Last Time We Met (Marupok Series #1)

LTWM 4

Naglalakad na ako palabas ng Village nila Jaz dahil hindi pwede magpasok ng ibang sasakyan dito sa kanila. Bagong bili kasi ang sasakyan ko kaya siguro hindi pa pinapasok pero kapag nakatagalan na ay baka pwede na itong dalhin sa loob.

Malamig ang simoy ng hangin at madilim. Jaz tried to walk with me until I get my car but I declined her offer, mahirap na baka mamaya mapahamak pa itong kaibigan ko o hindi kaya ay manakawan dahil palaging iniiwang bukas ang pinto, pero huwag naman po sana. So, we both bid our goodbyes and I am here now, walking and taking this opportunity to empty my mind.

"But why is he there?" Nagtatakang sabi ko at kinakausap ang sarili. Tumigil ako sandali sa paglalakad para ilabas pa ang isang katanungan sa utak ko. "At bakit nadamay siya sa barilan? What is he doing? What really happened out there?" Naguguluhang sabi ko.

Ipinilig ko na lamang ang ulo ko at nagpatuloy na lang sa paglalakad.

Stop thinking about him anymore, Sky. He's not your priority right now at wala na siya sa buhay mo and right now he is just a mere patient in your hospital and your ex boyfriend. I already got the answers by myself so I should probably stop thinking about him right now.

Nagpatuloy na ako sa paglalakad at malapit na sa parking nang biglang mapatalon ako sa gulat dahil sa bumusinang sasakyan sa likod ko. Mabilis ko itong nilingon at gumilid ako.

"Haharang harang ka kasi sa daanan eh." Sigaw ng lalaking nasa sasakyan tsaka humarurot.

"Anong haharang harang? Saan ako dadaan eh daanan 'to? Anong gusto mo lumipad ako?" Sigaw ko kahit alam kong hindi na ako nito maririnig dahil humarurot na ito paalis pero wala akong pakialam.

"Nakakainis 'yun ha." singhal ko at hinanap na ang sasakyan ko. Binuksan ko na ang driver's seat nang mapansin kong parang may iba pang tao sa parking lot. Sinubukan kong luminga linga sa paligid para makumpirma kung totoo nga iyon, tumingin ako sa likod ko at nakita kong may lalaking nakaitim na sumbrero at facemask ang nakamasid sa akin. Ibinaba nito ang sumbrero para mahirapan akong maaning ang itsura niya at mabilis na itong naglakad paalis.

Sandali akong natulala.

Who the hell was that?

Mabilis akong sumakay sa sasakyan ko. Nanginginig ang mga kamay ko na ipinasok ang susi sa key hole at mabilis ang paghinga na inistart ang makina ng kotse. Susundan ko ang lalaking iyon. Binilisan ko ang paglabas sa parking lot dahil umaasa akong maabutan ko ang lalaking iyon pero bigo ako.

He looks weird and he creeps me out. I really hope bad luck isn't starting right now that Kai and I finally met again.

The next day came and it's my date with Tim. He's finally home after his business trip to Chicago. Ang tagal din niyang nasa Chicago, siguro mga tatlong linggo? I'm not sure but it's really a long time since we last met.

I smiled when I saw myself in the mirror. Sabihin na nating napagtripan nila Isaiah at Alaina ang buhok ko or dahil ako lang ang kaya nilang pagtripan dahil baka tarayan sila ni Clio o baka sapakin ni Jaz. They dyed my hair reddish blonde which turned out to look good on me. It suits me well while I'm wearing a navy button detail midi dress and partnered it with a stiletto.

"Ako lang 'to Tim mamaya sana huwag kang matulala," Bulong ko sa sarili at natawa.

Sumakay na ako sa kotse ko at sinimulan nang paganahin ang makina ng sasakyan ko nang makatanggap ako ng tawag mula kay Arman. Mabilis namang kumunot ang noo ko dahil sa pagtawag nitong kaibigan ko.

"Ano? Naka-leave ako ah," Bungad ko dito.

"Ang sungit mo naman, sasaglit ka lang dito sa hospital kasi may itatanong lang yung mga pulis sa'yo."