Zwarte nagellak

VERZETTEN

WOENSDAG ROND EEN uur of drie kom ik aan bij het huis van Gwenny om haar mee te nemen op onze date.

Ze kon er gisteren maar niet over ophouden.

We hebben ook besloten dat we gewoon ergens iets gaan drinken. Praten over van alles en nog wat en rond zes uur naar huis gaan om te gaan eten.

Ik heb al van oma gehoord dat ze pannenkoeken gingen bakken.

Met veel zenuwen duw ik op de bel.

Wat zou Gwenny aanhebben? Heeft ze ook zenuwen? Hoe was haar sollicitatiegesprek gegaan?

Op het moment dat ik de sleutel achter de deur omgedraaid hoor worden, krijg ik een sms'je binnen.

Gwenny: Ik ben later. Het is uitgelopen x

Ethan doet de deur open en laat me binnen.

'Gwennys gesprek is uitgelopen dus ze komt binnen een half uurtje,' zegt hij, voorbzich uitkijkend.

We lopen naar de woonkamer en gaan in de zetels zitten, net zoals zaterdag.

'O, dat is niet erg,' zeg ik, maar ik moet mijn lichaam onder controle houden om de zenuwen te verbergen.

Ethans gezelschap helpt ook niet echt.

Gisteren is het me gelukt om Ethan te ontwijken en zelfs de gedachte uit mijn hoofd te bannen.

Helaas heeft hij deze morgen weer een inkom ticket gekocht en zit weer in mijn hoofd.

Ik ben niet geïnteresseerd in Ethan! Ik wil gewoon weten waarom hij een emo is en waarom hij niet écht glimlacht.

Gwenny heeft het overduidelijk niet door.

En daarbij ben ik niet gay.

Ik val niet op jongens.

'Zenuwen?' vraagt Ethan plots.

Ik kijk naar hem om en knik langzaam.

'Heb je al eerder een date gehad?' vraagt hij.

'Ja, maar die liepen nooit goed af,' zeg ik.

'Hoezo?' vraagt hij.

'De ene keer is het eten niet lekker, de andere keer is de film niet goed. Dan is het meisje weer niks voor mij, ik ben niks voor het meisje. Één keer was er een meisje en ze bleef maar over haar ex praten. Het bleek dat ze me gebruikte om hem jaloers te maken want hij zat met zijn vrienden in de filmzaal. De dag erna heeft die jongen me een blauw oog geslagen,' zeg ik.

Ik dacht dat ik hem ging ontwijken en daar hoort mijn liefdesleven bespreken niet bij.

'Je hebt al veel ervaring met meisjes,' stelt hij vast.

Ik knik bevestigend.

'Ik heb maar één relatie gehad,' zucht ik en die is slecht afgelopen door mijn ouders. 'En jij?'

Ethan lacht, weer niet echt, maar het komt in de buurt.

'Nee en dat gaat waarschijnlijk ook nooit gebeuren,' zegt hij.

Ik frons, maar als ik ernaar wil vragen, krijgen we tegelijk een sms.

Gwenny: Ik mag vandaag al beginnen!
Gwenny: Sorry! We spreken vrijdagavond af voor die date, maar hij komt er zeker weten ;) xx
Ik: Is niet erg. Veel plezier! Xx
Gwenny: Dankjewel Vic xx

'Goed,' zeg ik dan tegen Ethan en ik sta recht.

'Je mag ook hier blijven,' zegt hij schouderophalend. 'Als vrienden.'

'Tuurlijk,' zeg ik en ik wiebel van het ene been op het andere. Waarom wíl ik blijven? 'Als vrienden waarvan ik met je zus ga daten.'

Zijn vage glimlach weer.

'Zullen we naar mijn kamer gaan? Ik was van plan mijn nagels te lakken,' zegt hij.

Ik knik.

'Prima,' zeg ik.

[][][]

'Je kamer is precies zoals ik in gedachte had,' zeg ik als ik de kamer binnenkom.

Recht voor me is een raam met links ervan een bureau en rechts een bed. De kleerkast staat links van de deur en de muren zijn zwart met posters van allemaal bands waar ik nog nooit van gehoord heb.

'Dat komt omdat je hier al geweest bent,' merkt hij op.

'Juist,' mompel ik. Dan: 'Heb je een lievelings band?'

'Die daar,' zegt hij en hij wijst naar een poster.

Ik kan de naam niet lezen, maar knik.

Ondertussen heeft Ethan al een zwarte handdoek gepakt en zit in kleermakerszit op zijn bed. Ik ga langs hem zitten en de geur van nagellak vult mijn neus als hij het potje open doet.

Hij lakt eerst de rechterhand en dan de linkerhand. Gewoon over zijn nagellak die nog op zijn nagels lag.

Ik staar er zo geconcentreerd naar dat zijn vraag mijn trance moet verstoren.

'Wil jij ook?' vraagt hij.

Ik kijk in zijn donkere ogen en voordat ik het besef, geef ik hem mijn hand zodat hij mijn nagels kan lakken.

Hij kijkt eerst overdonderd, maar pakt mijn hand vast en lakt met zijn linkerhand de mijne.

'Ben je linkshandig?' vraag ik.

'Ja,' zegt hij en hij lakt mijn middelvinger.

Het verbaast me dat hij het zo goed kan. Hij smost niet met de nagellak en raakt de rand van mijn nagel niet eens aan.

'Ze zeggen dat linkshandige mensen slimmer zijn. Einstein was het ook,' zeg ik.

'Weet ik,' zegt hij en hij werkt mijn linkerhand af, kijkt me even aan en steekt het borsteltje in het potje om verder te gaan met mijn rechterhand. 'Maar ik weet niet of dat klopt, dat ik zogezegd slim moet zijn.'

'Ik denk van wel,' zeg ik.

Hij kijkt me weer vlug aan, maar focust zich dan weer op mijn ringvinger.

'Wat was je totaal op het vorige rapport?' vraag ik.

Zijn wangen krijgen een vreemde schijn als hij antwoordt: '89.'

Mijn wenkbrauwen schieten omhoog.

'Je bent gewoon een genie,' zeg ik.

Hij werkt mijn pink af en kijkt dan op. Aan zijn eigen nagels zijn geen enkele afwijkingen te zien.

Ethan haalt zijn schouders op.

'Draag je altijd make-up?' vraag ik.

Zijn vage glimlach verschijnt weer. Dan glimlach ik zelf ook.

'We hebben dit gesprek al eens gehad, eh?' vraag ik.

Ethan knikt.

'Ik draag geen make-up als ik ga douchen of slapen,' zegt hij.

'Voor de rest altijd?' vraag ik. Hij knikt. 'Wil je mij eens schminken?'

Ethan kijkt me verward aan en ik snap zelf ook niet zo goed waarom ik het gevraagd heb.

Misschien omdat ik ook van die aantrekkelijke lippen wil hebben.

Zou hij het aantrekkelijk vinden?

'Binnen twee weken is het vakantie en Halloween. Er gaat een traditie sinds we veertien zijn dat we naar één of ander feest gaan en ons verkleden. Meestal matchen we, dus ik kan je dan schminken. Als je het dan nog wilt,' zegt Ethan langzaam.

Ik glimlach.

'Tuurlijk wil ik het dan nog,' zeg ik.

'Waarom vroeg je het?'

'O, ik weet het niet. Ik denk dat ik wil kijken of de make-up me staat,' zeg ik, lieg ik.

'Oké,' zegt hij en dan zet hij een derde laag over zijn nagellak.