Last Christmas You Broke My Heart

CHAPTER TWENTY-SIX : Sometimes You Just Break Down and Cry

Trying to hide the fact that I am going through a painful chapter of my life, I smile. I tried to act normal. Makikinig kunwari sa lesson at magte-take notes para makaiwas sa mga conversations. It was, for a second, effective. But after few moments lilipad na naman ang isip ko. Hanggang ang iniisip ko na ay si Papa. Si Papa na may kasamang ibang babae.

Iniisip ko, baka naman katrabaho niya lang? Pero sino niloko ko? Halata naman na may namamagitan sa kanila dahil magkahawak sila ng kamay. Walang magka-office mate na magkahawak ang kamay!

"Uy!", nagulat na lang ako nung paulit-ulit akong kalabitin ni Gilbert.

"Anya okay ka lang?", tanong niya.

"Ah okay naman. Bakit?", sagot ko.

"Pahiram naman ng sharpener", sabi niya.

Kinuha ko sa bag ko ang sharpener ko at iniabot kay Gilbert. Ngumiti ako para i-reassure siya na okay lang ako.

I continue pretending as listen to the lecture when in fact I was thinking about what my father did. Why did he do that? Ano kulang samin? Anong mali samin? Anong ginawa ng pamilya ko para gawin niya 'yun sa amin?

I kept going in circles. Asking those whys. Now i feel sleepy. Masakit na ulo ko sa kakaisip. Masakit na rin ang dibdib ko. Dahil sa bawat oras na ipipikit ko ang mata ko, nakikita ko yung picture nila. Magkahawak ng kamay nila at masayang kumakain labas. Samantalang madalang pa sa patak ng ulan kung makasabay namin siya kumain dito sa amin. Na makasabay namin siyang kumain.

Natapos ang klase at wala akong naintindihan. Isang klase pa ang natitira and I don't feel like attending it.

I went to the canteen to buy some refreshments. Unware. Sinundan pala ako ni Jason.

"Okay ka lang, baby?", tanong niya.

"Okay lang ako" sagot ko.

He's just staring at me beacuse my eyes betrayed me. Tears are about to fall off my eye sockets but I resisted becuse I refuse to cry in front of him right. I can't just tell him what my problem is. I can't tell him that my father is cheating, that my father is having n affair. I just can't unload my problem to him. Marami na siyang pinoproblema.

"Kung ano man yan. Pwede mong sabihin sakin. Pero kung ayaw mo, okay lang. Basta nandito lang ako."

I felt a glimpse of hope in his words but I decided, still, not to bother him with my problems. "Thank you", I said.

As I planned earlier this morning, hindi ko na pinasukan yung susunod na klase. Hindi rin ako kinulit ni Jason at hinayaan niya muna akong mapag-isa.

Umuwi na ako kaagad kahit parang gusto ko maglakad-lakad pa. Gusto kong matulog. Makabawi man lang sa pahinga. Pagkauwi ko sa bahay ay agad akong umakyat sa kuwarto ko. Si Mama lang ang tao sa bahay at nanunuod siya ng TV. Si Erika naman nasa school niya pa siguro.

Hindi ko na ginulo si Mama dahil wala naman akong sasabihin sa kanya. At siguro wala din naman siyang sasabihin sakin. We just need to distract ourselves from this problem. At least for the mean time. Hindi ko pa alam. At alam kong hindi pa rin niya alam kung paano haharapin 'tong problema na'to.

I opened my eyes and I was in wide green field. Everything felt so peaceful. I walked into the edge and spread my arms. Then, i closed my eyes and let the cool air brush into my skin.