The Devil's Angel

Chapter 21

After a month of taking hormones, I did notice the changes to myself physically.
I noticed that I have now curve on my waist, my skin became softer and my chest has been developed. Kinailangan ko ng magsuot ng bra dahil lumalaki na ang dibdib ko and it is also painful sometimes.

At sa isang buwan ding lumipas, napatunayan ko na nagbago na nga si Evan. Hindi na nya ako pinapagawa ng kung anong malalaswang bagay para maginhawaan sya. He really did his promise. Ramdam ko na nirerespeto nya na ako, although sometimes he hug me and kiss me on the cheek but I'm fine with that dahil alam kong nagpipigil din sya minsan kaya pinapabayaan ko nalang.

Nandito ako ngayon sa silid namin ni Mommy while staring at my body on the mirror. I am only wearing my undies. Isa-isa kong tinitignan ngayon ang mga nagbago sa katawan ko. Napangiti ako.

Masaya pala sa feeling na nakikita mo yung pagbabago sa sarili mo, na unti-unti ka ng nagmumukhang babae. Itong pagbabago na ginagawa ko, it is not for others to notice me. I am not doing this to show to everyone that I changed a lot but I'm doing this for myself. This is a self fulfillment and it really made me happy.

Pero nawala ang ngiti ko nang biglang bumukas ang pinto. Parehas nanlaki ang mga mata namin sa labis na gulat.

Kita ko kung paano nya titigan ang katawan ko and he is sticking his eyes on my chest. Kaya naman tinakpan ko iyon sa labis na hiya.

"I-I am ju-just checking if-if you're done. A-aalis na kasi tayo. I-I'm sorry." Ani Evan at mabilis nyang sinara ang pinto.

Damang dama ko ang mabilis na pagkabog ng dibdib ko.

I suppose to get mad dahil hindi sya kumatok pero bakit? Imbes na magalit parang may kiliti akong naramdaman sa puson ko and that made my heart beat so fast. What's happening to me?

Mabilis akong nagdamit at nag-ayos dahil sasamahan ko pala si Evan sa mall. I wear a simple yellow shirt and a black leggings.

Pagkalabas ko ng silid, agad akong nagtungo sa sala pero hindi ko nakita doon si Evan.

"Carla? Nakita mo si Evan?" Tanong ko dahil naabutan ko syang naglilinis sa sala.

"Oo. Tumakbo sya pabalik sa kwarto nya pagkatapos nyang pumunta sa kwarto mo." Sagot nya.

"Ah. Okay salamat." At naglakad ako paakyat sa ikalawang palapag para puntahan si Evan sa silid nya.

Pagdating ko sa harap ng pinto ng silid nya, kumatok ako pero walang sumasagot sa loob kaya naman tinawag ko na sya.

"Sir. Ready na po ako. Alis na po tayo." Aniko. Pero wala pa rin akong sagot na natanggap mula sa kanya kaya naman dahan dahan kong binuksan ang pinto.

Pagpasok ko sa silid nya, I can't find him anywhere. At natuon ang atensyon ko sa ingay na narinig ko mula sa banyo.

"Sir?" Pagtawag ko sa kanya.

Pero imbes na sagot, ungol ang narinig ko mula sa loob ng banyo. Napalunok ako at napaatras. Bigla akong kinabahan. Napahawak ako sa dibdib ko sa sobrang kaba.

"Sh*t! Ughhh! Fvck! Ughhh!" He cursed. Kaya naman mabilis akong lumabas ng silid nya at nagtungo sa sala. Doon ko nalamang sya hihintayin.

After ten minutes, I saw a tired guy walking down the stairs. Pawis na pawis sya at namumungay ang kaniyang mga mata.

"Let's go." Aya ni Evan at binigyan nya ako ng pilit na ngiti. Ngumiti din ako pabalik at naglakad na kami papuntang garahe.

Wala na ang mga body guards na dating palaging nasa likod ni Evan dahil hindi nya talaga kayang may bumubuntot sa kanya. Kaya wala na ring nagawa si Mrs. Montenegro at pumayag din sya dahil pansin nya rin ang pagiging suplado ng anak.