Si Badgirl at ang Gwapong Gangster (COMPLETED) [SBGG]

Chapter 3

Miyu's POV:

"WELCOME BACK ATE!" Tss, yayakap na sana siya pero umiwas ako. Inirapan ko rin siya, ang gross. May payakap-yakap pang nalalaman. Kadiri.

"Comeback party? Yuck."

Sarcastic kong sabi sabay irap ulit sa kanya at naglakad at punta sa kwarto, magpapalit muna ako, madumi na yung shirt ko kahit na hindi pa siya yumakap sa akin.

*knock-knock*

"Ate, ate? "

Ano ba yan ang epal naman niya, kita nang nagpapahinga ako. Jetlag? Psh, sabagay di pa nakakarating ng ibang bans kaya hindi alam yun. Ugh.

"Ano ba yun?" sigaw ko pagkabukas ko ng pintuan. I saw her outside, nakangiti.

"Ate--"

"Don't call me ate, hindi kita kapatid dahil ampon ka lang, you know, adopted, pulot. Hindi ka galing kay mama, kaya don't ever call me ate again. Ever!" Pagtapos kong sabihin yun ay yumuko siya at mukhang papaiyak na. "Psh, magdadrama lang pala. Istorbo."

Binalibag ko nalang yung pintuan sa harapan niya tsaka pumasok at umupo sa kama ko.

Adopted lang si Yumi, 1 year ang tanda ko sa kanya, Hindi kami close! (actually close kami)

Pero DATI pa yun! Hindi na ngayon. Everything changed for the better.

*One hour passed*

" Miyu iha, kakain na kayo!"

Tinali ko nalang basta yung buhok ko at lumabas na ..

Pagbaba ko sila mama at papa lang ang nandoon wala si Yumi, Ay ano bang pakielam ko dun? Psh.

" Oh iha asan si Yumi?" Tanong ni mama saken pero isang blangkong tingin lang ang isinagot ko sa kanya habang nilalaro yung pagkain ko.

"Okay let's eat!" Sabat naman ni papa, naramdaman niya sigurong wala akong balak sgutin yung tanong ni mama. Good to have a father like him, hindi manhid.

===============================

Habang kumakain kami napag-usapan kung saan ako mag-aaral, well hindi sa pagmamalaki pweo may-ari kami ng isang sikat na university sa buong mundo (Take note! Buong mundo yun!) kaya mas pipiliin kong don nalang mag-aral. Sikat diba? I'm the owner, oh I forgot, my parents pala. Pero parang ako na rin. Gulo.

"Saan mo ba gusto, Miyu?" Tanong ni papa saken, nakatingin din sa akin si mama, waiting for my answer.

"Sa school natin, saan pa ba?" sagot ko nalang at pareho silang nagsmile saken, ugh? That's awkward.

"Okay!" parego pa nilang sagot, kailangan ba talagang in chorus?

Tapos nakong kumain kaya umakyat na ako sa taas, pero bago ko matuton (A/N: naks naman,  MATUNTON talaga. Lalim. ) yung kwarto ko may narinig akong umiiyak. Coming from the room of my adopted sister.

" Adopted ka lang kasi Yumi! *SOB* adopted ka lang."

Umiiyak siya? O_O ?!

AWWWW! Kawawa naman siya!

I'm great.

#Edited
By: Andreliz De Vera