Si Badgirl at ang Gwapong Gangster (COMPLETED) [SBGG]

Chapter 30

Hoooorraaaaayyyy!!

Chapter 30 naaa ♥ Have a nice day :)

Enjoy :***

SBGG30

**

Masarap magmahal ng taong mahal ka rin. Yung feeling na paggising mo sa umaga katabi mo siya. Yung feeling na magigising ka tapos maiisip mong inlove ka pala.

Mahirap makahanap ng mamahalin. Yung totoong taong tatanggap sayo sa totoo mong pagkatao. Kung baga sa pagkain mahirap maghanap ng mechado kapag sinigang ang nasa harap mo. No choice.

Masakit kapag nalaman mong hindi ka kayang mahalin ng taong mahal mo. Dahil iba ang mahal niya, hindi ikaw at walang magiging kayo.

Nakakalungkot kapag iniwan ka. Kapag pinagtabuyan ka, pero ang pinakamahirap sa lahat? Yun ay yung nakalimutan ka. Agad.

Nakakapressure kapag alam mong may mga taong naiinggit sayo. Dahil mahal din nila ang taong mahal mo, ang kaibahan nga lang. Minsan minamahal din tayo ng taong mahal natin.

Masyadong Clichè ang story kung ang isang babaeng masungit ay maiinlove sa isang lalaking makulit. Mas masaya kung may twist. Yun bang mamatay si Girl at makakahanap ng iba si Boy. O di kaya may eentradang ibang babae at aagawin si boy. Pero hindi magiging happy ending. Walang magiging fairytale. Walang kiss sa dulo at walang I Do.

Ang pagmamahal sa isang tao ay hindi lang basta nagmahal ka tapos na yun. Kasi kapag nagmahal ka, dapat handa ka ring masaktan. Magparaya. Magpakumbaba. Umunawa at Magpatawad. Hindi lang isang sabi ng 'Mahal Kita' ay ganun nalang yun.

Bakit ko 'to sinasabi? Wala lang. Gusto ko lang. Joke. Pero yun ang totoo.

Close [×]

Tagos sa lalamunan ko ang mga binabasa ko rito sa blog na to -3- haayyyyy. Pagusapang pagibig nga naman.

"Ateeeeeeeee!!!!" Ay butiki :3 umagang-umaga ey kay ingay-ingay ng batang ito.

"Baket?!" Takenote nagsisigawan po kaming dalawa.

"You wooooooooooon !!! Champiiooooooooooon!!!" Ay rhyme yun ah? Weh di nga?

Bumaba ako and to found out naghihintay sa akin ang prince charming ko habang hawak ang trophy at bouquet. Sweet.

"Champion sa puso ni Kuya Raven!! Hahaha" dagdag pa ng kutong ito sabay takbo sa kwarto niya.

I saw him smirk. Cute ^_________^v

"Goodmorning Sweetieeee" sabi niya agad pagkababang pagkababa ko.

"Goodmorning :*" then hinug ko siya. Walang pakielam kahit hawak niya ang trophy.

"Namiss ako ng Sweetie ko" sabi niya pagkabitaw ko ng yakap. Nagpout nalang ako. "Wag kang gaganyan Sweetie" sabi niya sa akin. Baket?

"Pangit? Di ba bagay?" Tanong ko agad sa kanya. Umiling-iling siya sabay lapit ng mukha sa mukha ko. Yung nakalahay yung noo sa noo ko. Ganun.

"Mas lalo pa akong naiinlove eh" ay ptcha. Yun pala yun. Kilerg naman ang lola niyooooooo ♥

"Wag ganun Sweetie" then he pouted. Parang ako lang :3

"Bakiittt? Corny ba?" Tanong niya. I hugged him and said "Kinikilig ako" then he hugged back.

"Akala ko Corny :"> Hihihi" Nagpunta na kami sa Dining Room. Magaalmusal.

"Sweetie ikaw pala yung batang pinatahan ko noon ano? Ahaha. Uhugin ka pa" sabi niya. I glared at him pero walang talab. Tawa lang siya ng tawa. Napangiti nalang ako.

"Naalala ko na kasi, nung ahhhmmm, kahapon lang. Kasi si Nay Cally kinuwento sa akin. Kaya ayuuuun" tumabi na ako sa kanya pagkalapag ng bacon at sinangag sa lamesa. "Yes, pwede na maging nanay" binatukan ko siya. Baliw kase.

"Aray" napatingin agad ako sa kanya. Nakahawak lang siya sa ulo niya. Haaallla?

"Sorry Sweetie, anong nangyari?" Alala kong tanong sa kanya.

"Wala naman Sweetie" sabi niya sabay ngiti. Nakahinga naman agad ako ng malalim. Wussshh

"Tara kain na tayo"

**

Pagkakain namin umuwi na si Raven. May aasikasuhin pa raw kasi siya. Hays. Busy talaga ang Sweetie ko. Ay oo nga pala. Kami na. Obvious naman debaaaa?

Mahal ko na kasi siya eh. Kahit dinedeny ko, yun ang tinitibok ng puso ko. Ewan. Basta mahal ko si Raven. At alam kong mahal niya rin ako.

Raven's POV:

Hi! Miss me? JukUnli :p papunta ako ngayon sa hideout. Haha. Namiss ko maging gangster, pero mukhang hindi na yata ngayon. Bagong buhay na. Sabi ng Sweetie ko eh.

"Yoooowwww Boss, AymesYuuuu!!!" Si Art. Haha nakakamiss talaga siya.

"Bestfriend, buti bumalik kana" Si Zack. Isa to sa mga nagulat kahapon.

"Group Huuuug!!!" At naggroup hug kami. Nakakamiss dito sa Pilipinas. Nakakamiss yung mga taong mahal ko. At pinakamamahal ko.

Kwentuhan. Yan ang ginawa namin sa buong maghapon. Panay ang kwento ni Art na naging si Miyu at Zack daw. Panay ang sumbong. Natatawa nalang ako.

Pero nalungkot ako para kay Zack. Hindi ako nainis. Bestfriend ko yan eh. Mahal niya pala si Miyu.

Napag-usapan din ang ginawa ni Nadine at Ruiz. Pta. Napamura ako ron! Kapal. Kaya pala, may paiyak-iyak pa yung babaeng yun eh siya pala ang dahilan ng pagkakaroon ko ng amnesia! Pati yung Ruiz na yun! Badtrip. Magsama sila.

Daldal ko na ba? Haha sorry na. Namiss ko lang kayo.

"Boss, andito si Miyu" nag-ayos na agad ako. Ano ginagawa ng Sweetie ko rito?

"Sige, pakisabi pababa na ako" nang bubuksan ko na yung pinto bigpang kumirot yung ulo ko. Arrrgghhh, ito rin yung naramdaman ko kanina nung nasa bahay ako ni Miyu eh.

Mauupo muna sana ako sandali sa kama pero bago ako makaupo.

Blaaaagggg.

………………………………………TBC