Zwarte nagellak

RUZIE

ONDANKS AL HET gehaast, sta ik om half zes aan weer aan de voordeur van de Jansens.

Het was wel even moeilijk om me naar buiten te brengen want mevr. Jansen was aan het strijken in de woonkamer die soms uitzicht heeft op de voordeur.

Ze zou me zo zien.

Thuis was het gelukkig een stuk gemakkelijker om te regelen. Oma had haar kookles en ging daarna wel iets eten met de buurvrouw. Ze heeft me ook geholpen met mijn outfit. Ik heb een zwarte broek aan met daarop een hemd van opa.

Het paste me vreemd genoeg perfect.

Ik heb zelfs zijn parfum op. Ik vond het wel raar dat die geur nog steeds in dat potje zat en dat oma dat bewaard had.

[][][]

Ethan doet de deur open een paar seconden nadat ik op de bel geduwd heb. Zijn ogen worden groot en hij bestudeerd me.

Hij bijt op zijn lip en gaat dan een stap opzij.

'Kom binnen,' zegt hij.

Hij draagt een zwarte broek en een zwart shirt.

Vreemd genoeg staat er niks op dat verwijst naar de Simple Plan, maar hij heeft wel zijn zwarte lippenstift terug op.

'Is Gwenny nog niet klaar?' vraag ik als we in de woonkamer komen en gaan zitten in de zetel waar we al zo vaak gezeten hebben.

'Jawel, maar onze ouders moeten haar nog even alles vertellen. Van "is hij wel goed genoeg" tot "veilige seks",' zegt hij en mijn wangen worden rood bij dat laatste.

Niet omdat ik aan seks met Gwenny denk, maar omdat ik aan seks met Ethan denk.

Ik bijt op mijn lip om niet te opgewonden te worden en hem niet te zoenen.

Zoenen, zijn lippen, lippenstift.

'Waarom heb je je lippenstift terug op?' vraag ik.

Ethan kijkt vaag lachend naar beneden.

'Zodat ik niks doms kan doen,' zegt hij zacht.

'Hoe bedoel je?' vraag ik.

Hij lach weer vaag.

'Weet je wel niet hoe sexy je eruit ziet met dat hemd? Ik zou het het liefst van je lichaam losknopen en ieder stukje van je borst zoenen en dan je lippen en ...' Hij zucht. 'Maar dat gaat allemaal niet want dan zou ik een afdruk achterlaten en dan zouden mijn ouders het doorhebben. Dat is denk ik niet de bedoeling van dit etentje. Je bent het vriendje van Gwenny, niet van mij.'

Dat laatste zorgt ervoor dat ik het gevoel heb dat er een zeepbel doorprikt wordt.

Ik ben Gwennys vriendje.

Ik ben altijd Gwennys vriendje en hoe meer ik erin verstrikt raak, hoe meer mensen het gaan weten, hoe echter het allemaal wordt.

Ethan denkt natuurlijk dat we nooit iets zullen worden, want Gwenny staat in de weg.

Ze zei wel dat ze erover nadacht en dat hierna alles voorbij is, maar het wordt veel erger.

Als haar ouders het weten, weet haar familie het straks ook.

En dan ben ik voor altijd Gwennys vriendje.

'Sorry,' fluister ik en op dat moment komen Gwenny en haar ouders binnen.

Ze heeft veel van haar moeder weg, zelfde kleur haar, zelfde kleur ogen. Natuurlijk lijkt Ethan dan ook meer op mevr. Jansen. Ze hebben hun gezichtsvorm wel van mr. Jansen.