LTWM 14

137 2 0
                                    

Dumaan ang isang linggo na sobrang bilis. Isinantabi ko na lang ang naging usapan namin ni Kai at isinawalang bahala lang ito. I pretended that we didn't have a conversation like that. He sticked true to his words because I can sometimes see him from my peripheral vision following me. He'll follow me from my house until I got into work, sa loob ng hospital ay wala na ito and that gives me relief. 

Lahat kaming magkakaibigan ay parang may mga problemang pinagdadaanan ngayon. Ed and Alaina are still dealing with what happened to their cafe. Naapektuhan kasi ang kita nila dahil sa insidenteng iyon. Andy's not doing well with his auto racing kahit na puro naman ito panalo, pero iyon ang pahayag niya at magpapahinga raw muna siya. Isaiah seems to be busy with her rehearsal with the pageant while Clio's heartbroken again and I'm not sure if Jaz is on the same situation with Clio but that's next to impossible because she's always refusing to meet anyone at this point. And me, who's having a crisis on my mind and heart.

I was busy scanning the hospital lobby. May ilang binabati ako dahil madalas na sila sa ospital para magpacheck up at ang ilan ay kakilala ko talaga.

The hospital is at peace...as I can say for now. Ayokong sabihin dahil baka majinx ko pero it is unusually quiet. Walang mga emergency patients mula sa mga ambulansya o kung ano pa man...which is a good thing.

Tahimik lang ako na naglalakad sa pasilyo ng hospital nang may makita akong pamilyar na mukha.

Aba at ang kapal ng mukha niyang magpunta dito?! Matapos niyang sabihin sa akin iyon?

Halos isang linggo na ang lumipas at ngayon ko lang ito nakitang tumapak uli sa hospital ah? 

Bumilis na naman ang tibok ng puso ko matapos magtama ng tingin namin. I walked fast so that he won't be able to chase me but I was wrong. Naalala kong masyadong matangkad nga pala si Kai kaya imposibleng hindi niya ako mahabol.

"Hi Doc!" Masayang bati nito matapos niyang magpunta sa harap ko.

And he even acts like there's nothing happened between us! 

Wait, there is nothing.  Wala naman talagang nangyari! 

I did not even look at him. Naglakad ako sa kabilang direksiyon pero hinarangan niya ito. Ganoon uli ang ginawa ko pero inulit niya lang ang ginawa niya. Para kaming nagpapatintero sa hospital! I can't believe this! Nakikita kong ngumingisi na ang ilang nurse dahil sa ginagawa naming dalawa kaya pasimple ko na lang na tinakpan ang mukha ko.

"Get out of my way!" Bulong ko dito pero umiling lang ito at ngumisi.

"I have an appointment of check- up eh."

"And so?"

"Medyo, nahihirapan kasi ako makahinga." Sabi nito at hinila pa ng kaunti ang collar niya na para bang hindi talaga siya makahinga.

"What's the problem?" Kabadong tanong ko. 

"Madalas kasing bumibilis tibok ng puso ko eh." Naiiling na sabi nito at hinawakan ang dibdib.

"What? Wh-What happened? Naaksidente ka ba uli? We can use CT scan to check it."

Tila nag-isip pa ito sandali at humawak sa baba niya. We are really getting everyone's attention. Kahit yung isang pasyente na nakaupo sa wheelchair at galing elevator ay nakatunganga at pinapanood kami.

Ano kami dito? Live drama ganon? 

At kailan pa dumami ang tao dito ha? Parang kanina lang sinasabi ko na tahimik dito at walang masyadong mga tao, saan sumulpot itong mga 'to ha? At mukhang sinadya pa yata nilang magsilabasan ngayong nandito si Kai at sinisimulan akong buwisitin.

"Hindi naman.."

"Then, there must be something that caused your heart beats faster..." seryosong sabi ko at lumapit sa kanya to check on him.

Last Time We Met (Marupok Series #1)Tahanan ng mga kuwento. Tumuklas ngayon