gecelerimi beraber geçireceğim Bay Midnight'a doğru olan cevabı vermeliydim. ''Biri arkadaşlıklar kolayca değişebilir diyor, diğeri ise...'' O her anlamda kendine güveniyordu. Vücudumu seveceksin demişti ve ben sevmekle kalmamış, bayılmıştım. Ellerim onun vücudunun bıraktığı hayali hisle karıncalanırken dudaklarımı ısırdım. Şehvetten başka bir şey hissetmiyor da olsam ona karşı oldukça hassastım. Bir erkekte istediğim temel şeylere sahipti. Üstüne üstlük bana âşık olduğunu söylüyor, kahretsin ki hissettiriyordu da! ''Yüzünü acayip merak ediyorum, Bay Midnight. Acaba dediğin gibi karşı konulmaz mısın?''