Last Time We Met (Marupok Series #1)

LTWM 26

I can't imagine that this day would come. I never thought that my mother's life will be in danger because of me.

Mabilis ang tibok ng puso ko habang nakasakay sa hospital bed ang ina at tinutulak papasok sa ER. Pinilit kong pumasok but I know that they won't let me in.

"Sky, listen to me..." Kai said trying to make me look to his eyes.

"This is not your fault okay?"

Umiling ako.

"No...no..this is all my fault." Putol putol na sabi ko dahil sa paghagulgol na ginawa.

Everything that is happening now is my fault. It is my fault not making right decisions because of it.

"K-Kai, paano na si Mama? I can't bear to lose someone important to me...hindi ko na kaya."

Mahigpit ako nitong niyakap at hinimas ang likod.

"H-Hindi ko kaya na mawala si Mama sa akin. Hindi ko mapapatawad ang sarili ko.."

Kai tried to comfort me through his words and actions. But I do think that nothing's going right right now.

Nakita kong tumatakbo sila Ed at Alaina papalapit sa akin. They all looked so worried.

"Sky.."

They didn't utter many words. They just stood there and hug me tightly.

Hindi ako umalis sa tapat kung nasaan si Mama hangga't hindi ito lumalabas. Arman promised me he'll do everything to save my mother and I trust him.

It's been two hours and they are not done yet.

Mabilis akong napatayo sa kinauupuan nang makitang unang lumabas si Arman. He first looked at me. He gently smiled and hugged me.

"It's okay, Sky. Everything's okay now."

Masasabi ko talagang hindi lahat ng tao ay palaging swerte sa buhay. You'll have your own ups and downs. Sometimes, you will not know how to handle it. You might lose hope. You might lose the people you love. Or you might even lose yourself.

I tried fixing everything in my own ways.

My mother's surgery was a success and I suggested that there will be bodyguards to stay with her. I visited Gaile Reyes' room the next day. Miraculously, she woke up when I literally got in.

Everything starts to take place again. I never heard of Tim anymore when I decided to break up with him. Hindi na ito nagsalita matapos niyang paunlakan ang imbitasyon ko na magkita kami. He just left me after saying that I want to end everything between us.

As for Kai, he didn't stop coming to the hospital to check on me. Halos araw-araw na nga itong pumupunta at kung minsan ay sinasamahan akong bisitahin si Mama. But he will always stay outside dahil alam niya kung gaano siya hindi kagusto ni Mama.

Hindi na rin ako nagkaroon ng balita tungkol sa imbestigasyon na sinasagawa nila Kai. When I told them that I'm willing to help them, sabi sa akin ni Kai na wala na akong dapat gawin.

"Welcome back!"

Napapikit ako dahil sa malakas na sigaw nila at ilang confetti na sumabog.

"Buti bumalik ka ka na Sky! Hindi ko na kayang makasama si Althea sa OR!" Nagmamakaawang sabi ni Arman sa akin na siyang may hawak ng party poppers.

Hinampas naman siya ni Althea sa braso nang hawak nitong cartolina na may nakasulat na, "Welcome back, Sky!"

"Ang kapal ng mukha mo! Nagtitiis din ako sa'yo noh!"

"Tingnan mo! Ang bad bad! Ayoko na sayo!"

"Hindi naman kita gusto! May boyfriend ako!"

Napailing ako dahil sa pagtatalo ng dalawa. Parang ang daming nangyari kaagad matapos kong mawala ng dalawang linggo ah?
Pinagpahinga muna ako dahil sa mga nangyari sa akin. Okay na rin sa akin dahil talagang napahinga ako kahit papaano.

"Edi ikaw na may boyfriend!" Kunot noong sabi ni Arman. "Sky! Ireto mo na kasi ako. Alam kong dapat hindi ito ibubungad ko pero dali na!" Pamimilit nito.

"Busy pa yung tao." Ngising sabi ko dahil nasa Italy si Jaz ngayon at magkakaroon daw sya ng mga photoshoots doon at fashion show.

Kitang kita ko kung paano sumimangot ito at nagwalk out.

"Welcome back Ma'am Sky!" Masayang bati ni Cindy sa akin at niyakap ako.

Nagkaroon sila ng kaunting salu-salo dahil nga daw sa pagbalik ko. Nagbabaan ang ilang mga kakilala kong doktor para makikain sa amin. Kakaiba ang araw ngayon dahil puno ng biruan at tawanan ang hospital. Everything seems peaceful and calm right now.

Break time ko at ngayon lang nagkaroon ng pagkakataon makakakain ng maayos. Busy kasi ako sa pagpapasalamat sa kanila at tsaka sandali lang naman 'yon. Masyadong maraming pasyenteng nangangailangan sa bawat isa sa amin.

Kinuha ko ang pagkain na itinabi nila para sa akin. I started eating. Muntik pa akong mabulunan nang makitang papalapit si Kai sa akin.

He's not on his usual mood and clothes.

Pinagtitinginan siya ng mga tao habang papalapit sa akin. Halos lahat ay nagsisilingunan sa kanya. Nahihiya itong ngumingiti habang yumuyuko at nagpapasalamat. Hindi basta basta tshirt at pants lang ang suot niya ngayong araw. He looks professional wearing a suit and tie.

"Hi...nakakahiya pa lang maging pogi."

Napairap na lang ako.

"Akala ko pa naman may sasabihin kang matino ngayon."

"Pero nagsabi naman ako totoo."

Nagsimula itong tanggalin ang coat niya. He folded his longsleeves until it reached his elbows. He loosened his necktie a bit and messed his hair up.

Hindi ko alam pero bigla akong napainom ng tubig sa ginawa niya.

"Kainis kasi si Mond eh! Dinamay pa ako..." bulong nito.

Napaiwas ako nang tingin sa kanya at tinigil na ang pagkain. Tingin ko, hindi ako makakalunok ng maayos dahil sa nakita ko kanina. The way he did those things....it's really cool and I find it really really attractive.

"Sana nag-aalok ng pagkain." Pagpaparinig nito.

I shivered when he went near me to check what I'm eating.

"Ang kaunti mo naman kumain, Sky!"

"Ano bang gusto mo? Ibibili pa kita. Baka nagpapasexy ka sa kung sino ha!"

"Hindi!" Mabilis na sagot ko.

Umalis na ito malapit sa akin at sumandal sa table ko. He slightly looked up then he continued staring at me.

Bakit ba nung mga nakaraang araw na kasama ko si Kai ay hindi ko ito masyadong naramdaman?

Bakit ngayon lang uli?

"May dumi ba ako sa mukha?" Tanong ko.

Umiling lang ito at ni hindi tinanggal ang pagtitig sa akin. Nakuha pa nitong ngumiti at pumikit. Tinakpan pa nito ang mga mata habang ngumingiti.

"Ha? Bakit?"

"Why do you have to be so pretty just sitting?" ani nito at umiling iling.

"Tigilan mo na ako sa mga corny na banat mo ha!"

I thought that he would stop or that his smile would vanish. But then, I was wrong. Mas lalo lang itong ngumiti at umiling.

"Damn. You look even more beautiful when you're serious."

Kumunot ang noo ko kahit na sobrang bilis ng tibok ng puso ko. What a line! This young man really knows how to use his cheesy lines on me. And guess what? It's working!

Nakakainis!

Mukhang kinikilig ako sa kanya.

"Huwag ka nang magseryoso, ako na lang magseseryoso sayo." Ngising sabi nito.

And there my friend, I really lost it.