The Devil's Angel

"I'm sorry Sir. Hindi ko sinasadya." Paghingi ko ng tawad. I accidentally dropped his collection robotic toy noong nililinis ko ito at ngayon nga it's broken and I'm not sure kung maayos pa ito.

Kinabahan ako sa masamang titig na binibigay nya sa akin. Napalunok ako dahil sa labis na kaba.

"Hindi mo sinasadya?! It's broken! It's already fvcking broken! Alam mo ba kung magkano yan?!" Galit na sigaw nya sa akin. Lalo akong kinabahan nang maglakad sya palapit sa akin habang nanlilisik ang kaniyang mga mata.

"I'm sorry Sir. I'm sorry." Paulit ulit kong sabi. "I'll try to fix it." Dagdag ko pa at isa-isa kong pinulot ang mga bahagi ng robotic toy nya para kumpunihin ito.

"Stop!" Hiyaw nya. Napahawak ako sa dibdib ko sa labis na gulat. "Do you think you can fix that?! Hindi mo na yan magagawa! Idiot!"

Nang marinig ko yung sinabi nya nawalan na ako ng pag-asa. Kaya napatitig nalang ako sa sira nyang laruan.

"Because of your carelessness you broke my collection toy! Ano na ngayon ang gagawin mo? It's a collection item you can't find a replacement for that!" Galit pa rin sya habang sinisermonan ako. "It cost thousand dollars so how can you pay for it? Huh?" Tanong nya.

"Wa-wala po a-akong pambayad Si-sir." Nakayukong sabi ko.

"Then what the fvck are you going to do with this?!" Tumingala ako at tinignan ko sya at kitang kita ko ang galit sa mga mata nya. "Maybe I should tell my Mom about this. And I'll make sure the money that she will be giving you ; yung sweldo mo ay mapupunta para mabayaran mo itong collection toy ko!" Aniya. Nanlaki ang mga mata ko sa tinuran nya. I won't let that thing to happen! I need my salary! I need the money. Naka-confine sa ospital si Mommy at yung sweldo ko lang ang inaasahan ko para magpatuloy ang panggagamot sa kanya ng mga doktor.

"Please Sir. I need my salary. Huwag mo naman pong kunin iyon sa akin. My Mom needs it. Naka-confine sya sa ospital." Pakiusap ko.

"Then that's not my fvcking problem anymore! I will let my Mom know this bullshit." Sabi nya at maglalakad na sana sya palabas ng silid nang pigilan ko sya. I grabbed his right arm.

"Please Sir. Huwag po. I will do anything. Please! Gagawin ko ang lahat kahit ano huwag nyo lang pabayaran sa akin yung nasira ko. Kailangan na kailangan ko ng pera." I begged. Nararamdaman ko na yung luha ko ay nasa gilid na ng aking mga mata and I think kapag ni-reject pa nya ang pakiusap ko I will definitely cry.

Yung galit sa mukha nya ay unti-unting nawala. Napalitan iyon ng kakaibang tingin.

"You will do everything?" Nakangiting tanong nya.

Hindi ko alam pero nakaramdam ako ng kaba. "Yes Sir anything and everything." Sagot ko.

"At kahit anong ipagawa ko sayo gagawin mo?" Tanong nya ulit.

"Opo." Tugon ko.

"Great. Hindi ko na sayo papabayaran yung nasira mo okay? Basta gagawin mo ang lahat ng sasabihin ko." Aniya.

"Yes Sir." Wala na akong choice kundi sundin kung ano man ang iuutos nya. I badly need my money. I will not risk my mommy's life dahil lang sa laruan na iyon. Kaya bahala na. I will do what he say.

"Good. Now, lock the door." Utos nya habang nakangiti.

Napakunot ang noo ko.