Mitolojik bir aşkın günümüzde yeniden doğuşu..
Kurguyu tahmin edemeyeceğiniz, son ana kadar merak uyandıran bir hikaye.
Bu hikayede hiç bir şey tahmin ettiğiniz gibi değil.
~
Özet;
Sıradan sandığım hayatımı bir anda dağıtmıştı. Ama kendimi hiç...
Oops! Bu görüntü içerik kurallarımıza uymuyor. Yayımlamaya devam etmek için görüntüyü kaldırmayı ya da başka bir görüntü yüklemeyi deneyin.
Fotoğraftaki kafamdaki Alp'e en uygun olan görsel. ~
~
"Uyanmışsın." Dedi o çok aşina olduğum ses tonuyla. Yüzüme bakmamıştı. Elindeki odunları şömineye götürdü. Büyük, kalın bir odun parçasını şöminenin içine attı. Bir süre sadece alevleri izledi.
Alevlerin ışıkları yüzünde dans ediyordu. Yandan bakınca yüzü sanat tarihi derslerinde gördüğümüz eski dönem heykellerine benziyordu. Yüzüne baktığınızda ne hissettiğini, ne düşündüğünü asla bilemezdiniz. Onu tanıdığımdan beri hep böyleydi. Asla emin olamamıştım ne hissettiğinden.
Bana aniden bakınca, ona bakarken yakalandığım için kendime çok kızdım.
"Çay mı kahve mi istersin?" diye sordu.
Cevabı bildiği halde sorması beni iyice öfkelendirdi. Bu öfke dün akşamdan beri aldığım, onunla konuşmama kararımı bir anda bitirmeme neden oldu.
"Oyun oynamak istemiyorum. Sadece neden burada olduğumu bilmek istiyorum. Bütün cevapların sende olduğunu söylemiştin. Anlatmaya başla!" dedim. Sesimin yükselmeye başladığını fark edince sustum. Cevaplar almak istiyorsam onu kızdırmamalıydım.
"Kahve o zaman." Dedi, sanki az önce sinirlendiğimi görmemiş gibi.
"Kahve içerken her şeyi anlatacağım. Bu akşam ilk defa sana verdiğim bir sözü tutmaya kararlıyım. Mitler ve efsanelerin aslında gerçek olduğunu ve bizim içinde yaşadığımızı öğrenmeye hazır mısın?" dedi sıkıntıyla gülümseyerek.
Onda birkaç defa gördüğüm, en savunmasız olduğu ve en yakın olduğumuz zamanlarda ortaya çıkan bu gülümseme ne kadar istemesem de sinirimi aldı götürdü.
Koltuğa oturdum. Birazdan bütün hayatım boyunca aradığım soruların cevabını, hiç ummadığım bir insandan alacaktım. 24 saat içinde bütün hayatım , bildiklerim , dünyam birbirine girmişti. Bu noktaya nasıl geldiğimizi düşündüm. Sanırım birazdan duyacaklarımı anlamam için her şeyin başladığı o güne dönmem ve olanları hatırlamam gerekiyordu. Onu ilk gördüğüm an hayatım sonsuza kadar değişmişti ama ben farkında bile değildim.
