Si Badgirl at ang Gwapong Gangster (COMPLETED) [SBGG]

Chapter 31

Miyu's POV:

I'm on my way papunta sa hideout nila Sweetie. I just want to give this lasagna. Nagluto kasi ako kanina. Wala lang, nagutom yung kuto e.

*Knock-knock*

Pagkakatok ko nagtatalo pa sa loob. kung sino ang magbubukas.

"Oy Art! Buksan mo yun!"

"Ayoko nga! Ikaw nakarinig ikaw ang magbukas!"

"Aba! Alex, buksan mo!"

"Ayoko, ikaw nalang, ikaw ang malapit e"

"Psh"

At nabuksan na nga ang pinto.

"Oh? Hi Miyu!" Si Zack, he smile on me. I can see his pain in his eyes.

"Hi, napadaan lang ako para ibigay to!" At itinaas ko ang lasagna na dinala ko para sa kanila.

"Wow. Tara pasok ka, oy Art! Tawagin mo si Raven" utos niya sa nagdadabog pang si Art. Ang cute talaga nun.

"Ano naman yang dinala mo?" Tanong ni Alex.

"Lasagna----"

"Oh yes! LASAGNAAAAA ♥ MAYPEBORIT!" sigaw niya, na may kasama pang pasayaw-sayaw. Haha nakakatuwa

"Natawag ko na si Boss!" Si Art na kabababa lang "Oh EM GI!!! Lasagnaaaa mehn!!" Nakakatuwa yung expression nila, mahilig pala sila sa lasagna.

*BLAAAG*

"Ano yun?!"

Bigla akong kinabahan sa bumagsak, kaya umakyat agad ako sa kwarto ni Raven.

At nakita ko siyang nakahalumpasay sa Sahig.

"ZACK! ART! ALEX, TULOOOONG!!!!"

Agad naman silang dumating at binuhat papuntang kama si Raven. Ano bang nangyayari sa kanya?

"Pagod lang siguro siya. Baka may jetlag pa" mahinahong sabi ni Zack.

"Eh baka naman may epekto pa rin yung sa ulo niya, hindi kaya?" Si Art na ngumunguya pa ng pasta.

"Hindi tayo sure, hayaan muna natin siyang magising" sabi ni Zack, bago sila tuluyang bumaba.

Nadine's POV:

It's hurts you know. Ang sakit sakit.

"Hey lady!" Napalingon ako sa katagpo ko ngayon. Yes, nakipagkita ako kay Ruiz. Para matapos na to.

"You miss me? Wanna play with----"

*pak

"Pta! Para san yun?!" He said, i just look at him, without any expression.

"For you to wakeup! Bakit mo ako binuko? Ggu ka ba talaga?" Sabi ko sabay tulak sa kanya. Gusto kong umiyak. Gustong gusto ko pero hindi ko magawa.

"Gusto lang kitang maging akin Nadine. Mahal kita, hindi mo ba nararamdaman yun?" Nagulat man ay hindi ko pinahalata. Mahal niya ako?

"Wag kang maging selfish Ruiz!"

"Sino ba ang unang naging Selfish sa atin Nadine? Ikaw diba? I support you, pero alam mo yun? Hindi ako Manhid. Nasasaktan ako sa tuwing si Raven ajg nasa puso mo, katulad ng sakit na nararamdaman mo kapag si Miyu ang naiisip niya" natamaan ako sa sinasabi niya.

At biglang tumulo ang luha kong kanina pa nagbabadyang pumatak.

"Hindi ako Selfish Nadine, kasi pinili kong sumaya ka. Pero hindi ko na kaya, kung hindi mo rin naman ako kayang mahalin. Sorry pero ginawa ko yun dahil yun ang tama!" Tama siya. Ako nga talaga ang naging selfish sa aming lahat. Gumawa ako ng paraan para masolo si Raven kahit na alam kong sa iba na siya.

Pinilit kong maging kami. Pero hindi pala

"Mahal kita Nadine. Pero kung hindi ka sakin sasaya. May the best Frat win!" Sabi niya sabay lakad palayo. May the Best frat win? Oh sht.

New Riot is going to happen.

Raven's POV:

Nagising ako sa isang hikbi.

Bumungad sa akin ang umiiyak na si Miyu.

"Sweetie?!" Pero hindi niya ako pinansin. Panay pa rin ang iyak niya.

"Raven!!! Bakit? Bakit mo ako iniwan? Sabi mo mahal mo ako diba? Gising na Sweetie, wag ka namang ganyan!" Naguguluhan ako sa sinabi niya.

"Sweetie, andito pa ako" sabi ko pero mukhang hindi niya ako naririnig. Panay pa rin ang pagiyak niya.

Biglang nagbago ang paligid at nasa isang lugar kami.

Sugatan ang buong Frat namin. Si Zack nalang ang huling lumalaban.

"Please Ruiz, stop this!" Narinig kong iyak ni Nadine sa sulok. Anong nangyayari?

"Ano?! Wala pala kayong laban e? Asan na yang pinagmamalaki niyong leader? Asan?!!" Sigaw niya. Andito ako, pero bakit ganun? Hindi nila ako nakikita.

Pagikot ko napunta naman ang lugar sa bahay nila Miyu.

Lahat sila malungkot. Biglang lumabas mula sa kwarto niya si Miyu na may dalang bagahe.

"MIYU! SAAN KA PUPUNTA?!" sigaw ko pero patuloy pa rin siya sa paglakad. Pero bago siya umalis ay lumingon siya pabalik at sinabing...

"I'm going to save Yumi for Raven"

Biglang nandilim ang paligid at nakita ko ang sarili kong nakahiga sa kawalan.

"Raven!"

"Raven!"

Hinanap ko ang boses na tumatawag sa akin, pero tanging katawan ko lang ang nakikita ko.

"Raven, mahal ka nila!"

Hindi ko na pinansin ang sinabi ang boses at humiga na rin sa katawan ko.

At nagising na ako ng tuluyan.

Miyu's POV:

Nagmulat ang mga mata ni Raven. Thank God!

"Sweetie, buti nagising ka na!" At niyakap ko siya. Pawis na pawis siya.

"Bakit ka umiiyak kanina?" Tanong niya. Ako umiiyak?

"Hindi naman ako umiiyak sweetie ah, bakit?" Tanong ko, napahawak siya sa ulo niya.

"Ah wala yun, panaginip lang siguro, anong nangyari?" Tanong niya sa akin.

"Nahimatay ka kasi!" Naupo siya sa kama niya. Tumitig siya sa akin at ngumiti.

"Mahal kita Miyu!" Napangiti ako sa sinabi niya.

"Mahal din kita Raven"

Pero sa kabila ng salitang ito'y may masamang pangyayari ang nagbabadyang maganap.

Kailan? ABANGAN!

………………………………………TBC