TODO askikaso si Leigh Anne sa emergency meeting ni Yuan kasama ang mga stockholders ng AWC.
"Yuan, I know that you're new in the business but the fact that the company is hitting the rock bottom must be solved immediately." ani Mr. Hernandez, isa sa mga stockholders.
"We're doing the best that we can to save the comapany, Mr. Hernandez." sagot naman ni Yuan.
"Trying your best is not enough. We need results!" ani Mrs. De Castro.
"Folks, why don't we give Yuan a little more time? Besides, this is only his first month as the new CEO." ani Mr. Gonzales, ninong siya ni Yuan at kaibigan rin siya ng ama ni Leigh Anne.
"Alright, we will give him a chance but we'll only give him three months." sabi ni Mrs. De Castro.
"Three months?" Hindi na napigilan sumabat ni Leigh Anne. Hindi siya makapaniwala kung gaano ka-dispicable ang mga stockholders.
"Excuse me but three months? It's impossible. We need almost a year or half to solve this issue. This is not just a simple issue. We need to think, strategize, and more. How can you give us just three months? I'm sorry but this is unfair." dagdag pa niya.
Tinignan siya ng may nanlilisik na mata ni Mrs. De Castro.
"Who the hell are you?" tumayo ang ginang at hinampas ang lamesa.
Napangisi si Leigh Anne nang makita kung gaano naggigigil ang stockholder.
"She's the daughter of Mister—" Pinutol niya ang sinabi ni Yuan.
Ayaw niyang mapahiya ng sobra si Mrs. De Castro kaya ayaw niyang ipaalam na anak siya ng isang Arjino.
The Arjino clan is very much known in the business industry. Maraming negosyante ang nagkakandarapa makatrabaho lang ang mga Arjino.
"I'm the CEO's secretary, ma'am." magalang na sagot ni Leigh Anne.
"You're just a secretary, how come you talk to me that way?" sigaw ni Mrs. De Castro. The lady already lost her cool.
"I didn't know that you can be this bold, Mrs. Irene De Castro." nagulat ang lahat sa pagpasok ng isang lalaki. Lalo na si Leigh Anne. Hindi niya inakala darating pa ang lalaki.
"I'm sorry, I'm late." umupo sa bakanteng upuan ang lalaki.
Nagkatinginan sila ni Leigh Anne.
"I didn't expect that you'll come, Mr. Arjino." sabi ni Yuan. Naputol ang titigan nila ang babae at bumaling na si Mr. Arjino kaya Yuan.
"I'm sorry if you think of me that way, hijo. I promise I'll come to your meetings more often. Besides, I hold 30% of the stocks." sagot ng ama ni Leigh Anne.
Nginitian ng kanyang ama si Yuan at nang tumingin kay Mrs. De Castro ay nawala ang kanyang ngiti. Bakas sa mukha ng ginang ang kaba.
"How dare you talk to my daughter that way?" Nagulat ang lahat sa board room at nagsimula na ang bulungan.
Maging ang ginang na kanina ay matapang, napakurap-kurap dahil sa gulat sa narinig.
"This is so sudden. I didn't know and expect that I'll introduce my daughter this way." natawa ang ama ni Leigh Anne.
She felt discomfort with what her father is doing. Hindi niya gusto ang ganoon pero hindi niya naman mapigilan ang ama.
"Ladies and gentleman," tumayo ang kanyang ama at humarap sa gawi niya.
No, this can't be happening.
"Please meet my unica hija, Leigh Anne." tinuro siya ng daddy niya. Dapat siyang tumayo sa pagkakaupo pero hindi niya magawa. Para bang na-estatwa siya sa pagkakaupo.
Nagulat ang lahat nang mapagtanto na ang sekretarya ng CEO ng AWC ay anak pala ng may-ari ng Bright Power Company.
NATAPOS ang business meeting pero lahat ng atensyon ay nakatuon kay Leigh Anne. Masasabi niyang hindi niya gusto ang atensyon na binibigay sa kanya ng mga stockholders. Pakiramdam niya ay may ginawa siyang mali kahit wala naman talaga.
Umalis na ang lahat sa board room maliban kay Yuan, Leigh Anne, at Mr. Arjino.
"Thank you so much for going here today, Mr. Arjino." nilapitan siya ni Yuan at nakipagkamay.
"Of course, I'll come, Yuan, I wish you all the best and I'll support you all the way." anang ama ni Leigh Anne at ngumiti.
What a two faced man. Nakuha niya pa talagang ngumiti?
Nabuo ang mainit na tensiyon ng lumingon si Mr. Arjino sa anak.
The smile plastered on his face creeps the hell out of his daughter. Unexpectedly, Leigh Anne is not scared even just a little of his father. Natutunan niya maging matapang. Dahil kung hindi siya makakatapang, habang-buhay lang siya magiging sunod-sunuran ng kanyang tatay.
"I didn't expect to see you here, Lei." she felt goosebumps when she heard this from her father.
Lei used to be her nickname when she was young. Ang mga magulang lang niya ang tumatawag sa kanya no'n. Bata pa siya mula nung huli siyang tinawag ng ama sa pangalan na iyon.
"So, this is why you rejected your work in BPC. You gave being the Marketing Head of the company just to be Yuan's secretary." sabi ng daddy ni Leigh Anne. Nakaramdam siya ng inis ng marinig iyon.
How dare he twist his words?
"Yes, dad. I like working with Yuan more than working with you." sagot niya at nilingon si Yuan. Nakatingin na rin ang lalaki sa kanya pero hindi mapinta ang emosyon ng mukha niya.
The smile from her father's face faded. It seems like he did not expect that from his daughter. Pero anong magagawa niya? He made her turn away from him.
"Well then," ngumiti muli ang kanyang ama.
"If that's what makes you happy, my Lei." saad ng ama at mariin siyang tinitignan.
"I'll take my leave then. See you two around." sabi pa niya at tuluyan na ngang umalis.
Bumuntong-hininga si Leigh Anne nang makaalis na ang ama. Pakiramdam niya ay napakasikip ng kuwarto nung nandoon pa ang ama niya.
"Why didn't you tell me?" muling kinabahan si Leigh Anne nang marinig ang boses ni Yuan.
Sa buong buhay niya, dalawang tao lang ang nagpapatibok sa puso niya o nagpapakaba sa kanya—ang kanyang ama at si Yuan. Bata pa lang sila ay ganoon na ang nararamdaman ni Leigh Anne.
"H-ha?" tanong ng babae.
"Your father has a better offer than me. It's so obvious. Why be my secretary when you can be a Marketing Head?" tanong sa kanya ng lalaki.
"Mas gusto kon magsimula sa medyo mababang posisyon. Ayoko magtrabaho sa BPC kasi siguradong may special treatment sila sa akin. Ayoko no'n. Unfair and biased." sagot ng babae at tumango-tango ang babae.
"You know what, I wanna escape this place for now. It feels like hell." tumayo ang lalaki sa pagkakaupo.
"Let's go, I'll take you somewhere." Leigh Anne was stunned when the guy held her wrist.
"Pero, sir, hindi pa po tapos ang working hours, may gagawin pa po ta—"
"Who owns this company?" pagputol ni Yuan sa kanya.
"Ikaw po, sir." sagot naman niya.
"Well then, let's go. The time is ours to spend."
