Si Badgirl at ang Gwapong Gangster (COMPLETED) [SBGG]

Chapter 22

Happy 5k views~ ♥♥

SBGG chapter update:

Isang kalabog sa aking kwarto ang nagpagising sa akin, umaga na..

"Miyu, hindi ka ba papasok?" tanong nila sa akin sabay yakap ko sa unan, umikot-ikot pa ako hanggang sa matulog muli, nakakatamad pumasok.

Nakakatuwang isiping bumalik nanaman ako sa pagiging maldita, ewan ko, biglang bumalik e.

Syempre JOKE lang yun :p

Tinatamad lang akong pumasok, maligo, tumayo at mag-aral, lalo na kung sa bawat parte ng school namin ay alaala niya ang maaalala ko..

*Flachback*

"RAVEEENNNNNNN!!!!!"

Sigaw ko sabay lapit ko sa kanya, panay dugo sa sahig, napuruhan siya sa ulo, tumawag agad ako ng ambulansya para maagapan..

Nakarating muli ako sa ospital, walang ibang pumapasok sa isip ko kundi ang pagaalala sa kalagayan ni Raven, nasasaktan akong makita siya ng ganun ..

Halos wala pa akong isang oras sa bahay at nasa ospital nanaman ako :)

"Kayo po ba si Miyu Sy?" tanong ng nurse sa akin, tumango ako bilang pagsang-ayon.. "Pwede na pong pumasok" agad naman akong pumasok sa loob ng kwarto ni Raven, may benda ang kanyang ulo, mahimbing siyang natutulog sa hospital bed, payapa ang kanyang mga mukha, ang pogi niya pala?

Matangos ang ilong, mahahabang pilik-mata, mapupulang labi, aysh kelan pa ako naging manyak? =_____=

Mga ilang oras pa ng may kumatok sa pintuan sabay pasok, isang matandang babae ang dumating at kita sa mukha niya ang pagaalala.. ito ba ang mama niya?

"Ah iha, salamat sa pagalaga sa alaga ko ha? Mabuti nalang at naidala mo agad siya dito sa ospital" pasasalamat niya sa akin, ah, so ito ang personal maid niya?

"Wala po yun nay, ayos lang sa akin" nakangiti kong sagot, ngumiti rin naman siya sa akin at naupo sa sofa..

"Siya ang pinakainalagaan ko ng lubos simula pagkabata" sabi ni nay kaya napatingin ako sa kanya "Naaalala ko pa nung may nakita siya batang umiiyak daw, ikuwento niya lang kasi sa akin nung sinundo ko siya at pauwi na kami" naupo rin ako sa tabi niya .

"Sabi niya, yung babaeng yun daw ang pakakasalan niya :))))" napangiti ako, hahaha, ang cute naman mag-isip ni Raven noong bata pa siya..

"Kaso nagbago ang lahat ng maaksidente siya, car accident"biglang lumungkot ang mukha nito..

"He almost lost his life, but he survived then lost almost all of his memory" awtssss, dinugo ako sa english ni manang XD

"Grabe naman po pala ang nangyari kay Raven" dugtong ko, paki niyo ba? hahaha.

"Pero alam mo iha, kahit na basagulero yan, kahit na gangster yan, may puso pa rin siya, pusong nagmamahal at may minamahal" may minamahal? nagmamahal din pala ang mokong na ito..

"Lagi nga po akong iniinis ng alaga ninyo, nakakapikon po"napatawa si manang sa sinabi ko..

"Ganun siya kapag sweet :)))" O______O like seriously.

"Di naman manang" sagot ko, hinawakan niya yung kamay ko .

"Nay cally nalang iha :) mapagmahal si RC, at siya lang ang lalaking nakita kong kayang maghintay para sa taong minamahal" sabi ni nay cally, RC? bakit RC?

"Ano pong true name niya?"

Hindi sumagot si Nay cally, nakaidlip na pala, RC? bakit RC ang nickname niya? marami pa pala akong hindi alam kay Raven..

***

Nakayuko ako ngayon at naghihintay ng paggising ni Raven, nakakabagot, umuwi muna si Nay cally para makakuha ng damit, mga pamalit ni Raven..

Lumapit ako kay Raven at hinawakan ang kamay nito, biglang bumilis ang tibok ng puso ko, syetttt, ano to?

"Rc nga pala" napatingin ako sa kanya, nakangiti na siya sa akin habang hawak ang kamay ko "Anong pangalan mo?" tanong niya sa akin, baluga talaga to!

"Ang adik mo Raven!!" naluluha na ako, iba kasi ang pumapasok sa isip ko, oo tama kayo, sana hindi niya ako nakalimutan, sana hindi siya nagkaamnesia...

"You know me? I can't remember you :3" sabi niya sa akin, wag naman ganun Raven, ayokong masaktan..

Magsasalita na sana ako ng pumasok si Nadine, oo si Nadine na umiiyak na yumakap kay Raven..

"Oh Ravs, are you okay?" tanong niya rito at bigla namang nangningning ang mga mata ni Raven, literally..

"Yes Nads I'm perfectly good" nakangiti nitong sabi, at parang may tumusok na karayom sa puso ko, ano ba tong nararamdaman ko?

Lalabas na sana ako ng tawagin muli ako ni Raven..

"I'm sorry I don't know you~ goodbye" sa narinig ko, hindi ko na napigilan ang luha kong tumulo mula sa mga mata ko..

~

Umuwi ako sa bahay ng tulala, ni hindi nakikipag-usap kahit kanino, ano yun? ako lang na-erase sa alaala niya? nako kapag talaga nagbibiro lang yun! tsk lagot siya sa akin..

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

.

Yun pala ako pagkakamali pala ko..

Naglalakad ako papuntang room namin ng lapitan ako ni Ritchelle..

"Uy Miyu, hindi na raw dito mag-aaral si Raven, sa California na daw kasama si Nadine"

<//////////3 and by that time, my heart break into pieces..

Nakita ko silang magkasamang nakaholding-hands papuntang room namin, lahat halos nakatingin sa dalawa, at isa na ako doon..

"By tomorrow, lilipad na siya paalis" napalingon ako sa nagsalita, si Zack, wearing his sad face..

"It's Okay, smile ^___^" sabi ko sabay lakad palayo, tch, smile Miyu? paano ka makakasmile kung nasasaktan ka? accept the truth, wala ka ng pag-asa <////3

*End of flashback*

Kaya eto ako ngayon, nageemote XD

Oo nga pala, bumalik na sa lahat ang dati, si Yumi na ulit at si Carlo, wala na akong fiance, ipinaglaban na ang babaeng mahal na mahal niya..

Isang bagay lang ang hindi na magbabago kahit kelan..

Yun ay yung iniwan ako ni Raven, at sumama sa Nadine na yun :) I should be glad for him :)

"Acceptance is the best way of loving someone" sabi nga nila, kaya hayyyyyyy, tama na nga!

"Oo tatayo na ako!! Badtrip =______="

...................................................

Say what coconut? broken hearted kasi ako ngayon eh, haha, may mahal akong hindi ko alam kung mahal niya rin ako kasi panay motibo lang ang ipinapakita niya, oo readers, sweet siya at nakikita kong sa akin lang siya ganun.. pero tama bang paasahin niya ako? hindi ko rin masabi kung pinapaasa niya ako..

Hirap talaga mainlove! so ansabi niyo sa UD ko? please, sana nagustuhan niyo :3

VOTE|Comment

I'll update every saturday or sunday ♪

~ADVerb™