Hate To Love You (Completed)

Kabanata 7

He had five bottles of San Mig Light. Hindi naman gaanong nakakalasing ang inuming iyon, isa pa hindi naman siya naglalasing. Kailangan niya lang iyon pampatulog.

From a silent night and dark hallway going to his room. Impit na iyak at sigaw ang narinig niya mula sa kabilang kwarto. His blood is boiling from the alcohol at lalo pang bumilis ang daloy nito, kasabay ng mabilis na tibok ng puso niya nang marinig ang mga daing mula roon.

Pinihit niya ang doorknob para makapasok.

"Shit!" Gilalas niya nang mapagtantong lock ang pinto.

Lalo pang lumakas ang mga daing na may kasama ng iyak.

"Vivien! Vivien" sigaw niya kasabay ng malakas na pagkalampag sa pinto, baka sakaling magising ang babae sa bangungot nito.

Patuloy pa rin ang mga daing kasabay ng malakas niyang kalampag sa pinto.
Napasabunot siya sa kanyang buhok,  habang nagpabalik-balik sa pinto at sa ilang hakbang palayo.

No choice but to kick the door open.
One kick and the whole door opens and crack in the middle. Hinawi niya iyon at pinilit ikasya ang sarili sa bitak na pinto.

It's just made of plywood. Hindi niya naisipang i-renovate iyon noong binili niya at hindi niya babalaking lagyan ng mas matibay na pinto, lalo na ngayon.

Isang gulat na gulat na Vivien ang tumambad sa kanya nang dali-dali siyang pumasok. Nakatayo na ito at parang papunta na sana sa pinto para buksan ito.

"An'ong ginawa mo?" Galit ang tono nito na may halong takot, unti-unting napapaatras ito habang siya ay palapit.

"Are you okay?" In that dark room. Inaaaninag niya ang babaeng nakatayo sa kanyang harap.

"I'm okay, sleeping. Not until you crush the door open!"may panginginig ang boses nitong sumbat sa kanya.

"You had a nightmare? I heard you screaming," sa mababang boses niya.

He move slowly again, palapit kay Vivien na unti-unti pa ring umaatras.

"No, I'm not," tanggi nitong may panginginig sa boses.

Napalunok si Vivien. Her heart beats so fast. Halos habulin nito ang kanyang hininga. Jayson is in front of her half naked. She see it through the moonlight outside.

That perfect body, tinutuyuan siya ng laway that's why she keeps on swallowing. Robert has this body too. But never did affect her like this.

Natatakot siya...

Never siyang natakot noon sa pambubully nito. Tinanggap niya lahat at nilabanan ito. But this time it's different.

And it scare her like hell.

"Please stop right there. Huwag mo akong lalapitan!" Out of nowhere she screamed.

But he did not listen. Pinagpatuloy pa rin niya ang mabagal na paglapit sa dalagang alam niyang natatakot nang husto sa kanya.

"Please Jayson, kung ano man iyang pinaplano mo, please stop," pakiusap nito, naiiyak na.

Her back hit the wall. Wala na siyang matakbuhan. She close her eyes as he try to reach her. She was preparing for something bad.

But, a gentle hand caress her face.
Nagmulat siya ng mga mata. Meeting the eyes of the stranger in front of her.

Yes, he is a total stranger now. He's different. He is not the Jayson she knew for a long time. This is a different Jayson. Caring and protective Jayson.

"Go back to sleep, I will stay here until you fall sleep," He said in low voice not leaving her eyes.

He still caressing her face. While her hands is in his chest. Touching those firm muscle chest.Nanginginig ang kanyang mga kamay.

"Magpahinga ka na rin. I'm okay," garalgal ang boses na saad niya. She wants to look down, but his eyes was like a magnet, she can't resist on looking into those deep grayish eyes.

"No, I'll watch you sleep," he said as he make their face closer. Pinagdikit nito ang noo nilang dalawa.

Hindi makahuma si Vivien, halos mapugto na ang kanyang hininga. Hindi lang hipnotismo ang nangyari sa kanya, para na rin siyang itinulos sa kinatatayuan.

Halos habulin niya ang hininga sa lakas ng kabog ng dibdib niya. Hindi niya maipaliwanag kung bakit, pero alam niya sa sarili niya na hindi iyon dahil sa takot.

"Sleep now, please. Kailangan mo nang pahinga!"malalalim ang hininga nito na para bang nagpipigil.
She wants to protest. Mas lalo lang siyang hindi makakatulog kapag binantayan siya nito.

"Go now." He give her a space to move.

Inalis niya ang nanginginig na kamay sa dibdib nito. Saka dahan-dahang naglakad papuntang kama. Naramdaman niyang nakasunod ito sa kanya. Humiga na siya. Umupo naman ito sa pang isahang sofa sa gilid ng kama niya.

"Sleep," utos nito. Pinilit niyang isara ang mga mata para makatulog. Kahit pa buhay na buhay ang buong systema niya dahil sa presensiya nito.

Yes, she had a nightmare. Nagsinungaling siya noong sabihin niyang hindi, at kung hindi dahil sa paulit-ulit na pagtawag nito sa kanyang pangalan, malamang nabangungot na siya nang tuluyan at di na nakaahon.

It make her shiver, thinking na ang taong kinasusuklaman niya ay ang taong magsasalba sa kanya sa pinakamatinding bangungot sa buhay niya.

Ito ang nagbibigay ng masamang panaginip sa kanya noon. But now, he's the light of that dark world. He's the hands trying to reach her from the deep hole. He's the glue that keeps her intact and sane. He became everything. Just one act of kindness erase all her hate.

And she's very afraid...
Natatakot siyang sumandal dito. Natatakot siyang ang suklam na nararamdaman niya ay maging paghanga.

Kasi ngayon, nararamdaman niya sa kanyang sarili, unti-unti siyang nahuhulog dito.At ayaw niyang mahulog, baka patibong iyon,baka hindi na niya kayang ilaban ang sarili kung patuloy siyang magpakahulog dito. She will be a willing victim...kapag nagkataon.

She thought falling sleep is hard because of his presence. Pero ilang minuto lang ng pag-alinlangan ay mahimbing na ang kanyang tulog.

Malalalim na ang kanyang hininga hudyat ng mahimbing na pagtulog. Inayos ni Jayson ang kumot sa katawan ni Vivien.With his heavy sigh staring her, nanginginig ang kanyang kamay na hinaplos ang mukha ng babae.

"Almost, I almost lost myself. Buti nalang nakontrol ko pa ang aking sarili Vivien. You will hate me the most if I did it. And I will not going to forgive myself!" Bulong niya sa natutulog na babae.

Muli siyang naupo at nakatulugan ang pagbabantay.

(Vote ,Comment, follow)